Της Χαράς Κεφαλίδου*
Έχει σαφήνεια η έννοια της κεντροαριστεράς; Κατά την άποψή μου, όχι. Στον προσδιορισμό του όρου έχουμε συνηθίσει να δίνουμε μια αριστερόστροφη ερμηνεία. Κέντρο-αριστερά.
Το Κέντρο συνήθως παραμερίζεται και προβάλλει η αναζήτηση σανίδας σωτηρίας προς τα αριστερά. Αυτή είναι ίσως και η αιτία του πειρασμού που διακατέχει φορείς και πρόσωπα να φλερτάρουν με το ΣΥΡΙΖΑ -αν και οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων κάνει πολλούς από αυτούς να αναδιπλώνονται.
Αντί να αλληθωρίζουμε προς τα αριστερά νομίζω ότι έφτασε η ώρα να αναλύσουμε τι σημαίνει “κέντρο” και πώς θα το κατακτήσουμε. Είναι επείγουσα αυτή η ανάγκη καθώς ήδη η ΝΔ επιχειρεί τη διεύρυνσή της στο χώρο αυτό, που παραμένει πολιτικά άστεγος, χωρίς ταυτότητα και προσανατολισμό.
Το “κέντρο” δεν είναι κενό περιεχομένου. Το κίνημα της γραβάτας που αναδείχτηκε απέναντι στη φορο-λαίλαπα της κυβέρνησης-δεν είναι “κέντρο”; Που το ψάχνουμε, αλήθεια; Οι επιχειρηματίες που, αν και στενάζουν από τις πρακτικές αναδιανομής της εξαθλίωσης από την κυβέρνηση, εξακολουθούν να παράγουν και να διατηρούν θέσεις εργασίας-δεν είναι “κέντρο”; Οι νέοι που κάτω από αντίξοες συνθήκες δημιουργούν- δεν είναι “κέντρο”; Οι επιστήμονες που έχουν φύγει στο εξωτερικό-δεν είναι “κέντρο”; Οι καινοτόμοι αγρότες- δεν είναι “κέντρο”;
Τι ψάχνουμε λοιπόν με το φανάρι να ανακαλύψουμε; Το πολιτικό φάσμα όπως το γνωρίσαμε έχει υποστεί οριστική αποδόμηση με το ΣΥΡΙΖΑ-σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ- να γίνεται μέρος του προβλήματος και δεινός εκτελεστής της μεσαίας τάξης στη χώρα. Αλλά το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς για την αναδιάταξη ενός χώρου που κολακεύεται να φλερτάρει με το “κέντρο” αλλά απέχει πολύ από το να επικοινωνήσει με εκείνες τις δυνάμεις της κοινωνίας που είναι “κέντρο” και μπορούν να εγγυηθούν την αναγέννηση της χώρας.
*Η κ. Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης
