Του Σάκη Μουμτζή
Διαβάζω στις εφημερίδες πως η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού ζήτησε με επιστολή της προς το Υπουργείο Ναυτιλίας, την ανάκληση της παραχώρησης των παλαιών αποθηκών στον ΟΛΠ και αυτές να αποδοθούν στο Υπ.Πολιτισμού για να στεγάσει το μουσείο των ενάλιων αρχαιοτήτων.
Ως γνωστόν, η θέση γενικού γραμματέα υπουργείου δεν είναι μια υπηρεσιακή θέση. Είναι πολιτική. Δηλαδή, για τις πράξεις ή τις παραλείψεις του συγκεκριμένου ατόμου, υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, που αγγίζουν τελικά τον υπουργό που το επέλεξε γι΄αυτήν την θέση.
Συνεπώς, η υπουργός Πολιτισμού θα πρέπει να λογοδοτήσει πολιτικά για τα πεπραγμένα της συνεργάτιδας της. Και επειδή είναι υπότροπος, κάθε απολογία της θα στερείται σοβαρότητος. Να υπενθυμίσω την απόφαση της να κηρυχθούν διατηρητέες κάποιες εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, κάτι που το ανακάλεσε πάραυτα, όταν διαπίστωσε το μέγεθος των προβλημάτων που προκαλούσε.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν πρόκειται για ανοησίες άσχετων, ανίδεων και ανεπαρκών ανθρώπων ή για μια πολιτική που υπαγορεύεται από το μίσος για την επιχειρηματικότητα. Αν υπαγορεύεται από την ανάγκη να επιδεικνύεται, συνεχώς, η κυριαρχική παρέμβαση του Κράτους πάνω στις λειτουργίες του ιδιωτικού τομέα.
Νομίζω, πως ο αναγνώστης με μεγάλη ευκολία θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για συνδυασμό και των δύο. Ανόητοι και φανατισμένοι άνθρωποι, που μισούν το επιχειρείν και την δημιουργία πλούτου, κάνουν ό,τι μπορούν για να προβάλλουν προσκόμματα στις επενδύσεις των επιχειρηματιών. Λησμονούν πως αυτούς τους κάλεσε και τους παρακάλεσε το Ελληνικό Κράτος για να έρθουν και να επενδύσουν στην πατρίδα μας.
Έτσι το πολύπαθο και αμαρτωλό υπουργείο Πολιτισμού -τον λόγο ύπαρξης του οποίου ουδέποτε κατάλαβε ο Μάνος Χατζηδάκις- ξαφνικά θυμήθηκε τα silos του ΟΛΠ. Επί πολλές δεκαετίες υψώνονταν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα και κανένας υπουργός Πολιτισμού δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη τους. Για την αξιοποίηση τους.
Αίφνης, μόλις ο ΟΛΠ πέρασε σε χέρια ιδιώτη-επενδυτή, εμφανίσθηκαν στους πολιτικούς προϊσταμένους του υπουργείου Πολιτισμού οι ανησυχίες τους για την τύχη των ενάλιων αρχαιοτήτων. Προσπαθούν με τέτοιες ανόητες παρεμβάσεις να δικαιολογήσουν την παρουσία τους.
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να εκτίθενται με αυτές τις γελοιότητες, γιατί ο κάθε επενδυτής που έρχεται στην χώρα μας, έχει το επιχειρηματικό του σχέδιο και απαιτεί από την εκάστοτε κυβέρνηση να το σέβεται και να μην θέτει, εκ των υστέρων, εμπόδια. Το τι θα γίνει με το συγκεκριμένο αίτημα της γενικής γραμματέως του υπουργείου Πολιτισμού, είναι γνωστο. Θα το καταπιεί.
Έκαναν εκεί στο υπουργείο την αριστερή φιγούρα τους, δήλωσαν πόσο μαρξιστές είναι, νομίζουν πως απέκτησαν αγωνιστικό άλλοθι για τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που θα ψηφίσουν σε μιαν εβδομάδα, και τώρα με ήσυχη την επαναστατική τους συνείδηση, μπορούν να ξεχάσουν και τα silos και τις ενάλιες αρχαιότητες.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Συριζαίοι και με τις αλλεπάλληλες κυβιστήσεις τους μας κάνουν και γελάμε. Κάτι είναι κι αυτό στις δύσκολες μέρες μας.
