Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Γλυκά σταφύλια, σπασμένες αλυσίδες και επιστροφή στο ανέφελο παρελθόν θα φέρει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κυβερνητικού επιτελείου, ο Αύγουστος του 2018. Θα καλπάζουμε ανέμελα στις πεδιάδες της ανάπτυξης, με προοδευτικό πρόσημο και κοινωνικό πρόσωπο. Θα γίνουμε εκ νέου ο ομφαλός της Γης, όχι λόγω της κρίσης και των όσων επακολούθησαν, αλλά λόγω του παγκόσμιου επενδυτικού ενδιαφέροντος. Είναι όμως, έτσι; Οι αριθμοί συνηγορούν; Οι σχεδιαζόμενες πολιτικές τι προβλέπουν;
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο τρόπος της εξόδου από το πρόγραμμα και το νέο περιβάλλον που θα διέπει την ελληνική οικονομία εξαρτώνται αποκλειστικά από τις αποφάσεις των θεσμών. Και τι θα καθορίσει αυτές τις αποφάσεις; To προφανές. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και η εκπλήρωση, ή μη, των συμπεφωνημένων, θα αποτελέσουν τη βάση της συζήτησης. Πάνω σ'' αυτή τη βάση οι εκπρόσωποι της Ε.Ε., των μηχανισμών στήριξης, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ θα σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα, με πολιτικά και τεχνοκρατικά κριτήρια.
Σε ποιο σημείο θα βρίσκεται όμως η ελληνική οικονομία το καλοκαίρι; Ο προβληματικός ρυθμός ανάπτυξης του 2017 ακολουθείται από μια πρόβλεψη για 2,1% μέσα στο 2018, που δεν είναι ικανή για να βελτιώσει την κατάσταση των επιχειρήσεων και να αποτελέσει το δέλεαρ απέναντι στους κινδύνους και το αρνητικό περιβάλλον που συναντούν οι επενδυτές. Το ύψος των επιτοκίων δανεισμού που είναι πάνω από 7%, σε σχέση με το μέσο επιτόκιο του 2% στην Ε.Ε., το υπερβολικό μη μισθολογικό κόστος των θέσεων εργασίας, η γραφειοκρατία και το αργόσυρτο καθεστώς των αδειοδοτήσεων, λειτουργούν ως ανάχωμα. Επειτα από τόσα χρόνια, ελάχιστη προσπάθεια έχει γίνει για τη μεταστροφή του επενδυτικού κλίματος, για την οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στους επιχειρηματίες και τη διοίκηση, για τη δημιουργία και υιοθέτηση απλών και διάφανων κανόνων.
Οχι μόνο δεν θα υπάρχει «απελευθέρωση» από τους περιορισμούς του προγράμματος που αποτελούσαν εγγύηση για τους ξένους επενδυτές, αλλά θα πρέπει μέχρι το καλοκαίρι οι περιορισμοί να συνδυασθούν απαραίτητα με την υιοθέτηση μέτρων που θα ανεβάσουν το rating της Ελλάδας σε αποδεκτά επίπεδα για τους ξένους επενδυτές, ώστε να αρχίσουν εισροές κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις και όχι μόνο για χρηματιστηριακές κινήσεις.
Ο χρόνος είναι λίγος, το διακύβευμα μεγάλο, ο θρυμματισμός του κυβερνητικού ονείρου πιθανότατος και τα σταφύλια ίσως να αποδειχθούν ξινά για όλους μας.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος».
