Του Σάκη Μουμτζή
Αυτή η παροιμία μου ήρθε στο νου καθώς διάβαζα τις παρακάτω γραμμές: « ...το ΔΝΤ ...εν τέλει δεν αποφασίσει την συμμετοχή του, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα εφαρμόσει το μείγμα της πολιτικής που το Ταμείο απαίτησε κατά την τελευταία διαπραγμάτευση».
Αυτά δεν τα λέει κάποιος γραφικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κάποια υστερική βουλευτής του. Είναι απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος μετά την προχθεσινή συνεδρίαση. Με αυτές τις γραμμές λοιπόν, δικαιώνονται όσοι υποστηρίζουν πως σε αυτήν την ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι τυχαίο που αυτοί οι άνθρωποι λένε αυτά τα πράγματα, ούτε βέβαια είναι τυχαίο πως μας κυβερνούν, όπως μας κυβερνούν με τα γνωστά αποτελέσματα.
Είναι κοινός τόπος, πως ο λεονταρισμός από τον ανίσχυρο πάντοτε αποβαίνει σε βάρος του. Ένας τέτοιος τσαμπουκάς είναι αυτοκαταστροφικός. Οι ποδοσφαιρόφιλοι τον ονομάζουν αυτογκόλ.
Μα τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ όταν ψήφιζαν αυτό το κείμενο είχαν επίγνωση του τι ψήφιζαν; Γνώριζαν πως τα προαπαιτούμενα είναι ένα πακέτο που δεν τεμαχίζεται; Γνώριζαν πως έτσι θέτουν σε κίνδυνο την εκταμίευση της δόσης; Γνώριζαν πως οι εταίροι-δανειστές μας ό,τι γράφεται και ό,τι ακούγεται στην πατρίδα μας το μαθαίνουν, το καταγράφουν και το αξιολογούν;
Να δεχθώ, χάριν της συζητήσεως, πως αυτήν την «απειλή» τους την πραγματοποιούν. Ποιον θα τρομάξουν; Σκέφτηκαν μήπως με αυτές τις ανοησίες τους παίζουν το παιχνίδι όσων επιδιώκουν την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη; Ή μήπως και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αυτό θέλει; Και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους;
Είναι βέβαιον πια, πως αυτοί οι άνθρωποι έρχονται από «αλλού» και πηγαίνουν «αλλού». Ο τρόπος σκέψης τους και οι συμπεριφορές τους δείχνουν άτομα που δεν έχουν επαφή με το Ευρωπαϊκό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται επί δυόμισι χρόνια.
Δεν διδάχτηκαν τίποτα από την μπάτσα που έφαγαν το καλοκαίρι του 2015, και επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη. Μέσα σε μια κοινότητα κρατών που βαδίζει με συμβιβασμούς, συγκλίσεις, συναινέσεις, αυτοί ως «ψευτονταήδες» πουλούν μαγκιά και εκτοξεύουν απειλές.
Το ερώτημα είναι: όντως πιστεύουν πως μπορεί να εκφοβίσουν τους υπόλοιπους δεκαοχτώ της Ευρωζώνης, ή μήπως τα λένε όλα αυτά για εσωτερική κατανάλωση; Όποια απάντηση και να δώσουμε, ελάχιστα τιμά το πνευματικό επίπεδο της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το κτύπημα που θα δεχθούν είτε στην μια περίπτωση είτε στην άλλη θα είναι συντριπτικό. Και οι συνέπειες του θα φανούν αμέσως. Αν εννοούν τις απειλές τους, θα βρεθούν τώρα σε πολύ χειρότερη θέση από αυτήν που βρέθηκαν το καλοκαίρι του 2015. Ενώ αν «δεχτούν ό,τι τους δώσουν», όπως πρότεινε ένας σύντροφος και οι εκβιασμοί τους αποδειχθούν νεροπίστολα, τότε θα έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας που τους έχει απομείνει, στο δικό τους ακροατήριο.
Οι μέρες πλησιάζουν και οι ικεσίες των Συριζαίων για ένα καλό περιτύλιγμα πέφτουν στο κενό. Οι ανάλγητοι και αιμοβόροι τοκογλύφοι—που μας δανείζουν με 1,75% τον χρόνο—τους λένε: « δεν φταίμε εμείς, αν εσείς βάλατε πολύ ψηλά τον πήχη!».
Κάποιος έπρεπε να τους είχε πει την παροιμία με τον αγά.
