Ο ξενοδοχειακός όμιλος Sani – Ikos ενημέρωσε χτες στους 400 μόνιμους εργαζόμενους μειώσεις 30% των αποδοχών τους. Το νόημα της κίνησης είναι απλό: «Πρέπει να ζήσουμε φέτος για να μπορούμε να δουλέψουμε του χρόνου». Κατά τα λοιπά, τα ξενοδοχεία θα ανοίξουν αν πετάξουν τα αεροπλάνα, αν έρθουν οι τουρίστες και αν διαψευστούν οι εφιάλτες μας για τον Covid 19. Με άλλα λόγια, η φετινή χρονιά έχει επί της ουσίας χαθεί.
Ο κ. Ανδρεάδης του Sani – Ikos είναι ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΤΕ, του μεγάλου συνδέσμου των τουριστικών επιχειρήσεων. Λογικό είναι να βάζει όλα αυτά τα «αν» και τα «ίσως». Με τον άλφα ή βήτα τρόπο κάνει και αυτός πολιτική και οφείλει να αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα. Αυτό που έχουμε πάντως δεδομένο είναι η μείωση του 30%. Κι όταν ο Όμιλος λέει ότι με αυτό τον τρόπο θα στηρίξει και τους εποχικούς εργαζόμενους, αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους προσλάβει. Σημαίνει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να μείνει ζωντανή φέτος η επιχείρηση και να είναι έτσι σε θέση να προσφέρει εργασία στους 4.000 εποχικούς εργαζομένους της! Μέχρι τότε θα πρέπει να «κρατηθούν» με το επίδομα ανεργίας...
Αυτή είναι η αλήθεια. Θα δοθεί σκληρός αγώνας για να μείνουν όρθια τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Και πλέον δεν μιλάμε για το 2020, αλλά για το 2021. Αν από τα επτά ξενοδοχεία μιας αλυσίδας ανοίξει το ένα τον Σεπτέμβριο για να φιλοξενήσει έναν μικρό αριθμό τουριστών, αυτό δεν θα αλλάξει το τελικό αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι το 2020 είναι επί της ουσίας μια χαμένη χρονιά. Τι σημαίνει αυτό για την κυβέρνηση; Ότι η ανάγκη για να στηριχτούν κι άλλοι τομείς της Οικονομίας είναι πλέον επιτακτική. Όχι γιατί δεν θέλουμε ο τουρισμός να είναι ισχυρός το 2021, αλλά διότι επιθυμούμε να μην εξαρτάται η Οικονομία μας μόνο από τον τουρισμό.
Και ναι μεν ο κ. Ανδρεάδης ήταν πρόεδρος του ΣΕΤΕ και οφείλει να λέει τα πράγματα με τρόπο διπλωματικό. Ένας άλλος ξενοδόχος, όμως, που δεν έχει το μέγεθος και το παρελθόν του κ. Ανδρεάδη μπορεί να μας πει πράγματα πιο ... ελεύθερα. Ο φίλος Σωκράτης Κοσμίδης έγραψε χτες στο facebook μια μεγάλη αλήθεια: Τα ξενοδοχεία θα ανοίξουν αν τα δωμάτια κοστίζουν 2.000 ευρώ το ένα!
«Διαβάζω φανταστικά πράγματα όσον αφορά το επάγγελμα μου. Το μέχρι πρότινος anyway. Κάθονται, λέει, οι λοιμοξιολόγοι και γράφουν τους νέους κανόνες βάση των οποίων θα ανοίξουν τα ξενοδοχεία. Η πρώτη μου σκέψη βέβαια, ήταν ότι καλό θα ήταν να φωνάξουν και κανένα ξενοδόχο...
Ένα από τα πρώτα που διάβασα είναι ότι το πρωινό θα σερβίρεται υποχρεωτικά στο δωμάτιο. Θα σας πω ένα μυστικό τώρα. Της δουλειάς μας. Να είστε βέβαιοι, ότι κάθε φορά που στη ζωή σας έχετε παραγγείλει πρωινό στο δωμάτιο σε ξενοδοχείο, θα έπρεπε να κάνετε και ένα ευχέλαιο. Διότι, τουλάχιστον 15 άτομα, δευτερόλεπτα μετά την παραγγελία σας, σας έχουν καταραστεί. Αυτό, πληροφοριακά. Δεν είναι η ώρα να σας εξηγήσω πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται σε μια κουζίνα που προετοιμάζει ένα μπουφέ για 500 άτομα, όταν έρχεται παραγγελία για room service. Δεν θα το καταλάβετε κιόλας.
Φανταστείτε τώρα, ξενοδοχείο με 300 δωμάτια, να πρέπει να πάει 300 πρωινά συγχρόνως. Εάν η κουζίνα του έχει τις δυνατότητες, θα χρειαστούν μόνο για την πρωινή βάρδια, τουλάχιστον 150 άτομα προσωπικό. Πράγμα που αυτομάτως εκτοξεύει την τιμή του δωματίου σε αστρονομικό ποσό. Για όποιον τρελό θέλει να μπει στη διαδικασία.
Έπειτα, όλα τα άπλυτα πιάτα από όλα τα δωμάτια πρέπει να μαζευτούν. Σε κάποια ξενοδοχεία, ακόμα και από ένα χιλιόμετρο μακριά. Αφού μαζευτούν, πρέπει να μπουν οι καμαριέρες. Οι οποίες, πλέον, δεν θα έχουν δωμάτια να καθαρίσουν. Θα έχουν να καθαρίσουν χώρους εστίασης. Μέλια, μαρμελάδες, ψίχουλα στα σεντόνια, Μερέντα στα κουφώματα και φρυγανιές στα μπάνια, από τα δύο πεντάχρονα μιας τετραμελούς οικογένειας. Πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των καμαριερων θα πρέπει να τριπλασιαστεί. Όπως θα τριπλασιαστεί και ο χρόνος που απαιτείται για την καθαριότητα κάθε δωματίου. Πράγμα που σημαίνει, στο παράδειγμα μας με την μονάδα των 300 δωματίων, ότι αντί για 28 καμαριέρες θα χρειαστεί τουλάχιστον 85. Υπολογίζοντας και τις 85 στολές αστροναύτη με τις οποίες θα τις ντύσεις, μπορείτε ήδη να βάλετε ένα 200% επάνω στην τιμή του δωματίου μόνο για την καθαριότητα.
Με το που διάβασα λοιπόν την σκέψη των " ειδικών" για το πρωινό, σταμάτησα. Δεν είδα παρακάτω. Αρκεί για να μην ανοίξει κανείς. Εάν καλούσαν ξενοδόχο στα meeting, η πρόταση θα ήταν προφανώς η κατάργηση του πρωινού. Καφές και cake στο δωμάτιο, μέχρι να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης.
Γενικά, εάν πιστεύουν οι ειδικοί, ότι θα ανοίξουμε τα ξενοδοχεία μας φέροντας νομικές ευθύνες για υγειονομικά θέματα τέτοιου μεγέθους, νομίζω καλά θα είναι να το κοιτάξουν ξανά. Μήπως κάνουμε πάσο αυτή τη χρονιά. Με το στανιό, δεν γίνεται. Ούτε γίνεται η τιμή του δωματίου να πάει από τα 100 στα 2000€ τη βραδιά. Διότι, αυτή θα είναι η διαφορά του κόστους για να πληρεί ένα ξενοδοχείο τους υγειονομικούς όρους αντιμετώπισης του φονικότερου και πιο εύκολα μεταδιδόμενου ιού στην Ιστορία».
Τα σχόλια περιττεύουν...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
