Τα συλλαλητήρια δεν δίνουν λύση στο εθνικό θέμα αλλά να αφουγκραστούμε τη φωνή τους

Τα συλλαλητήρια δεν δίνουν λύση στο εθνικό θέμα αλλά να αφουγκραστούμε τη φωνή τους

Υπάρχει πράγματι «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίλυση του «Μακεδονικού», ωστόσο κ. Τσίπρας τη χρησιμοποίησε με τον χειρότερο τρόπο μετατρέποντας το εθνικό διακύβευμα σε κομματικό. Στόχος ήταν να δημιουργήσει πρόβλημα σε Νέα Δημοκρατία και Κίνημα Αλλαγής και να απομακρυνθεί σταδιακά από τον Π. Καμμένο.

Αυτό υποστηρίζει η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τονίζοντας παράλληλα ότι τα συλλαλητήρια θα πρέπει να αναλυθούν με προσοχή και σε βάθος, καθώς είναι λάθος η ιδεολογικοποίηση της συζήτησης και ο διαχωρισμός πάλι σε λαϊκιστές, εθνικιστές, εκσυγχρονιστές, αριστερούς, δεξιούς, βόρειους και νότιους, γιατί πάμε για διχασμό σε λαϊκό επίπεδο που σε συνδυασμό με τη διάσπαση του πολιτικού μετώπου, δημιουργεί κινδύνους για τη χώρα.

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μαριόλη

Ας δούμε που βρισκόμαστε. Η κυβέρνηση προτίθεται να προτείνει ένα Σύμφωνο, που θα περιλαμβάνει λύσεις για όλα τα ανοιχτά θέματα, όπως το όνομα και το Σύνταγμα. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες ότι οι δύο πλευρές συγκλίνουν στο όνομα της Μακεδονίας με κολλημένο σε μία λέξη τον προσδιορισμό, όπως για παράδειγμα το «GornaMakedonija» (Άνω Μακεδονία). Πως ακούτε αυτά τα σενάρια; Υπάρχει όντως «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίλυση του ζητήματος;

Παρουσιάστηκε μία ιστορική ευκαιρία για την επίλυση του ζητήματος, πρώτον γιατί υπάρχει μεγάλη πίεση από τις ισχυρές χώρες  της Δύσης να αντιμετωπίσουν τη ρωσική κάθοδο στα Βαλκάνια, όπου υπάρχει ένταση και πολλών ειδών προβλήματα. Δεύτερον γιατί εξελέγη στα Σκοπιά  μια Κυβέρνηση που έχει την πρόθεση να λύσει το πρόβλημα και τρίτον γιατί στην Ελλάδα υπάρχει συμφωνία στα μεγαλύτερα κόμματα στις βασικές διαστάσεις του προβλήματος, που είναι η  σύνθετη ονομασία erga omnes και τα θέματα του αλυτρωτισμού. Άρα ήταν και είναι ευκαιρία πιστεύω, να επιλυθεί ένα ζήτημα το οποίο ταλαιπωρεί την χώρα πολλά χρόνια

Την ευκαιρία αυτή ο κ. Τσίπρας τη χρησιμοποίησε με τον χειρότερο τρόπο  μετατρέποντας το εθνικό διακύβευμα σε κομματικό!! Ο σχεδιασμός ήταν πολλαπλός: η δημιουργία προβλήματος στη Νέα Δημοκρατία, ο εγκλωβισμός του Κινήματος  Αλλαγής, με το βλέμμα στην επόμενη διακυβέρνηση  η σταδιακή απομάκρυνση από τον Π.Καμμένο και βεβαίως να καλύψει επικοινωνιακά όλα τα μεγάλα ζητήματα που έχουν προκύψει από τις αποφάσεις και τις δεσμεύσεις της αξιολόγησης.

Στην παραπάνω επιγραμματική ανάλυση θα ''πρεπε να προσθέσουμε τον λαϊκό παράγοντα το λαϊκό αίσθημα! Το ζήτημα προέκυψε πάλι χωρίς καμιά προετοιμασία και με τους πολίτες να μην εμπιστεύονται την δυνατότητα του πολιτικού συστήματος να επιλύσει το Εθνικό ζήτημα

Η εκτίμησή μου  με βάση αυτά που έχουν γίνει γνωστά  είναι ότι  από  την αρχή θα πρέπει να γίνει γίνει απολύτως σαφές ότι αν υπάρξει  συμφωνία θα ισχύσει το δόγμα “δεν θα ισχύει τίποτα αν δεν ισχύσουν όλα”. Δηλαδή δεν θα υπάρξει πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, εάν δεν ισχύσουν όλα όσα συμφωνηθούν.

Είναι πολύ σημαντικό στην εσωτερική διαπραγμάτευση το «δεν ισχύει τίποτα μέχρι να ισχύσουν όλα».

Μία τέτοια διαπραγμάτευση θα μπορούσε να αμβλύνει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό;

Είναι ευθύνη πια του πρωθυπουργού να επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε μέχρι τώρα, που είναι η εθνική συνεννόηση. Αν οι ηγεσίες των κομμάτων,τα οποία έχουν κοινή βάση, βεβαιωθούν ότι αυτή η διαπραγμάτευση μπορεί να κλείσει προς όφελος της χώρας – με συμβιβασμούς βεβαίως – (δεν υπάρχει διαπραγμάτευση χωρίς συμβιβασμού)ς, θα υπάρξει ελπίδα. Ενωμένοι στην κορυφή οι αρχηγοί θα δημιουργούσαν κλίμα εμπιστοσύνης, Αυτό όμως απαιτεί Κυβερνήτη με αίσθημα εθνικής ευθύνης που βάζει τη χώρα πάνω από το κόμμα.Το αντίθετο δηλαδή απ αυτό που βιώνουμε

Οι αντιδράσεις αυτές οδηγούν σε συλλαλητήρια. Είδαμε το σκηνικό να αλλάζει άρδην μετά τη Θεσσαλονίκη. Τώρα έχουμε το συλλαλητήριο της Αθήνας, με τις ευλογίες μάλιστα της εκκλησίας και τη στήριξη του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου. Ποια είναι η γνώμη σας για τα συλλαλητήρια;

Τα συλλαλητήρια δεν βοηθούν ιστορικά την επίλυση των εθνικών θεμάτων, παράγουν όμως πολιτικά γεγονότα. Τι συμβαίνει σήμερα με τα συλλαλητήρια; Θέλει πολύ προσεχτική ανάλυση γιατί τόσος πολύς κόσμος στη Θεσσαλονίκη δεν είναι αποτέλεσμα ούτε κινητοποίησης κομμάτων ούτε της εκκλησίας, είναι αυθόρμητη συμμετοχή. Αυτή η αυθόρμητη συμμετοχή αφορά και τον αντισυστημισμό, δηλαδή δεν δέχονται οι πολίτες ότι το υπάρχων σύστημα μπορεί να λύσει τα προβλήματα. Μια αντίδραση σε αυτό που υπάρχει και ένα γνήσιο εθνικό αίσθημα το οποίο έχει προσβληθεί με πολλούς τρόπους κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων. Είναι λάθος η ιδεολογικοποίηση της συζήτησης και ο διαχωρισμός πάλι σε λαϊκιστές, εθνικιστές, εκσυγχρονιστές, αριστερούς, δεξιούς, βόρειους και νότιους, γιατί πάμε για διχασμό σε λαϊκό επίπεδο που σε συνδυασμό  με τη διάσπαση του πολιτικού μετώπου, δημιουργεί κινδύνους για τη χώρα. Θεωρώ ότι μπορεί να συνομιλήσει πια κάποιος με το λαϊκό αίσθημα μόνο αν επιτύγχανε κάποιας μορφής εθνική συναίνεση, που θέλει αρετή και τόλμη.

Με αφορμή τη στάση της κεντροαριστεράς στο θέμα των Σκοπίων, ποια πιστεύετε ότι είναι η επόμενη μέρα για το χώρο; Είδαμε τον κ. Τσίπρα να «φλερτάρει» με την κ. Γεννηματά και τον κ. Θεοδωράκη. Πιστεύετε ότι θα συνεχιστεί αυτή η προσέγγιση στο δρόμο προς τις εκλογές;

Αυτό που είδαμε χθες σε δύο πρωτοσέλιδα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων ήταν η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με σαφή προσανατολισμό να ενσωματωθεί η κεντροαριστερά όχι άμεσα αλλά στην επόμενη φάση διακυβέρνησης.οι αντιδράσεις  από πλευρά του Κινήματος Αλλαγής ήταν αρνητικές  αλλά όσον αφορά τον πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι ο σχεδιασμός  είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Απομάκρυνση από τον Καμμένο και προσέγγιση, για επόμενη πλειοψηφία ή ενσωμάτωση ή δημιουργία μιας μεγάλης κεντροαριστεράς με κεντρικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι το σενάριο που βλέπουμε να εξυφαίνεται από πλευράς κυβέρνησης και είναι η επιστροφή στο πλέον πατρόν…

Στο μέτωπο της οικονομίας είστε αισιόδοξη; Βλέπουμε την Ευρώπη και ανακάμπτει με εντυπωσιακό τρόπο αλλά η Ελλάδα σέρνεται με 1,3%-1,5% το 2017 και περίπου 2% το 2018 μετά από τόσα χρόνια ύφεσης.

Το 2015 ήταν μία θα έλεγα «τυχερή» χρονιά για την Ευρώπη. Το πετρέλαιο υποχώρησε σχεδόν 50%, ο τουρισμός εκτινάχθηκε λόγω των προβλημάτων σε Β. Αφρική και Τουρκία, είχαμε διαφορετικά αναλογία ευρώ/δολαρίου προς όφελος των ευρωπαϊκών εξαγωγών αλλά και την ποσοτική χαλάρωση του Draghi. Δηλαδή, η Ευρώπη άρχισε να ανακάμπτει και αυτό φαίνεται όπως είπατε με πολλούς τρόπους. Δεν ενσωματώθηκαν αυτοί οι θετικοί παράγοντες στην ελληνική οικονομία.. Υπάρχουν βελτιώσεις στους δείκτες, οι οποίες οφείλονται στην υλοποίηση των αξιολογήσεων, γιατί ο κ. Τσίπρας στραβά κουτσά προχώρησε στην αξιολόγηση, καθυστέρησε γι'' αυτό και έχουμε καθυστερήσεις και στη βελτίωση του κλίματος, αλλά όσον αφορά την πραγματική οικονομίας νομίζω υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα στον επενδυτικό τομέα που είναι εξαιρετικά σημαντικός για την ανάπτυξη της χώρας. Έχουμε σοβαρά ζητήματα στη νέα οικονομία, στην καινοτομία, στην ένταξη της χώρας στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση που θα αλλάξει τα δεδομένα και βέβαια νομίζω ότι είναι διάχυτη μία αίσθηση λόγω της υπερφορολόγησης  και των μέτρων που λαμβάνονται για τη μεσαία τάξη ότι υπάρχει μία αίσθηση διωγμού της μεσαίας τάξης ως ο νέος ταξικός εχθρός.  Η χώρα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό τσουνάμι .

Ναι όμως γι αυτό το αναπτυξιακό τσουνάμι θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον υπόλοιπο κόσμο. Βλέπουμε χώρες όπως το Ισραήλ, ή η Εσθονία να πρωτοπορούν. Εμείς που βρισκόμαστε σε σύγκριση με άλλες χώρες σε δείκτες που σχετίζονται με την 4η βιομηχανική επανάσταση;

Εμείς βρισκόμαστε εξαιρετικά πίσω. Στους ψηφιακούς δείκτες και στους δείκτες καινοτομίας η χώρα αλλάζει επίπεδο προς τα κάτω. Δεν υπάρχει ούτε σε σχεδιασμό ούτε σε καν στη ρητορική ,σχέδιο. Οι περισσότερες χώρες έχουν παρουσιάσει εθνικό σχέδιο για την 4η βιομηχανική επανάσταση, η οποία είναι εδώ, είναι δίπλα μας. Αν δείτε στα αεροδρόμια, κάθε μέρα αντικαθιστώνται εργαζόμενοι με μηχανήματα, ρομποτικά και αυτοματοποιημένα, στην Αμερική υπάρχουν οι πρώτοι δικηγόροι-ρομπότ. Είναι κάτι που έρχεται και το οποίο δεν υπάρχει λόγος να το δούμε με φόβο γιατί σε κάθε αλλαγή δουλειές  χάνονται, ολόκληροι κλάδοι αλλάζουν, νέοι κλάδοι και δουλειές δημιουργούνται, αλλά αυτό σημαίνει ότι προετοιμάζεσαι. Σε εμάς δεν υπάρχει αυτή η προετοιμασία.  Δεν γίνεται σε επίπεδο κυβέρνησης, δεν γίνεται σε επίπεδο Βουλής, ακόμη και στα πανεπιστήμια υπάρχει μία εσωστρέφεια. Και βέβαια όσες δυνάμεις υπάρχουν μεμονωμένες και όσα λαμπρά κινούνται προς τη νέα εποχή, φεύγουν στο εξωτερικό.Εν Α όραμα  εθνικής ανασυγκρότηση προϋποθέτει και θεση για τον ρόλο της χώρας στην περιοχή και σαφές σχέδιο για το μέλλον. Αλλιώς το παρελθόν καθοδηγεί τα παντα