Ψάχνετε να διαβάσετε υπέροχες ιστορίες που μάλιστα μπορείτε να μοιραστείτε με παιδιά; Ένα «κλικ» σας δίνει ευκαιρία να απολαύσετε μύθους από τη Θήβα και τη Βοιωτία, που ζωντανεύουν, θαρρεί κανείς, μπροστά στα μάτια του. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Βοιωτίας, με αφορμή τον εορτασμό τεσσάρων ετών από τα εγκαίνια του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Θηβών, δημιούργησε μία νέα δράση για τους μικρούς και μεγάλους φίλους της. Μία δράση που αγκάλιασαν με αγάπη όλοι οι συμμετέχοντες.
Η έφορος αρχαιοτήτων Βοιωτίας Αλεξάνδρα Χαραμή σημειώνει: «Οι αρχαιολόγοι της Βοιωτίας, επέλεξαν ευρήματα προερχόμενα από τη Βοιωτική γη και ζήτησαν τη συμμετοχή όλων, σε ένα δημιουργικό παιχνίδι γραφής. Η δράση «Αρχαιο-γράφουμε» απευθύνθηκε σε μαθητές, φοιτητές, αλλά και ενήλικες, με σκοπό τη μάθηση και την ευχάριστη δημιουργία.
Ένα μοναδικό ταξίδι στη δημιουργία, σε ένα κόσμο γεμάτο όνειρα και φαντασία, με συνταξιδιώτες τριάντα πέντε εξαιρετικούς συγγραφείς.»
Ένα έκθεμα του μουσείου, μεγάλο ή μικρό, αποτελεί αφορμή για να γραφτούν κείμενα ου μπορείτε να διαβάστε εδώ:
Ας ξεκινήσουμε από τον «Χταποδάκο», ένα χταπόδι ζωγραφισμένο σε αγγείο. Ο Κωνσταντίνς Σιδέρης από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Κηφισιάς βρίσκει τρόπο να περάσει μέσα από την μικρή του εξιστόρηση ένα καυτό σημερινό θέμα, τους «νταήδες» στα σχολεία. Ο Χταποδάκος περνάει όμορφα με τον Ιπποκαμπούλη, τον Ψαρούλη, τον Δελφίνο, τον Αστερία και τον Χέλιο. Τι γίνεται όμως όταν οι κακοί μαθητές Κροκόδειλας και Καρχαρίος τους φυλακίζουν σε ένα διάλειμμα; Διαβάστε και θα δείτε.
Η Βάλια Κατσικερού, από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Διονύσου, μαγεύεται από θραύσματα μιας τοιχογραφίας με δελφίνια και γυρνά τους αναγνώστες πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στον 13ο αιώνα π.Χ. «Στη μυκηναϊκή ακρόπολη του Γλα, στην Κωπαΐδα, υπήρχε ένα μεγάλο ανάκτορο, όπου ζούσε ο βασιλιάς με την οικογένειά του» γράφει. «Στη μεγαλύτερη αίθουσα του ανακτόρου, εκεί όπου υπήρχε ο θρόνος του βασιλιά, υπήρχε μια εντυπωσιακή τοιχογραφία με δελφίνια. Όποιος έβλεπε αυτά τα δελφίνια μαγευόταν από την ομορφιά τους. Είχαν ζωηρά χρώματα και ήταν σαν αληθινά! Ποιος όμως ζωγράφισε αυτά τα δελφίνια; Ποιος άραγε ήταν ο δημιουργός αυτής της τοιχογραφίας;»
Αυτό θα το μάθετε στο τέλος της πολύ έξυπνα στημένης ιστορίας. Παράλληλα, δείτε τις σκέψεις μιας αρχαιολόγου, της Μιμίκας Κρίγκα, για το ίδιο εύρημα: «Εκείνη την τοιχογραφία με τα δελφίνια από την Μυκηναϊκή Ακρόπολη του Γλα στην μέση της Κωπαΐδας (κοντά στο σημερινό χωριό Κάστρο), την θυμόταν σαν να την είχε μπροστά της, γιατί την είχαν συγκλονίσει τα δελφίνια που σχεδόν πηδούσαν έξω από την τοιχογραφία από τη ζωντάνια, αλλά και από την περιέργεια που της είχαν προκαλέσει όταν πριν χρόνια αρκετά την είχε πρωτοδεί. Ήταν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο τότε και ο δάσκαλος της αρχαιολογίας πίστευε ότι μόνο με την επαφή με το Μουσείο, οι μαθητές του μάθαιναν πραγματικά και έτσι οργάνωνε συχνά εκδρομές εκπαιδευτικές.
Σε μια τέτοια εκδρομή πήγαν στο Μουσείο της Θήβας μαζί με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του έτους της και μπήκε για πρώτη φορά στο πολύ σημαντικό Μουσείο της Θήβας. Τότε απλώς εντυπωσιάστηκε από τα δελφίνια αυτά, άλλωστε δεν ήξερε και πολλά, μετά όμως όταν έκανε διατριβή για τις τοιχογραφίες με τα δελφίνια στην προϊστορική εποχή, τα δελφίνια αυτά έρχονταν και ξανάρχονταν στο μυαλό και τα διαβάσματα της. Πραγματικά, δεν είχε ξαναδεί άλλα σαν και αυτά, τόσο ζωντανά με τη χαρακτηριστική ρίγα στη ράχη τους αποδοσμένη με τέτοια επιτυχία και σε τέτοια στάση, με το κεφάλι προς τα κάτω, σχεδόν σαν να βουτάνε πηδώντας στη θάλασσα κ το ένα δίπλα στο άλλο, 34 καθώς σώζονταν δύο ολόκληρα και η ουρά ενός τρίτου. Συνεπώς κάποτε θα ήταν πολύ περισσότερα και θα στόλιζαν ωραία το δωμάτιο του κτιρίου της προϊστορικής αποθήκης του Γλα. Είχε δει πολλές τοιχογραφίες για τη μελέτη της, σε πολλά μουσεία της Ελλάδας, δελφίνια σε τοιχογραφίες στην Κνωσό, στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, στην Πύλο και τις Μυκήνες στην Πελοπόννησο, ψάρια στην Φυλακωπή της Μήλου, αλλά τέτοια δελφίνια πουθενά αλλού, με εξαίρεση ίσως κάτι μικρά κομμάτια τοιχογραφίας από άλλη Μυκηναϊκή ακρόπολη στην Πελοπόννησο.» (η συνέχεια και πάλι στο ηλεκτρονικό βιβλίο που εκδόθηκε).
Τα κείμενα κλείνουν με μια ξεκαρδιστική συνόψιση από την αρχαιολόγο Εύη Τσώτα, γραμμένη με χιούμορ, ζωντάνια, κέφι αλλά και επιστημοσύνη. Διαβάζοντάς την θα μάθετε ακόμα περισσότερα για τις μικρές ιστορίες αυτού του σπουδαίου μουσείου.
Σε αυτή την έκδοση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Βοιωτίας με τίτλο «Αρχαιο-γράφουμε» τον γενικό συντονισμό είχε η έφορος Αλεξάνδρα Χαραμή, τον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής δράσης η Εύτη Τσώτα, ενώ οι φωτογραφίες είναι των Σωκράτη Μαυρομμάτη και Αντρέα Σαντρουζάνου. Χάρη στη δασκάλα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Διονύσου, κ. Ράνια Γιαννακοπούλου, συμμετείχαν όλοι οι μαθητές και μαθήτριες της Β΄ τάξης.
Στη δράση έλαβαν μέρος αλφαβητικά οι κάτωθι συγγραφείς:
Αγγελόπουλος Εδουάρδος
Αλεξάνδρου Δημήτριος
Αλεξοπούλου Γιάννα
Βαγιάκος Νικόλαος
Βιτσαρά Ευαγγελία
Βόρρης Γιώργος
Γκικάκη Μαρία – Ιωάννα
Γκινάκη Ευαγγελία – Χριστίνα
Ισαακίδη Θεανώ
Ιωαννίδου Παγώνα
Καλλιγά Άρτεμις-Πελαγία
Καλογηροπούλου Ελένη
Κανάκη Μαίρη
Κατσικερού Βάλια
Κεμένες Σταμάτης
Κοραή Παναγιώτα
Κουνέλη Βιολέττα
Κρίγκα Μιμίκα
Κωτσαλά Άρτεμις
Λεβεντέλλης Αργύρης
Λεοναρδόπουλος Αγγελής
Μαργέλλου Δέσποινα
Μαργέτη Αναστασία
Μπαρέ Γεωργία
Μπάτσαρη Νικολέττα
Πουρσαϊτίδου Αθηνά
Σερέτης Αθάνας
Σιδέρης Κωνσταντίνος
Σουλιώτης Νίκος
Σταθοπούλου Ελίζαμπεθ
Σωτήρχου Σοφία
Τζανετάκη Θεοδώρα
Φώτη Αργυρώ
Χαλκιοπούλου Ειρήνη
Χουδαλάκη Κλέα
Ψιμούλη Γιούλικα
Ήταν μια δράση δημιουργικής γραφής με οδηγό τα αρχαία ευρήματα της Βοιωτίας.
