Τα υπαρξιακά προβλήματα εν μέσω θέρους ήταν πάντα πιο έντονα. Θα μείνει ή θα φύγει ο Τσακνής από την ΕΡΤ; Είναι ο Χάρρυ Κλυνν ο Αριστερός που θα ήθελες να έχεις στο σαλόνι σου; Πόσοι Γαβρόγλου ακόμη «κρύβονται» στις αυλές των ολιγαρχών; Γιατί συνεχίζει και τουιτάρει ο Παπαδημούλης; Τελικά, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά; Θα πάρει φέτος το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ;
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να άκουσε ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις και σκέφτηκε να πρωτοτυπήσει: Να προσπαθήσει να κάνει αυτόν τον Αύγουστο ένα πραγματικό εργαστήρι γεγονότων. Να επιστρέψουν στα σπίτια τους οι εκδρομείς, εκεί στα τέλη Αυγούστου, και να αντικρίσουν μία άλλη Ελλάδα από εκείνη που άφησαν πίσω τους. Αρκεί φυσικά ο σύντροφος Τόσκας να φυλάει λίγο τα μπόσικα. Διότι μπορεί ο πρόεδρος Αλέξης να επιφυλάσσει περισσότερο σοσιαλισμό για τους Έλληνες πολίτες, αλλά τι θα γίνει αν ο πολίτης ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του και ανακαλύψει ότι λείπει από μέσα η TV, τα στέρεο και τα τιμαλφή;
Περισσότερο Αριστερά ονειρεύτηκε ο πρόεδρος Αλέξης. Και το ερώτημα είναι αν μπορεί αυτός ο Αλέξης να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Να φέρει, επιτέλους, την Άνοιξη της Αριστεράς στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, είναι ο Αλέξης Τσίπρας ένας πραγματικός Αριστερός ή ένας ψευδοπροφήτης της μίας, αγνής και αμόλυντης Αριστεράς;
Η Αυγή, το υπέρτατο αυτό ιδεολογικό όργανο του κάθε Αριστερού, έγραψε τα παρακάτω λόγια για τον Χάρρυ τον Κλύνν: «Ο Χάρρυ Κλυνν στο Δ.Σ. της ΕΡΤ. Ο δημοφιλής κωμικός ηθοποιός και περφόρμερ, ταγμένος στην υπόθεση της Αριστεράς με συνέπεια και επιμονή επί σειρά ετών, ο Χάρρυ Κλυνν -πραγματικό όνομα: Βασίλης Τριανταφυλλίδης- τοποθετείται μέλος του Δ.Σ. της ΕΡΤ, σε μία από τις δύο θέσεις που εχήρευσαν». Όχι, δεν έχουν ακόμη σφίξει οι ζέστες. Απλά οι άνθρωποι έχουν τα ινδάλματα τους. Άλλος έχει τον Ιησού και περιμένει την αιώνια ζωή και άλλος τον Χάρρυ Κλύνν ή τον Λάκη Λαζόπουλο και μένει ικανοποιημένος με μία θέση στην πλατεία για να παρακολουθήσει μία φθηνή επιθεώρηση.
Κάτι άλλο θα πρέπει να είχε στο μυαλό της η κυρία Κεραμέως όταν δήλωσε αυτά που δήλωσε περί Αριστεράς. Μάλλον εκείνο το «πρώτοι στα μαθήματα – πρώτοι στον αγώνα». Μέχρι που το έμαθε ο Γαβρόγλου και αποφάσισε να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το ένδοξο παρελθόν της ΚΝΕ. Επειδή ο Αριστερός, ο πραγματικός Αριστερός, δεν μένει προσκολλημένος στο παρελθόν, αλλά τολμάει να κτίσει κάθε φορά ένα νέο μέλλον. Έτσι, οι σημαιοφόροι στις παρελάσεις δεν θα είναι πλέον εκείνοι με τον καλύτερο βαθμό σε κάθε σχολείο, αλλά εκείνοι που θα έχουν πιάσει το «πάμε στοίχημα» της προηγούμενης εβδομάδας.
Η αλήθεια είναι ότι οι Δεξιοί που δεν έχουν περάσει από την ΚΝΕ έχουν μία ζήλεια απέναντι σε αυτούς που έχουν περάσει από την ΚΝΕ και έφυγαν από εκεί τρέχοντας. Όπως αλήθεια είναι ακόμη ότι οι μεγαλύτερες μορφές της Αριστεράς εκκολάφθηκαν στις αυλές των ολιγαρχών. Με άλλα λόγια, οι πιο σκληροί φιλελέδες είναι εκείνοι που πήραν το βάπτισμα του πυρός από την ΚΝΕ και οι πιο επικίνδυνοι για το σύστημα Αριστεροί εκείνοι που πέρασαν τα νιάτα τους στα σαλόνια των αστών…
Και αφήσαμε για τελευταίο το θέμα του ΠΑΟΚ, το οποίο είναι το πλέον ακανθώδες. Ποιος ασχολείται τώρα με την πολιτική; Εδώ πήγαν τρεις παίκτες του Survivor στην Θεσσαλονίκη και έκλεισε το κέντρο της Πόλης. Ποιος άλλος το κάνει; Λοιπόν, έτσι και ο πρόεδρος κάνει καμία καλή μεταγραφή και δει ο λαός στο βάθος πρωτάθλημα, τύφλα να έχει τότε το τέταρτο και το πέμπτο μνημόνιο, ο Αλέξης, ο Κυριάκος και ο Κουτσούμπας μαζί. Πάντοτε είχα την απορία γιατί όλη η Αθήνα και ο Πειραιάς Τραγουδάνε Τσακνή που γυρίζει τις πλάτες του στο μέλλον. Γιατί παρακαλώ; Γιατί δεν θέλουν να δουν το μέλλον που είναι μόνο ΠΑΟΚ! Αυτό είναι!
Κι αν τον Αύγουστο λύσουμε όλα αυτά τα μεγάλα θέματα που ήδη αναφέραμε, τι θα μας έχει μείνει για τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο; Κάπως έτσι σκέφτονται οι σύντροφοι της άλλης όχθης. Και για να είμαι ειλικρινής τους παραδέχομαι. Μέσα στην τρέλα τους περνάνε καλά! Τι κατάλαβαν δηλαδή οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι που πέρασαν από χιλιάδες κύματα για να περισώσουν ό,τι μπορούσαν; Ήρθε ένας Τσίπρας και τα έκανε όλα ίσιωμα. Βλέπετε να ανησυχεί πραγματικά κάποιος;
Όχι, λένε, δεν ανησυχεί κάποιος επειδή είναι Αύγουστος. Αρχίζω και αναρωτιέμαι αν ο Αύγουστος είναι ο εθνικός μας μήνας. Αν στην χώρα αυτή όλοι οι μήνες είναι Αύγουστος. Αν έχουμε πέσει και έχουμε κολλήσει κάπου. Σε ένα κενό του χρόνου, σε μία σκουληκότρυπα, σε κάποιο πηγάδι, κάπου τέλος πάντων. Δεν εξηγείται αλλιώς…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
