Το είπε και ο Δόκτωρ Σόιμπλε, το καλοκαίρι του 2018 θα βγούμε στις αγορές. Άρα, δεν θα χρειαστούμε άλλα μνημόνια, δεν θα είναι ανάγκη να γίνει κάτι με το χρέος μας. Κάτι μου λέει ότι οι αξιαγάπητοι εταίροι μας στην ΕΕ έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Ποιος είχε προβλέψει ότι θα μας παρακαλάνε να μας... δανείσουν! Πρέπει να τους τσάντισε πολύ!
Ο «πονηρός» κ. Σόιμπλε ξέρει ότι είναι θέμα χρόνου να χρειαστούμε ένα νέο χρηματοδοτικό πακέτο. Σπεύδει, λοιπόν, να δηλώσει ότι αυτό αποκλείεται να συμβεί! Περιγράφει λίγο – πολύ το σκηνικό που πρόκειται να διαμορφωθεί. Δεν θα είναι η Ευρώπη που θα σπεύσει να βοηθήσει την Αθήνα, αλλά η Αθήνα που θα παρακαλάει για μία νέα βοήθεια. Δηλαδή για ένα νέο μνημόνιο.
Η ουσία είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να ακούν για την Ελλάδα. Μπορεί να έχουν κι εκείνοι ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τα σημερινά αδιέξοδα, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα στη διεθνή πολιτική σκηνή. Η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει πολύ σοβαρότερα προβλήματα από αυτό της Ελλάδας και δεν θέλει να καταναλώσει άλλη φαιά ουσία για το πώς οι Έλληνες θα οργανώσουν το κράτος τους και θα κάνουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Θα είναι η Ελλάδα που θα εγκαινιάσει την πολιτική των πολλών ταχυτήτων; Είναι το πιο πιθανό σενάριο! Από κάπου θα πρέπει να γίνει η αρχή. Αν όχι από την Ελλάδα, τότε από ποιον άλλον; Το θέμα είναι σε ποια ταχύτητα θα μπει η Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουμε μία κατηγορία από μόνοι μας.
Οι δανειστές δεν ξεχωρίζουν κυβερνήσεις. Μπορεί το αφήγημα αυτό έχει φανατικούς φίλους στην Ελλάδα και κυρίως μεταξύ των οπαδών της σημερινής κυβέρνησης, καθώς η Αριστερά πάντα ήθελε να παρουσιάζεται ως θύμα, αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Οι δανειστές ξέρουν ότι η διοίκηση στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, έχει συνέχεια. Ακόμη κι αν πέσει η σημερινή κυβέρνηση, είναι μάλλον απίθανο να αλλάξει μία επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα.
Ότι θα μπορούσε η Νέα Δημοκρατία να διαπραγματευτεί καλύτερα είναι κάτι που μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία που έκανε τις διαπραγματεύσεις. Ο ελληνικός λαός με τη ψήφο του έστειλε τους κκ Βαρουφάκη και Τσακαλώτο να διεκπεραιώσουν την εργασία. Τώρα το έγκλημα έχει γίνει κι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Κι είναι λάθος να δημιουργείται η εντύπωση ότι θα μπορούσε μία κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις από εκεί που τις άφησε ο Αντώνης Σαμαράς...
Εκείνο που θα μπορούσε να συμβεί με μία κυβέρνηση Μητσοτάκη θα ήταν να δοθεί μία σημαντική ώθηση στην Οικονομία, να επιστρέψει σταδιακά η εμπιστοσύνη και με σκληρή δουλειά να τεθούν οι βάσεις για μία άλλη παραγωγική Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε και ο οποιοσδήποτε άλλος, να απαλλάξει την χώρα από τις ολέθριες συνέπειες της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αν κάποιος πιστεύει κάτι τέτοιο δεν ψάχνει μία νέα κυβέρνηση αλλά έναν θαυματοποιό.
Οι Γερμανοί θα είναι ιδιαίτερα δύσκολοι στις διαπραγματεύσεις τους από εδώ και πέρα. Πιο δύσκολοι απ'' όσο ήσαν στο παρελθόν. Δεν είναι διατεθειμένοι να βάλουν αυτή τη στιγμή το χέρι στη τσέπη. Μετά το 2018 μπορεί. Αυτή θα είναι μία άλλη συζήτηση. Και δεν έχουν και λόγους να ανησυχούν για τα χρήματά τους, από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας τους έκανε το χατίρι του Υπερταμείου. Κι αν πράγματι εισερχόμαστε σε μία περίοδο αύξησης των επιτοκίων, η Ελλάδα θα χρειαστεί μία σημαντική οικονομική βοήθεια για να αντιμετωπίσει τις πρόσθετες δυσκολίες που θα προκύψουν εξαιτίας αυτού και μόνο του γεγονότος.
Θα υπάρξει 4ο μνημόνιο; Κατά πάσα πιθανότητα ναι! Και 4ο και ίσως και 5ο και 6ο. Αλλά όχι σε χρόνο που θα εξυπηρετεί εμάς. Και όλα θα συμβούν κάτω από την λογική του τι ακριβώς συμφέρει αυτούς που θα χρηματοδοτήσουν το νέο πρόγραμμα. Είτε με την Ελλάδα στο ευρώ είτε με την Ελλάδα σε καθεστώς διπλού νομίσματος.
Το δικό τους συμφέρον είναι αυτό που υποστηρίζουν η κυρία Μέρκελ, ο δόκτωρ Σόιμπλε και ο κ. Σουλτς. Το δικό μας είναι να αποκτήσουμε μια κυβέρνηση που να μπορέσει να ανατρέψει τις σημερινές δυσμενείς συνθήκες για τη χώρα μας. Είναι, πλέον, όρος εθνικής επιβίωσης...
Θανάσης Μαυρίδης
