Τελικά, δεν είμαστε όλοι ίδιοι

Του Παύλου Δ. Μαρινάκη*

Εδώ και πολύ καιρό γίνεται λόγος ότι το παράπλευρο όφελος της χώρας από την καταστροφική διακυβέρνηση Τσίπρα είναι η διάψευση των μύθων και των αυταπατών που αγκάλιασε προκειμένου να ξεγελάσει τους πολίτες και να ανέβει στην εξουσία. Αν και το παραπάνω είναι αληθές, δημιουργείται ένας δεύτερος, ίσως μεγαλύτερος από τον αρχικό, κίνδυνος: Να δημιουργηθεί στην κοινωνία η πεποίθηση ότι όλοι είναι ίδιοι, ότι κανείς δεν μπορεί να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Μάλιστα, ο υπό προθεσμία πρωθυπουργός μας φαίνεται, έχοντας χάσει το όποιο πολιτικό κεφάλαιο διέθετε, να επενδύει στην προσπάθεια παγίωσης αυτής της πεποίθησης, ώστε να επιβραδύνει την αναπόφευκτη κατάρρευσή του. Αν σε αυτόν τον κίνδυνο, προσθέσει κανείς και την τοξικότητα και το μίσος με τα οποία «πότισαν» μεγάλο μέρος της κοινωνίας, και ειδικότερα σε νεώτερες ηλικίες, οι πάλαι ποτέ «μνημονιομάχοι» και, εδώ και δύο χρόνια, «μνημονιολάτρες», συνθέτει μία πραγματικά δύσκολη εξίσωση, για όσους καλούνται να αντιμετωπίσουν την επόμενη ημέρα.

Όταν, πριν από κάτι παραπάνω από έναν χρόνο, μας ανατέθηκε η βαρύτατη ευθύνη να αναλάβουμε την ανασυγκρότηση της ΟΝΝΕΔ, πήραμε, από την αρχή, τρεις γενναίες αποφάσεις: να μην φοβηθούμε να έρθουμε σε επαφή με την αληθινή κοινωνία, να μιλήσουμε «με γωνίες», ρισκάροντας να γίνουμε, κάποιες φορές, δυσάρεστοι και να τελειώσουμε, μία και καλή, με όσους και όσα δυσφήμιζαν την ιστορία της οργάνωσης. Έτσι γεννήθηκε το «Αύριο», η πρόταση της ΟΝΝΕΔ για όσα οι νέοι απαιτούμε να αλλάξουν στην καθημερινότητά μας, ο οδικός χάρτης για τη νέα εποχή.

Πήγαμε πόρτα – πόρτα, επάγγελμα – επάγγελμα, ώστε να καταγράψουμε προβλήματα, αγωνίες, ανάγκες και προτεινόμενες λύσεις. Είδαμε νέους επιχειρηματίες και εργαζομένους στην εστίαση, νέους γιατρούς, δικηγόρους, αγρότες, εμπόρους και λογιστές, μιλήσαμε για ώρα με τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, γίναμε η πρώτη νεολαία που πήγε να δει από κοντά την κατάσταση που επικρατεί σε φυλακές ανηλίκων, δεν φοβηθήκαμε να μπούμε μέσα κλούβα των ΥΑΤ ή σε Αστυνομικό Τμήμα, σε περιοχή που ούτε ο αρμόδιος Υπουργός τολμάει να προσεγγίσει, και πολλά ακόμα. Και, αφού ολοκληρώσαμε αυτή τη διαδικασία, τότε και μόνο τότε, επιστρέψαμε στα γραφεία μας, ώστε να διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση από την κοινωνία για την κοινωνία, την οποία και παρουσιάσαμε τη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου ενώπιον του αυριανού Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πρόταση περιλαμβάνει 14 θεματικές ενότητες που προσεγγίζουν το σύνολο σχεδόν της δημόσιας ζωής και είναι ήδη αναρτημένη εδώ.

Πέρα από την απαιτητική διαδικασία τεκμηρίωσης, το «Αύριο» μας έκανε πιο ώριμους: Τα προβλήματα των επαγγελματιών και των επιχειρηματιών μπορεί να φαίνονται ήδη μεγάλα από τις ειδήσεις, αλλά στους χώρους εργασίας πραγματικά τρομάζουν. Είναι μεγάλη η διαφορά να ακούς από τους ίδιους τους αστυνομικούς για το χάος των κουκουλοφόρων και τα άβατα που τελούν υπό την προστασία της παρούσας Κυβέρνησης. Είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι υπάρχουν φυλακές ανηλίκων και διαφορετικό να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου το δράμα αυτών των παιδιών που είναι ταυτόχρονα θύτες και θύματα. Μπορεί να ακούς για τις δυσκολίες των ατόμων με αναπηρία, αλλά δεν φαντάζεσαι ότι είναι ανυπέρβλητες, μέχρι να επισκεφτείς τον ΕΛΕΠΑΠ. Διαβάζεις για την αγωνία τοξικοεξαρτημένων ατόμων να επανενταχτούν στην κοινωνία, αλλά την καταλαβαίνεις μόνο όταν τη βλέπεις στα μάτια τους.

Θα ρωτήσει κάποιος: Και τώρα; Τι θα ακολουθήσει; Η απάντησή μας είναι σαφής: Ακόμα περισσότερες προτάσεις, ακόμα πληρέστερη τεκμηρίωση. Το «Αύριο» για εμάς δεν ολοκληρώθηκε, αλλά κάναμε απλά το πρώτο, μα καθοριστικό, βήμα για να φτάσουμε σε αυτό. Πρόκειται για μια καμπάνια – ομπρέλα, κάτω από την οποία θα προστεθούν θέσεις, δράσεις, εκδηλώσεις, μέχρι να πετύχουμε το σκοπό μας, που δεν είναι άλλος από το να αφήσουμε στο χθες όσα πλήγωσαν την πατρίδα μας και να φτάσουμε στην Ελλάδα του μέλλοντος, την Ελλάδα που μας αξίζει, την Ελλάδα που θέλουμε να ζήσουμε εμείς.

Για το τέλος, αφήνω κάτι πιο προσωπικό, αντί υστερόγραφου: Κάθε φορά που άκουγα σφοδρότατη κριτική επί δικαίων και αδίκων, η οποία οδηγούσε στην συνολική ισοπέδωση, για τις πολιτικές νεολαίες, τα κόμματα ή τις φοιτητικές παρατάξεις, ήλπιζα πως κάποια ημέρα θα δοθεί η ευκαιρία στη σιωπηρή, μέχρι τότε, πλειοψηφία να διαψεύσει τους κάθε λογής εκ τους ασφαλούς κριτές. Γιατί η καλύτερη διάψευση στα εύκολα λόγια, δεν έρχεται μέσα από ευκολότερες απαντήσεις, αλλά από έργα. Και ναι, το γεγονός πως η ΟΝΝΕΔ είναι η πρώτη που βγάζει ολοκληρωμένη πρόταση για την επόμενη ημέρα, είναι και είδηση και απάντηση. Η επόμενη (ακόμα μεγαλύτερης αξίας) είδηση θα είναι η υλοποίηση αυτής της πρότασης.

*Ο κ. Παύλος Δ. Μαρινάκης είναι δικηγόρος και αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ.