Έχουμε ένα σωρό νησιά. Θα μπορούσαμε άραγε σε μερικά απ' αυτά να ισχύει ειδικό καθεστώς για μία σειρά από επιχειρήσεις; Ας πούμε στην Ρόδο να είναι εγκατεστημένες εταιρείες χαρτοφυλακίου. Στην Χίο ναυτιλιακές και ούτω καθεξής. Να έχουν ένα φορολογικό καθεστώς σαν κι αυτό του Λουξεμβούργου, της Ιρλανδίας ή ακόμη και της Ολλανδίας. Αν θα το επιτρέψουν οι Γερμανοί. Αυτό είναι ένα θέμα!
Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να ξέρει ότι η έξοδος της χώρας από την κρίση δεν περνάει μόνο μέσα από το καινοτόμες πολιτικές, αλλά και από την κρίση, την κατανόηση και την σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας. Για τις επόμενες δεκαετίες δεν θα μπορεί να αναπνεύσει Έλληνας πρωθυπουργός αν δεν του το επιτρέψει ο (η) εκάστοτε Καγκελάριος του Βερολίνου. Και πιστέψτε το, αυτό είναι κάτι που δεν θα οδηγήσει σε κάτι καλό.
Το βέτο που άσκησαν οι Γερμανοί στο μέτρο που αποφάσισε η ελληνική Βουλή για τον ΦΠΑ στα νησιά ήταν μία ακατανόητη ενέργεια. Αν ήθελαν να «ψηλώσουν» θα μπορούσαν να το κάνουν αντιδρώντας στις δηλώσεις του κ. Τραμπ. Αν ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στον κ. Τσίπρα, υπάρχουν άλλα πιο εύκολα θέματα. Δεν ήταν ανάγκη να το κάνουν με το προσφυγικό. Αν ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στην… επόμενη κυβέρνηση, ήταν σίγουρα και πάλι ο λάθος τρόπος.
Μία κοινότητα Ελλήνων έμαθε την Ευρώπη μέσα από τα κοινοτικά προγράμματα. Η Ευρώπη της αλληλεγγύης σημαίνει γι αυτούς κι άλλα ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεξιοί και Αριστεροί, ήσαν πολλοί οι ευνοημένοι των πακέτων Ντελόρ και των ΕΣΠΑ. Το μεγάλο ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν είναι αν θα εξακολουθούσαν να αγαπούν την Ευρώπη χωρίς τα χρήματά της. Ίσως τους δοθεί σύντομα η ευκαιρία να απαντήσουν…
Δεν μας μισούν! Απλά δεν έχουν άλλα χρήματα για την Ελλάδα. Γι'' αυτό και υποχρέωσαν τον κ. Τσίπρα να υπογράψει στην πράξη νέα μνημόνια χωρίς να προβλέπεται αντίστοιχα η οικονομική στήριξη της χώρας, όπως συνέβαινε με τα προηγούμενα μνημόνια. Εκ των πραγμάτων είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Χειρότερα απ' οποιαδήποτε άλλη στιγμή στα τελευταία οκτώ χρόνια.
Παρόλα αυτά, μπορούμε να βρούμε λύσεις! Όπως βρήκαμε και την διετία 2012- 2014. Αυτή την φορά τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα. Και μία πρόσθετη δυσκολία αποτελεί το γεγονός ότι ο κόσμος είναι κουρασμένος.
Ο επόμενος Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι αποφασισμένος. Να βρει λύσεις, αλλά και τρόπους για να πείσει την Ευρώπη να αφήσει στην Αθήνα περιθώρια ελιγμών. Αν θέλουν να πνίξουν τον ασθενή με το μαξιλάρι την ώρα που τον έχουν σε καταστολή, αυτό είναι θέμα άλλης τάξεως. Σε αυτή την περίπτωση παίρνει ο κάθε ένας τα μέτρα του και τις αποφάσεις του. Αν όμως μιλάμε για καλές προθέσεις και άλλα τέτοια, τότε δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον αυτό που έγινε την περασμένη εβδομάδα με τον ΦΠΑ στα νησιά!
Και που βρήκαν να το κάνουν! Σε ποιο θέμα! Στα νησιά για τον ΦΠΑ, την ώρα που μας έχουν κλείσει τα σύνορα από παντού, με κίνδυνο η Ελλάδα να μεταβληθεί σε μία αποθήκη ψυχών. Οι Γερμανοί έχουν πρόβλημα με το προσφυγικό, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να δώσει ούτε 24 εκατομμύρια ευρώ στα νησιά που επωμίζονται όλο το βάρος. Αν ήθελαν να δείξουν χαρακτήρα ας ζητούσαν τα ισοδύναμα από την ΕΡΤ ή από τις καθαρίστριες. Αλλά σε αυτά δεν είπαν το παραμικρό. Βλέπετε, τότε δεν είχε ακόμη υπογράψει ο κ. Τσίπρας την συμφωνία των Πρεσπών…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
