Από τότε που πρωτοακούσαμε για το Ταμείο Ανάκαμψης παρακολουθώ συστηματικά την πορεία του.
Έχοντας ζήσει από τα νεανικά μου χρόνια τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, το πακέτο Ντελόρ, το Πακέτο Σαντέρ, το Γ’ ΚΠΣ και τα ΕΣΠΑ, ξέρω ότι παρά τις σπατάλες, την διαφθορά και την ανοργανωσιά μας, το ευρωπαϊκό χρήμα ήταν αυτό που έφτιαξε υποδομές στην χώρα και έφερε πλούτο στους Έλληνες.
Το Ταμείο Ανάκαμψης λοιπόν, είναι ξανά ο από μηχανής Θεός μας. Αν περιμέναμε από τα συν πλην του προϋπολογισμού μας για να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη που χρειαζόμαστε, θα παραμέναμε μια ζωή στην μιζέρια.
Είναι η ιστορική μας ευκαιρία γι' αυτή την δεκαετία, που την κάνει διπλά πολύτιμη η προηγούμενη τραγική από κάθε άποψη δεκαετία που ζήσαμε.
Απ’ όσα έχω καταλάβει ως τώρα, με το Ταμείο Ανάκαμψης έχουμε ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό είναι ότι η πολιτική ηγεσία που το έχει αναλάβει ξέρει τι θέλει και τι κάνει.
Στα παλιότερα πακέτα στήριξης, στο μόνο που καταφέραμε να προκόψουμε ήταν στα τεχνικά έργα (δρόμοι, μετρό, γέφυρες, κάποια σχολεία και νοσοκομεία, κλπ), έστω και αν τα ακριβοπληρώσαμε. Μας έμειναν τουλάχιστον.
Όσα κονδύλια δεν πήγαν σε άσφαλτο και τσιμέντα κατέληξαν καταναλωτικές δαπάνες που μας καταχρέωσαν. Τότε οι ηγεσίες ούτε ήξεραν, ούτε είχαν διάθεση να αλλάξουν την χώρα με τον τρόπο που έπρεπε. Τώρα και ξέρουν και θέλουν.
Το κακό είναι ότι κάτω από την ηγεσία, συνεχίζει να υπάρχει χάος. Οι κρατικές υπηρεσίες ούτε έχουν πάρει χαμπάρι, ούτε τις βλέπω διατεθειμένες να μας επιδείξουν ένα ξέσπασμα δημιουργικότητας.
Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά αν οι πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων δεν εξηγήσουν στο προσωπικό τους ότι καθήκον τους είναι να μην χαθούν λεφτά, τότε δεν θα δούμε χαΐρι. Το γιαβάς-γιαβάς θα γίνει για πολλοστή φορά το σύνθημα του κράτους μας.
Όσο για τον επιχειρηματικό κόσμο και τους μικρομεσαίους, έχω την εντύπωση πως είναι απελπιστικά πίσω στην πληροφόρηση. Πρέπει να μάθουν τις βασικές προτεραιότητες που έχουν βάλει στις Βρυξέλλες, να κάνουν τα σχέδια τους, να φτιάξουν business-plans, να τα υποβάλλουν έγκαιρα και να είναι έτοιμοι για επενδύσεις.
Αν εξαιρέσει κανείς λίγες μεγάλες επιχειρήσεις που ξέρουν που βαδίζουν, από τον υπόλοιπο επιχειρηματικό κόσμο και ειδικά από τους μικρούς, το 95% δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ότι το Ταμείο Ανάκαμψης τον αφορά.
Πως διάβολο θα απορροφηθούν τόσες δεκάδες δισεκατομμύρια, όταν ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός αποκλείει τις καφετέριες, τα δωματιάκια για τουρίστες και τα σαντουιτσάδικα με τα οποία ροκανίσαμε τα προηγούμενα πακέτα;
