Υπάρχουν δυο πολύ σοβαρά ερωτηματικά που ορθώνονται μπροστά στον κ Καμμένο μετά τη στροφή που έκανε το κόμμα του στο θέμα της αλλαγής φύλλου και της Τουρκικής Μειονότητας χτες. Και τα ερωτηματικά μπορεί να αγγίζουν και ευαισθησίες της Δικαιοσύνης. Αλλιώς θα ήθελε ο ίδιος την Εξεταστική. Όπως κάθε αθώος.
Πρώτο ερωτηματικό: Αν ο κ Καμμένος είναι αθώος και δεν έχει παραβιάσει κανέναν νόμο και καμιά κανονικότητα και δεν έχει να κρύψει τίποτε από τις επαφές του με τον καταδικασμένο ναρκέμπορο κ Γιαννουσάκη, ποιος ο λόγος να υποχωρήσει από τις βασικές ιδεολογικές θέσεις το κόμμα του και υπαναχωρώντας να παραχωρήσει την ψήφο του στην κυβέρνηση για τα «λεπτά» θέματα της σεξουαλικής συμπεριφοράς και της μουσουλμανικής μειονότητας;
Από αυτά τα δύο θέματα αντλεί πολλές ψήφους από το εκλογικό του ακροατήριο. Επομένως, η υπαναχώρησή του (κοινώς κωλοτούμπα) μπορεί να του στοιχίσει τον αποκλεισμό του κόμματος από τη Βουλή στις επόμενες εκλογές. Τόσο κρίσιμο ήταν για τον ίδιο να τον καλύψει η κυβέρνηση;
Το μόνο που έκανε η κυβέρνηση ήταν να υπερασπιστεί στη Βουλή την αθωότητά του στις δύο υποθέσεις Γιαννουσάκη και – δευτερευόντως- Λονδίνου. Αν είναι αθώος, ποιος ο λόγος «πληρωμής» ανταλλαγμάτων, και μάλιστα τόσο ακριβών, στους υπερασπιστές του; Το καθήκον τους έκαναν προς τον συγκυβερνήτη τους.
Δεύτερο ερωτηματικό: Ο κ Καμμένος προθυμοποιήθηκε μόνος του να «πουλήσει» τις ιδεολογικές θέσεις του κόμματός του έναντι της υποστήριξης που του έδωσε η κυβέρνηση ή υποχρεώθηκε από την κυβέρνηση να το κάνει προκειμένου να τύχει υποστήριξης;
Και τα δύο ερωτήματα συνοψίζονται στο εξής απλό ένα: Τι φοβάται ο κ Καμμένος, τι έχει να κρύψει και ανταμείβει τόσο πλουσιοπάροχα τους- προσωρινούς- σωτήρες του;
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
