Η λέξη «πρόοδος» είναι μία από τις πιο βάναυσα κακοποιημένες λέξεις της γλώσσας μας. Έγινε όχημα για πολιτικό εξαγνισμό της αριστεράς και για δίκες προθέσεων των αντιπάλων της επί δεκαετίες.
Αλλά τελικά τι είναι πρόοδος;
Και ποιο είναι το μέτρο που κατατάσσει τους μεν σε προοδευτικούς και τους δε σε οπισθοδρομικούς;
Είναι πρόοδος, άραγε, άλλα να υπόσχεσαι προεκλογικά και διαφορετικά να πράττεις μετεκλογικά; Είναι πρόοδος να κάνεις κύριο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας σου τη λέξη “kolotoumpa”;
Πρόοδος είναι να τιμάς τον λόγο σου.
Να εργάζεσαι από την 1η μέρα που ανέλαβες την διακυβέρνηση να αλλάξεις το υπόδειγμα της πολιτικής στην Ελλάδα. Με νομοσχέδια, με παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες πού κάθε λέξη τους ανατρέχει στο πολιτικό πρόγραμμα για το οποίο δεσμεύτηκες προεκλογικά.
Και να ακυρώσεις στην πράξη όσα ταύτισαν τον πολιτικό με τον Μαυρογυαλούρο και την πολιτική με την πρόσκαιρη διευθέτηση προσωπικών ζητημάτων.
Δεν είναι πρόοδος να επιτρέπεις σε ανιστόρητους διεθνιστές και βολεμένους «δικαιωματιστές» να καθορίζουν τη θέση του κόμματος σου απέναντι στις μεγάλες εθνικές προκλήσεις της πατρίδας μας. Να κρύβεσαι πίσω τους και να μη δίνεις μία καθαρή απάντηση εάν πρέπει να εμποδίσουμε για παράδειγμα την παράνομη είσοδο ή όχι μεταναστών που εργαλειοποιούνται από την Τουρκία.
Πρόοδος είναι να λαμβάνεις αποφάσεις που έχουν γνήσια προβολή στο μέλλον της πατρίδας σου και υπερασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα και στοχεύσεις. Με καθαρό μυαλό και χωρίς ανωφελείς περισπασμούς.
Δεν είναι πρόοδος να ασκείς μεμψίμοιρη κριτική όταν η κυβέρνηση της χώρας δίνει γιγάντια μάχη απέναντι στη λαίλαπα του κορωνοϊού. Όπως και να στρέφεσαι κατά των κορυφαίων επιστημόνων της χώρας, να διαβάλεις τη χώρα στο εξωτερικό, να συνυπογράφεις θεωρίες συνωμοσίας «αγκαζέ» με τα πιο ακραία στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας.
Πρόοδος είναι να βάζεις την ανθρώπινη ζωή επάνω από την πρόσκαιρη «ζημιά» των οικονομικών επιπτώσεων. Όχι στη θεωρία αλλά στην πράξη μπροστά σε υπαρκτά διλήμματα και να πετυχαίνεις ένα «μικρό θαύμα» συγκεντρώνοντας τον παγκόσμιο θαυμασμό.
Δεν είναι πρόοδος να κατακεραυνώνεις το ιδιωτικό κεφάλαιο και να «συλλαμβάνεσαι» να συνδιαλέγεσαι κρυφά μαζί του προκειμένου να «ελέγξεις τους αρμούς της εξουσίας».
Δεν είναι πρόοδος να διαπράττεις όλα όσα κατηγορούσες.
Δεν είναι πρόοδος να «πολεμάς» κάθε μεταρρύθμιση, κάθε εξέλιξη στην παιδεία, στο δημόσιο, στο περιβάλλον, στην οικονομία προσκολλημένος σε δόγματα που «άφησαν την τελευταία τους πνοή» δεκαετίες πριν.
Δεν είναι πρόοδος να υπαγορεύουν το «αφήγημά σου» μειοψηφικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που ρίξανε άγκυρα στο 1980 και νοιάζονται μόνο για τα κεκτημένα τους και για τα στενά «μικροσυμφέροντά» τους;
Πρόοδος είναι να βλέπεις μπροστά. Να συνομιλείς με την κοινωνία χωρίς ταμπού και διχαστικούς αποκλεισμούς, να ενσωματώνεις στις θέσεις σου τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης και να απαντάς με τις πράξεις σου στις αγωνίες και τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.
*Ο κ. Γιώργος Στεργίου είναι Γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ.
