Του Τριαντάφυλλου Καρατράντου
Έχει καθιερωθεί και στην Ελλάδα η αναγκαιότητα της μέγιστης δυνατής συναίνεσης σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτή η νόρμα δεν αφορά όμως μόνο στην ιδιαίτερη εθνική σημασία που έχουν οι υποθέσεις της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και στην παράμετρο που σχετίζεται με τη συμμετοχή στις αποφάσεις αυτές και άλλων χωρών και διεθνών ή περιφερειακών οργανισμών.
Επομένως, η μέγιστη δυνατή συναίνεση δεν σχετίζεται μόνο με την αναγκαιότητα διαμόρφωσης της λεγόμενης «εθνικής γραμμής», αλλά και με τη συνέχεια και τη συνέπεια που πρέπει να έχει μία επιλογή εξωτερικής πολιτικής, όπως για παράδειγμα η επίλυση μιας χρονίζουσας αντιπαράθεσης ή η στρατηγική επιλογή για τη συμμετοχή σε έναν διεθνή οργανισμό ή συμμαχία.
Η συζήτηση που έγινε στη Βουλή με αφορμή την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία ανέδειξε ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει πολιτική συναίνεση για τη συμφωνία. Η σφοδρή κριτική που ασκήθηκε στην κυβέρνηση δεν αφορούσε μόνο αυτή καθεαυτή τη συμφωνία, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτή δεν ζήτησε τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στο στάδιο των διαπραγματεύσεων και της τελικής διαμόρφωσης του περιεχομένου της συμφωνίας.
Παράλληλα, θα πρέπει να θυμίσουμε πως το γενικότερο λαϊκό αίσθημα, το οποίο έχει ήδη αρχίσει να αποτυπώνεται και σε μετρήσεις κοινής γνώμης, είναι αρνητικό ως προς τη συμφωνία. Παρά αυτές τις δύο παραμέτρους, απουσία πολιτικής συναίνεσης και αρνητική στάση των πολιτών, η συμφωνία των Πρεσπών είναι πραγματικότητα και όπως πολύ εύστοχα υποστήριξε στη Βουλή η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, δημιουργεί ήδη τετελεσμένα.
Η έναρξη των διαδικασιών ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., εάν βέβαια η γειτονική χώρα προχωρήσει σε όλα τα βήματα που προβλέπονται, μπορεί να οδηγήσει σε κατάσταση πίεσης την Ελλάδα, στην περίπτωση βέβαια που το Κοινοβούλιο δεν επικυρώσει τελικά τη συμφωνία. Στην εξωτερική πολιτική δεν μπορεί και δεν πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται με απουσία συναίνεσης, αν πραγματικά θέλεις να επιτύχεις μία βιώσιμη λύση, την οποία θα σεβαστούν και οι κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν και όχι απλώς να προσπαθήσεις να τις εγκλωβίσεις. Η επόμενη ημέρα της συμφωνίας δεν χρειάζεται άλλα βιαστικά βήματα, αλλά προσεκτικές κινήσεις που δεν θα διασύρουν τη χώρα διεθνώς. Πολλές φορές άλλωστε οι διεθνείς επευφημίες μετετράπησαν γρήγορα σε σκληρή κριτική.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 20 Ιουνίου.
