Βαθαίνει αντί να γεφυρώνεται το χάσμα μεταξύ της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και του δημοκρατικού κόσμου της χώρας που καταλαμβάνει το χώρο που εκτείνεται από την κεντροδεξιά μέχρι την αριστερά. Και το χάσμα βαθαίνει επειδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει, πάλι, να καταφύγει στην ψευδο-αντισυστημική ρητορική ώστε να λειτουργήσει στο πολιτικό σύστημα, διαλυτικά μετά από τις τελευταίες, αποτυχημένες προσπάθειες του κ.Τσίπρα στη Βουλή να αμφισβητήσει μια σειρά από επιλογές και χειρισμούς στα «ζεστά» πεδία της επικαιρότητας: την πανδημική και οικονομική κρίση.
Στη στήλη αυτή δεν μασάμε τα λόγια μας όταν η κριτική μας αφορά την κυβέρνηση: ναι, υπάρχουν αστοχίες στο ζήτημα της διαχείρισης της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι». Ο κ.Πέτσας έπρεπε να έχει ήδη ενημερώσει την κοινή γνώμη για τον τρόπο κατανομής των κονδυλίων και να μην έχει προσκολληθεί στην τυπολατρία που επιβάλλει τη δημοσιοποίηση των κονδυλίων μέσω της Διαύγειας, όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία. Επίσης κακώς εξαιρέθηκαν αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ από τη χρηματοδότηση.
Μόνο που οι λάθος χειρισμοί του κ.Πέτσα τον έχουν φέρει στη θέση του απολογούμενου απέναντι στο δημοκρατικό κόσμο της χώρας που έχει υψηλές προσδοκίες από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όχι απέναντι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδεικνύει, σταθερά και χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να κρατήσει το παραμικρό πρόσχημα, δυσανεξία απέναντι στον Τύπο και την ελεύθερη λειτουργία του.
Εγκλωβισμένη στα στρατηγικά της αδιέξοδα, μόνιμα ανεπαρκής να παράξει πολιτικό λόγο και μηνύματα για τους πολίτες εκτός του ριζοσπαστικοποιημένου πυρήνα του κόμματος που έχει μεταλλαχθεί οριστικά, μετά κι από τη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «βγάζει στον αέρα» ένα σποτ τόσο ανεπεξέργαστο και πολιτικά πρωτόγονο που χρησιμοποιεί ως κώδικες αντισημιτικά και σεξιστικά στερεότυπα όχι τόσο γιατί αυτοί την εκφράζουν, αλλά γιατί, τόσους μήνες μετά, παραμένει τυφλωμένη από το «γινάτι» απέναντι στον ελληνικό λαό που την έστειλε στο σπίτι της.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει τίποτα. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι κάθε φορά που ο κ.Τσίπρας ή ο κ.Σκουρλέτης ή ο κ.Πολάκης επιτίθενται στην κυβέρνηση για οποιαδήποτε πτυχή της διαχείρισης της πανδημικής κρίσης, ακόμα και για την κονδύλια της καμπάνιας, οι Έλληνες ανακαλούν στη μνήμη τους τη σκηνή από την περίφημη σύσκεψη-θέατρο το βράδυ της τραγωδίας στο Μάτι και ακόμα και οι μετριοπαθείς που ψήφισαν πέρσι τον Ιούλιο τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και οι ίδιοι οι κ.κ. Τσίπρας, Σκουρλέτης και Πολάκης, αισθάνονται βαθιά ανακουφισμένοι που δεν είναι αυτοί στο τιμόνι της χώρας για να διαχειριστούν την κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί. Κι αυτό, όχι γιατί «γλίτωσαν τα πολύ δύσκολα» αλλά γιατί αναλογίζονται, σε ανθρώπινο επίπεδο, τη φυσική επιβίωση τη δική τους αλλά και των οικογενειών τους.
Πλέον όλοι, και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν καταλάβει ότι οι συνέπειες της ανεπάρκειας στη διακυβέρνηση δεν περιορίζονται στο να καταλήξει η χώρα σ’ένα τρίτο μνημόνιο, κλειστές τράπεζες και ένα λογαριασμό 16 δισεκατομμυρίων στις πλάτες των φορολογούμενων. Η ατζαμοσύνη στη διακυβέρνηση, στο σύγχρονο κόσμο, συχνά σημαίνει και θάνατο. Το ζήσαμε στο Μάτι, είδαμε τι έπαθαν προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες στην πανδημία.
Αφού λοιπόν έχουν συνειδητοποιήσει και εμπεδώσει όλα αυτά, έχουν αναδιπλωθεί σε μια αντιπαράθεση καφενείου και πιστεύουν ότι επικαλούμενοι ένα θεσμικό ζήτημα ουσίας, θα βρεθούν ξανά στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής διεκδικώντας οποιονδήποτε ρόλο τους ελεήσει η κοινή γνώμη που για την ώρα τους έχει γυρίσει την πλάτη. Μόνο που για να μιλήσεις για τους θεσμούς και να έχεις και την παραμικρή ελπίδα να σε ακούσουν, θα πρέπει να μην τους έχεις κακοποιήσει ο ίδιος σε τέτοιο βαθμό.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με τη βοήθεια των Μήντια που σήμερα απαξιώνει, βρέθηκε στον «αφρό» καταγγέλλοντας τους πάντες και στη συνέχεια κατέλαβε την εξουσία με την υπόσχεση να αλλάξει τα πάντα. Αποδείχθηκε χειρότερη κι από τις πιο αμαρτωλές στιγμές των κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης. Ο λαός τους απέρριψε, δεν έκαναν καμία απόπειρα να επανακαθορίσουν την πολιτική τους ταυτότητα μετά την τραυματική συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά, δεν έκαναν καμία σοβαρή αυτοκριτική, ο ίδιος ο κ.Τσίπρας, ανανεώνει τη θητεία του στην καρέκλα του προέδρου, επί της ουσίας, «δια βοής» και έρχονται σήμερα να μας...νουθετήσουν για ζητήματα θεσμών και διαφάνειας.
Θα ήταν αστείο εάν δεν ήταν τόσο νοσηρό.
Ναι. Η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει για τη διαχείριση των κονδυλίων της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι» και θα έπρεπε να έχει την ευφυΐα να μην αποκλείσει από τη χρηματοδότηση αυτούς που την εχθρεύονται αλλά γι αυτές τις αστοχίες θα την κρίνουμε εμείς και όχι αυτοί που δεν έχουν μόνο διαπράξει θεσμικά αίσχη αλλά με τη στάση τους δεν μας επιτρέπουν να τα ξεχάσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά.
