Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω, με όσους αισθάνονται ενθουσιασμό με τις εξελίξεις που διαδραματίζονται στον χώρο των δανείων. Τόσο στον χώρο της αγοράς των κόκκινων δανείων, όπου εξειδικευμένα funds αγοράζουν με μαζικό τρόπο τραπεζικά δάνεια, όσο και στον χώρο των αναχρηματοδοτήσεων των επιχειρήσεων με δελεαστικότερους όρους, σε σχέση με τον τραπεζικό δανεισμό.
Χωρίς ίχνος μείωσης της αξίας της κινητικότητας που εμφανίζεται τον τελευταίο μήνα στο χώρο των δανειοδοτήσεων, των αναχρηματοδοτήσεων, των κόκκινων δανείων και των επιχειρηματικών εξελίξεων, εκτιμώ πως θα πρέπει να είμαστε πιο επιφυλακτικοί και πιο απαιτητικοί.
Η ελληνική ιδιωτική οικονομία, δεν έχει ανάγκη τόσο πολύ από αναχρηματοδοτήσεις από το εξωτερικό. Αντίθετα έχει ανάγκη από μεγάλες ξένες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, νέα καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες. Προϊόντα και υπηρεσίες που θα μπορέσουν σε πρώτη φάση να αντικαταστήσουν σημαντικό τμήμα των εισαγωγών και σε δεύτερη φάση να διεισδύσουν ανταγωνιστικά στις αγορές του εξωτερικού.
Φυσικά και οι μαζικές εξαγορές κόκκινων μη εξυπηρετούμενων δανείων από τα εξειδικευμένα funds, έστω και σε αυτές τις χαμηλές, κατά πολλούς τιμές, επιτρέπουν στις τράπεζες να αναπνεύσουν και να επικεντρώσουν τις δυνάμεις τους στις καθαρά τραπεζικές εργασίες. Οι ισολογισμοί των τραπεζών αποκτούν μια θετικότερη και πιο υγιή εικόνα. Πόσο καλύτερα όμως θα ήταν αν αυτά τα funds, αντί να αγοράζουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια, να συμμετείχαν κεφαλαιακά στις τράπεζες. Στην πρώτη περίπτωση, αγοράζουν το στοίχημα της δυνατότητας ανάκτησης τμήματος αυτού του κόκκινου τραπεζικού δανειακού χαρτοφυλακίου. Στην δεύτερη περίπτωση, θα αγόραζαν ένα πρωτεύοντα ρόλο στην ελληνική οικονομία, στην ελληνική επιχειρηματικότητα και γενικότερα θα αγόραζαν το “project Ελλάδα”.
Το ίδιο περίπου συμβαίνει και στο χώρο των αναχρηματοδοτήσεων των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις που έχουν τραπεζικό δανεισμό με επιτόκια από 5% μέχρι και 7%, βρίσκουν εναλλακτικές χρηματοδοτήσεις, με αισθητά χαμηλότερα επιτόκια. Επιτόκια, που επιτρέπουν στις εταιρίες να εξοικονομήσουν πόρους για να αναπτυχθούν, για να δημιουργήσουν νέα προϊόντα, νέες θέσεις εργασίας και να ξεφύγουν από τον σφικτό εναγκαλισμό του εγχώριου συστημικού τραπεζικού συστήματος. Όμως και αυτά τα funds, τα family offices και οι alternative investors, αρνούνται να πάρουν το “στοίχημα της Ελλάδας”. Αναχρηματοδοτούν υποχρεώσεις εταιρειών που έχουν ένα δυνατό επιχειρηματικό σχέδιο, μια ικανοποιητική προϊστορία και ένα καθαρό success story. Απαιτούν βεβαίως, σημαντικές εξασφαλίσεις για την παροχή αυτών των εναλλακτικών χρηματοδοτήσεων. Πέραν τούτου, ουδέν.
Δηλαδή, όταν η συζήτηση κινηθεί εκτός του στενού πλαισίου των αναχρηματοδοτήσεων και αποπειραθεί να περάσει στην πιθανότητα κεφαλαιακής συμμετοχής, εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Και η κατάληξη των συζητήσεων είναι πάντα μονότονη : “αναχρηματοδοτήσεις με χαμηλά επιτόκια και ισχυρές εξασφαλίσεις, όσες θέλετε, αλλά για μετοχικές συμμετοχές, δεν υπάρχει ενδιαφέρον”. Και δεν αναφερόμαστε σε μετοχικές συμμετοχές, εισηγμένων εταιριών, όπου ο επενδυτής έχει τη δυνατότητα ρευστοποίησης της συμμετοχής του, σχετικά εύκολα. Αναφερόμαστε σε στρατηγικές συμμετοχές σε μη εισηγμένες εταιρείες, με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Μετοχικές συμμετοχές, που προς το παρόν δεν φαίνεται πως είναι εφικτές.
Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, εκεί ακριβώς πρέπει να στοχεύσουν. Στο να μετατρέψουν τους δανειστές, σε επενδυτές. Στο να αφαιρέσουν όλους τους φόβους, όλες τις δυσκολίες, όλες τις παγίδες και όλα τα αναχώματα που εμποδίζουν τον ερχομό των ξένων επενδυτών. Το “στοίχημα Ελλάδα” είναι υπαρκτό. Αν βοηθήσουν και οι διεθνείς συνθήκες μπορεί να είναι εντυπωσιακό και επιτυχημένο. Όμως θα προχωρήσει εάν και μόνο εάν, γίνουν άμεσα όσα αποτρέπουν τον δανειστή, από το να γίνει επενδυτής.
* * *
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.