Λέγεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας ρωτήθηκε από την Madam Merkel τι έκανε με την διαπλοκή κι αυτός επέδειξε δύο ολιγάρχες που εξουδετέρωσε: Τους κ.κ. Ψυχάρη και Μπόμπολα. Κι αυτό είναι αλήθεια. Εκείνο που ξέχασε να πει στους Ευρωπαίους συνδαιτυμόνες του είναι ότι αυτό που στην πραγματικότητα έγινε είναι ότι άλλαξε η φρουρά. Έφυγαν οι παλαιοί και ήρθαν οι νέοι ολιγάρχες. Οι παλαιοί ήταν ΠΑΣΟΚ. Οι νέοι είναι ξεκάθαρα ΣΥΡΙΖΑ.
Να είναι άραγε αυτός ο λόγος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεσπάθωσε χτες κατά του βασιλιά των στοιχημάτων κ. Μάρη; Ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ; Η τοποθέτηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας θα έχει μεγάλη σημασία στο μέλλον, όταν θα είναι στην κυβέρνηση. Αν θα είναι δηλαδή διαλλακτικός με ορισμένα συμφέροντα, όπως κάνει σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα ή αν θα τα βάλει με τα μεγάλα τζάκια.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν βρισκόντουσαν στην αντιπολίτευση ήταν ιδιαίτερα επιθετικά με την διαπλοκή. Κατά τα φαινόμενα κι αυτό ακόμη ήταν ένα ψέμα. Ο κ. Τσίπρας την ίδια ώρα που πολεμούσε την διαπλοκή διαπραγματευότανε μαζί της για την επόμενη ημέρα. Τους κατήγγειλε και την ίδια ώρα είχε μαζί τους μυστικά ραντεβού. Όλο το «κόλπο» ήταν η κατάκτηση της εξουσίας. Τα υπόλοιπα, όπως αποδείχτηκε, ήταν για να έχουμε να λέμε.
Θα συνεχίσει ο Κυριάκος να έχει την ίδια στάση που έχει και τώρα με την διαπλοκή ή θα κάνει μία από τα ίδια με τον κ. Τσίπρα; Η ερώτηση αυτή δεν μπορεί να απαντηθεί άμεσα σαν να κάνουμε προφητεία. Επειδή ακριβώς δεν είμαστε προφήτες. Αν πάντως ο αυριανός πρωθυπουργός δεν αποφασίσει να κτυπηθεί με την διαπλοκή και να βάλει κανόνες ίδιους για όλους, τότε δεν θα έχει πολλές ημέρες στην εξουσία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός δεν θα έχει τα ίδια περιθώρια ανοχής με αυτά που είχε ο Αλέξης Τσίπρας.
Για τον Κυριάκο ο πόλεμος κατά της διαπλοκής, κατά των λίγων οικογενειών που λυμαίνονται τα πάντα σε αυτή την χώρα, δεν είναι ένα ωραίο προεκλογικό σύνθημα. Είναι όρος επιβίωσης. Το πλεονέκτημά του Κυριάκου είναι ότι γνωρίζει καλά αυτές τις οικογένειες, ξέρει το παιγνίδι εκ των έσω και γι αυτό είναι γι αυτές τις οικογένειες ένας επικίνδυνος αντίπαλος. Το μειονέκτημα του Κυριάκου είναι ότι οι σχέσεις αυτές που έχει λόγω οικογενειακών καταβολών κάνουν τον κόσμο καχύποπτο. Ο Τσίπρας έλεγε ότι θα πολεμούσε την διαπλοκή. Έφτιαξε μία νέα κι ο κόσμος νιώθει προδομένος. Ο Κυριάκος χρειάζεται να μην κάνει την παραμικρή υποχώρηση, εφόσον επιθυμεί να είναι αξιόπιστος. Άδικο; Ενδεχομένως. Αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει σκληρύνει την στάση του έναντι της παλιάς και της νέας διαπλοκής. Βάζει τα όριά του στο παιγνίδι και τα γνωρίζει σε όλους. Για να μην μπορεί κανείς να πει ότι δεν ήξερε. Ακριβώς επειδή ο κ. Μητσοτάκης συνειδητοποιεί ότι μία πετυχημένη πρωθυπουργία περνάει μέσα από την μάχη του κατά της διαπλοκής. Το ίδιο ίσχυε και για τον κ. Τσίπρα, αλλά εκείνος έκανε τις δικές του επιλογές. Οι μάχες που υποσχέθηκε ήταν με άσφαιρα πυρά, όπως εκείνη της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου. Με το οποίο λαθρεμπόριο θα νικούσε τα μνημόνια. Τελικά προτίμησε να υπογράψει δύο ακόμη (ένα και μισό κατ΄άλλους) μνημόνια και να αφήσει τους λαθρέμπορους καυσίμων στην ησυχία τους. Και μπορεί να οδήγησε δύο γνωστούς εκδότες στην έξοδο προς τα αποδυτήρια, αλλά η άλλη λύση που του απέμενε ήταν να τους δανείσει μερικές ακόμη εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, από την στιγμή που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ή να επιχειρούσε μία χαριστική τροπολογία στην Βουλή, όπως συνέβη με άλλους. Στην περίπτωση των Ψυχάρη και Μπόμπολα ήταν σαν να πυροβόλησε πτώματα...
Το να μιλά, πάντως, ο κ. Τσίπρας για διαπλοκή είναι αστείο. Όταν έχει στηθεί ένας τεράστιος μηχανισμός σε μέσα ενημέρωσης, μόνο και μόνο για να δοξαστεί το όνομα του σοσιαλισμού. Εκτός κι αν αυτή είναι η καλή διαπλοκή και η άλλη ήταν η κακή...
Οι διαπλεκόμενοι, πάντως, έχουν λόγους να μην επιθυμούν την άνοδο του κ. Μητσοτάκη στην εξουσία. Κι αυτό δεν είναι μόνο το γεγονός ότι τα πάνε θαυμάσια με τον κ. Τσίπρα και κάνουν μαζί του δουλειές. Είναι και το γεγονός ότι σε πρόσφατη επαφή του με ξένους επενδυτές ο κ. Μητσοτάκης απάντησε σε σχετική ερώτηση ότι δεν χρειάζονται οπωσδήποτε Έλληνα συνεταίρο για να επενδύσουν στην Ελλάδα. Μπορούν να το κάνουν και μόνοι τους, ότι αυτό δεν είναι προϋπόθεση. Αυτού του είδους τα νέα ταξιδεύουν τελικά γρήγορα. Πόσο μάλλον όταν αφορούν την διακοπή των αγαπημένων συνηθειών της κακομαθημένης πλουτοκρατίας των Αθηνών.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
