Του Θανάση Γεωργακόπουλου
1) Ο απαράβατος κανόνας σε αυτού του επιπέδου επισκέψεις είναι πως τα πάντα κινούνται σε ένα συμφωνημένο και καθορισμένο εκ των προτέρων πλαίσιο. Όταν δε προαναγγέλονται ως ιστορικές συνδυάζονται πάντα με κοινές αποφάσεις και εξαγγελίες που συνιστούν καμπή βελτίωσης στις διμερείς σχέσεις.
2) Ουδέποτε οι προσυνεννοημένες συναντήσεις σε κορυφαίο επίπεδο μετατρέπονται σε debate μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Οι διαφορές απόψεων συζητούνται πάντοτε στις κατ' ιδίαν επαφές και όσες απ' αυτές παραμένουν και μετά, διατυπώνονται δημοσίως με τρόπους που είτε λειτουργούν προωθητικά είτε δε δυσχεραίνουν την περαιτέρω εξέλιξη των σχέσεων.
3) Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως η προετοιμασία της επίσκεψης Ερντογάν κινήθηκε από την ελληνική πλευρά στη βάση της αυταπάτης πως ο Τούρκος Πρόεδρος την είχε ανάγκη ώστε να εξέλθει από τη διεθνή απομόνωση στην οποία έχει βρεθεί το τελευταίο διάστημα και να λάβει χείραν βοηθείας για την επανασύνδεσή του με την Ε.Ε.
4) Στη βάση και αυτής της αυταπάτης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος θεώρησε πως αντί της τυπικής προσφώνησης θα μπορούσε να παραδώσει «μαθήματα» στον κ. Ερντογάν και να «τον βάλει στη θέση του» με το καλημέρα της επίσκεψης. Βέβαια, τόσο για την αυταπάτη όσο και για τον προεδρικό χειρισμό είναι απίθανο να μην υπήρξε συνεννόηση με τον (επί δεκαήμερο –προ της επίσκεψης- ταξιδεύοντα) Υπουργό Εξωτερικών.
5) Το μέγεθος της αυταπάτης αποκαλύφθηκε όταν η –εκτός διπλωματικού πρωτοκόλλου- προσφώνηση Παυλόπουλου έλαβε αγέρωχη και ηχηρή απάντηση από τον κ. Ερντογάν, η οποία οδήγησε τον έλληνα Πρόεδρο σε... καλαματιανή υποχώρηση.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
(φωτογραφία: SOOC)
