Του Σάκη Μουμτζή
«Στόχος του δεδηλωμένος και αμετακίνητος, η μετατροπή της χώρας μας σε Βενεζουέλα της Μεσογείου, η διαμόρφωση των αναγκαίων προϋποθέσεων ώστε να καταστεί αναπόφευκτη η αποχώρηση της χώρας μας από την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Και για την επίτευξη του στόχου αυτού, εργάζεται συστηματικά, επίμονα, μεθοδικά». (εφημ.Δημοκρατία 1.4.2017).
Αυτά τα γράφει για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α.Τσίπρα, όχι κάποιος κυνικός «νεοφιλελεύθερος», ούτε κάποιος του «ακραίου κέντρου», ούτε βέβαια κάποιος «χυδαίος αντικομμουνιστής». Τα γράφει και τα υποστηρίζει ο Τάκης Λαζαρίδης, ένας άνθρωπος που μεγάλωσε μέσα στο ΚΚΕ, το Κόμμα ήταν η οικογένεια του, καθώς την Πρωτομαγιά του 1944 οι Γερμανοί εκτέλεσαν τον πατέρα του στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, γιατί ήταν μέλος του κόμματος.
Τα γράφει και τα υποστηρίζει αυτά ο άνθρωπος που θυσίασε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του υπερασπιζόμενος, με συνέπεια, τις ιδέες του. Έμεινε στην φυλακή από το 1952 ως το 1966. Είχε γλιτώσει το εκτελεστικό απόσπασμα στις 31 Μαρτίου 1952, λόγω του νεαρού της ηλικίας του και γιατί ήταν γιος εκτελεσμένου αντιστασιακού.
Όταν έγινε η δικτατορία, είχε την δυνατότητα να ξαναδεί όχι μόνον την ζωή του, αλλά και τις ιδέες για τις οποίες αγωνίστηκε. Με τις δαιδαλώδεις διαδρομές που κάνει το μυαλό του ανθρώπου όταν τολμά τις επώδυνες αναθεωρήσεις, παραδέχτηκε και είπε τις μεγάλες αλήθειες.
Και η αξία των όσων έλεγε έκτοτε ήταν διπλή. Γιατί γνώριζε καλά τον τρόπο σκέψης και δράσης των κομμουνιστών, καθώς ήταν σαρξ εκ της σαρκός τους. Η βάρβαρη επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία τον Αύγουστο του 1968, η καταπίεση, η φτώχεια και η μιζέρια των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η σταλινική δομή των κομμουνιστικών κομμάτων, όλα αυτά τον οδήγησαν, με ανυπολόγιστο κόστος, να περάσει στην απέναντι πλευρά. Και σήμερα γράφει αυτά που μόλις διαβάσαμε.
Άλλωστε, όταν ο κόσμος αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς δεν μπορεί ο άνθρωπος να παραμένει αμετακίνητος στις θεωρήσεις του.
Δυστυχώς, αυτά που βλέπει ο Τάκης Λαζαρίδης δεν τα βλέπουν φιλελεύθεροι-δημοκράτες πολιτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες. Ζώντας στον δικό τους «βελούδινο» κόσμο δεν αντιλαμβάνονται πως στην εξουσία βρίσκεται μια ομάδα ανθρώπων, που συγκροτημένα και με σχεδιασμό, επιδιώκουν την υλοποίηση του τελικού στόχου τους. Την Βενεζουελοποίηση της πατρίδας μας.
Όλοι αυτοί οι καλοπροαίρετοι, αφελείς, ευήθεις αστοί πιστεύουν πως ο Α.Τσίπρας μαθαίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει. Ο Α.Τσίπρας το μόνο που μαθαίνει είναι τα λάθη του που τον εμπόδισαν το καλοκαίρι του 2015, ενώ είχε φτάσει κοντά στην βρύση, να πιει το νερό.Γι΄αυτό και μαζεύει τα λεφτά για να πληρώσει την δόση του Ιουλίου –περίπου 12,5 δισ.—ώστε να μην βρεθεί και πάλι με την πλάτη στον τοίχο.
Οι άνθρωποι αυτοί ξεδιάντροπα το 2013 πέτυχαν την χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ από το καθεστώς Μαδούρο. Οι άνθρωποι αυτοί ανερυθρίαστα κάλυψαν τις σεξουαλικές δραστηριότητες του λάγνου πρεσβευτή της Βενεζουέλας. Οι άνθρωποι αυτοί ακόμα και σήμερα, που η κατάσταση στην χώρα-πρότυπο τους έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δικτατορίας, αρνούνται να καταδικάσουν την συνταγματική εκτροπή. Πώς να καταδικάσουν ένα καθεστώς που τους χρηματοδοτεί; Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, είναι λογικό να επιδιώκουν να γίνουμε σαν την χώρα που έχουν ως υπόδειγμα.
Πιο κραυγαλέα δεν θα μπορούσαν να το πουν. Μόνον οι «τυφλοί τα τ΄ώτα, τον τε νουν, τα τ΄όμματα» δεν το καταλαβαίνουν. Ας διαβάσουν λοιπόν τον Τάκη Λαζαρίδη για να ξυπνήσουν από τον μακάριο ύπνο τους.
