Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Ίσως η ανακοίνωση των μέτρων της κυβέρνησης να επισπεύσθηκε λόγω της απώλειας και των τελευταίων ψηγμάτων του στερεότυπου του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος που διαλαλούσε η κυβέρνηση. Ίσως η κυβέρνηση Τσίπρα – Παπακώστα – Θεοχαρόπουλου, να αποφάσισε να μετατρέψει το κυβερνητικό σχέδιο για το αύριο της χώρας, σε προεκλογικό πρόγραμμα διεκδίκησης ψήφων.
Ίσως το μέτρα αυτά, να κουμπώνουν με το νέο άγριο κυβερνητικό προφίλ και το ανάλγητο ύφος με το οποίο αντιμετωπίζονται οι «απέναντι». Ως ξαναζεσταμένο φαγητό χαρακτηρίστηκε η μνήμη των θυμάτων στο Μάτι και ως περιφερόμενη γλάστρα χαρακτηρίστηκε ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος που αποτελεί πρότυπο δυναμισμού, προσπάθειας και αποτελεσματικότητας για όλους μας. Ίσως λοιπόν, η αγριεμένη πλέον και ξέφρενη ρητορική, να ταιριάζει απόλυτα με τις νέες υποσχέσεις, τα φιλοδωρήματα και τα χαρτζιλίκια που μοιράζει η κυβέρνηση.
Όμως σίγουρα τα μέτρα αυτά δεν ταιριάζουν με την ανάγκη της χώρας να περάσει πάνω από το ανάχωμα της κρίσης και να βρεθεί εκεί που βρίσκονται οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βίωσαν παρόμοιες κρίσεις και μνημόνια. Τα οικονομικά μέτρα θα έπρεπε να έχουν πολύ συγκεκριμένη στόχευση. Την προσέλκυση επενδύσεων, τη εισροή κεφαλαίων, το άνοιγμα θέσεων απασχόλησης, την παραγωγή καινοτόμων και ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών, την δημιουργία πλούτου.
Αντί για αυτά όμως, που απαιτούν μια ελεύθερη και μη φοβική στάση ζωής, μια δημιουργική σκέψη και όχι θολά επαναστατικά οράματα, ακούσαμε πάλι για τις συντάξεις. Για νέα συνταξιοδοτικά επιδόματα, όταν είναι γνωστό και κατανοητό πλέον σε όλους, πως η αύξηση της δαπάνης για συντάξεις στη σημερινή Ελλάδα, βασίζεται σε λεφτά που είναι δανεικά κι αγύριστα από τους ανέργους, από τους εργαζόμενους και από τις επόμενες γενιές, προς τους συνταξιούχους.
Δεν μπορείς να αυξάνεις το μοίρασμα μιας πίτας, όταν αυτή η πίτα δεν έχει μεγαλώσει, απλά κατάσχοντας μεγαλύτερο μερίδιο από τους άλλους. Αυτό θα έπρεπε ήδη να το έχει αντιληφθεί η κυβέρνηση, μαζί με όλα όσα παραδέχεται πως τελικά αντιλήφθηκε για το πως λειτουργεί ο κόσμος, η οικονομία, τα νομίσματα, η Ευρώπη και το πως ο ήλιος ανατέλλει από τη Ανατολή.
Με δυο λόγια, δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνικό κράτος και κοινωνική πολιτική, αν δεν προϋπάρχουν επενδύσεις, ανάπτυξη, απασχόληση και κέρδη. Όμως ποιο από τα εξαγγελθέντα μέτρα οδηγεί σε αυτήν την κατεύθυνση; Κανένα. Μετά από τόσα χρόνια, θα περιμέναμε το πλαίσιο υποδοχής επενδύσεων, θα είχε αλλάξει μέσω της επίλυσης των ζητημάτων των αυστηρών ρυθμιστικών πλαισίων, των μηχανισμών αδειοδοτήσεων, του εργασιακού καθεστώτος, της επιτάχυνσης της δικαιοσύνης. Ζητήματα που δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, αφού το μόνο που θα χρειαστεί να γίνει, είναι το σπάσιμο των αποστημάτων και των συντεχνιακών μηχανισμών που κρατούν ως ομήρους τους δημιουργικούς συμπολίτες μας.
Και αφού αποδεικνύεται πως τέτοιας χροιάς αλλαγές και μεταρρυθμίσεις δεν είναι δυνατόν να γίνουν, μέσα στα πλαίσια της ανάπτυξης με «αριστερό και κοινωνικό» που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, τα μόνα μέσα προσέλκυσης επενδύσεων θα μπορούσαν να είναι οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές. Όμως παρ' όλες τις εξαγγελίες, παρ' όλες τις υποσχέσεις, η συνολική φορολογική επιβάρυνση για το 2019 ανέρχεται στο 39,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τη μελέτη του Ινστιτούτου Δημοσιονομικών Μελετών, από 35.74% που ήταν το 2014.
Βέβαια οι εξαγγελίες των μέτρων Τσίπρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταγγελθούν από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Ποιος πολιτικός θα κινηθεί προεκλογικά κόντρα σε παροχές; Ποιος δεν θα πει το «ναι», έστω και σε αυτά τα μέτρα. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι συντελεστές της κυβέρνησης Τσίπρα – Παπακώστα – Θεοχαρόπουλου, που δεν τους απασχολεί το μέλλον της χώρας. Τους απασχολεί η πολιτική επιβίωση τους, η διατήρηση των απολαβών και των προνομίων, που ούτε που είχαν φανταστεί ποτέ στη ζωή τους. Αδιαφορούν για την πορεία των πολιτών κι ας εξαγγέλλουν πως ασκούν μια πολιτική για τους πολλούς.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
