Κραυγή αγωνίας στέλνει μέσω της συνέντευξής της στο Liberal η Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου, που αναγκάστηκε προ ημερών να αποστείλει και δεύτερη μέσα σε λίγους μήνες επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, ζητώντας του άμεσα μέτρα.
«Διατυπώνω ένα φόβο, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για καθυστερήσεις, καθώς οι μετανάστες πλησιάζουν πλέον τους 13.500 όταν οι δομές έχουν σχεδιαστεί για να φιλοξενήσουν 5.500, η υπερσυγκέντρωση ανθρώπων, δημιουργεί κόπωση, αυτή φέρνει εντάσεις, και οι εντάσεις οδηγούν σε καταστάσεις βίας», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Τα λόγια της έχουν το χαρακτήρα του κατ' επείγοντος. Μιλά για αυξητικές ροές μεταναστών από τις αρχές Νοεμβρίου, για υποστελέχωση των υπηρεσιών εξέτασης ασύλου με αποτέλεσμα να χρειάζονται ακόμη και έξι μήνες για να εξεταστεί μια αίτηση, και για το νοσοκομείο της Μυτιλήνης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει 5 γεννήσεις την ημέρα, χωρίς βέβαια να διαθέτει υποδομή για κάτι τέτοιο. «Με τα λόγια, τις καλές προθέσεις και τις διαπιστώσεις δεν λύνεται το Μεταναστευτικό», τονίζει η κα Καλογήρου.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Στείλατε επιστολή στον Πρωθυπουργό όπου ζητάτε συνάντηση μαζί του, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου να βρεθούμε ξανά ενώπιον εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών στα νησιά. Τι φοβάστε ακριβώς ότι θα συμβεί;
Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι η κατάσταση δεν είναι εύκολη, και ότι υπάρχει υπερσυγκέντρωση μεταναστών και προσφύγων στα νησιά. Αρκεί να σας πω ότι πλησιάζουν ήδη τους 13.500 όταν οι δομές φιλοξενίας έχουν σχεδιαστεί για να δεχτούν όχι περισσότερους από 5.500 ανθρώπους. Έρχεται χειμώνας και βλέπουμε τις δύσκολες καταστάσεις να γίνονται δυσκολότερες. Επομένως θα πρέπει επειγόντως να γίνει αποσυμφόρηση των νησιών, και ενίσχυση των υπηρεσιών ασύλου, ώστε οι αιτήσεις να εξετάζονται σε πρώτο και δεύτερο βαθμό μέσα σε λίγες εβδομάδες, όπως ορίζει το διεθνές δίκαιο, και όχι σε πολλούς μήνες, όπως συμβαίνει σήμερα, επειδή οι υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες.
-Πόσο προσωπικό θα έπρεπε να έχουν οι υπηρεσίες ασύλου, και πόσο έχουν;
Έχουμε συσσώρευση αιτήσεων ασύλου, που θα έπρεπε σε πρώτο βαθμό να εξετάζονται μέσα σε λίγες εβδομάδες, και κάποιες εκκρεμούν ακόμη και για περισσότερο από έξι μήνες. Η χώρα μας θα έπρεπε να είχε ενισχυθεί από την Ευρωπαική Ένωση, όπως άλλωστε ορίζει και η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου 2016, με 400 στελέχη για τις υπηρεσίες ασύλου. Αντ' αυτού, τους πρώτους μήνες ήρθαν ελάχιστα στελέχη, και ακόμη και σήμερα υπολείπονται πολύ του αρχικού αριθμού. Είναι ένα ζήτημα δηλαδή στο οποίο θα πρέπει να συνδράμει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Από εκεί και πέρα θα πρέπει και το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής να φροντίσει για την στελέχωση των υπηρεσιών ασύλου, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στη σωρεία των αιτήσεων. Εμείς αυτό που υπογραμμίζουμε είναι η αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσεων, να περάσουμε επιτέλους από τα ωραία λόγια στην πράξη.
- Τι ακριβώς εννοείτε;
Με τα λόγια, τις καλές προθέσεις και τις διαπιστώσεις δεν αντιμετωπίζεται το μεγάλο αυτό ζήτημα που λέγεται Προσφυγικό και Μεταναστευτικό. Το ζήτημα είναι εξαιρετικά και ακραία σύνθετο. Μετά από τόσους μήνες υπερσυγκέντρωσης μεταναστών στα νησιά, με την ανθρωπιστική διάσταση του θέματος, και την επιβάρυνση των νησιών οικονομικά και κοινωνικά, ζούμε μια συσσωρευμένη κόπωση σε ανθρώπους και σε δομές. Η κόπωση φέρνει πολλές φορές εντάσεις, και οι εντάσεις οδηγούν πολλές φορές σε καταστάσεις βίας, τις οποίες έχουμε βιώσει το προηγούμενο διάστημα.
- Φοβάστε ότι θα ξαναγίνουμε σύντομα μάρτυρες σε έκτροπα, ότι θα την πληρώσουν ξανά αθώοι;
Εγώ διατυπώνω ένα φόβο, και υπογραμμίζω την δυσκολία της κατάστασης. Στην επιστολή μου προς τον Πρωθυπουργό την οποία έστειλα την Δευτέρα, επανέρχομαι στο θέμα, και του ζητώ μια συνάντηση μαζί του, ακριβώς προκειμένου να του παρουσιάσω την κατάσταση, η οποία είναι ένα ζήτημα ακραίας συνθετότητας. Ξέρετε, είναι πολύ διαφορετικό να ακούει και να διαβάζει κανείς για το Προσφυγικό, και πολύ διαφορετικό για όλους εμάς τους νησιώτες που το βιώνουμε.
- Είπατε ότι επανέρχεστε στο θέμα. Είχατε πρόσφατα ξαναστείλει επιστολή στον πρωθυπουργό με αίτημα να του εκθέσετε την κατάσταση στα νησιά;
Ναι βεβαίως, είχα ξαναστείλει επιστολή στον Πρωθυπουργό πριν από περίπου ένα μήνα. Αυτός είναι και ο λόγος που επανέρχομαι στο θέμα. Αυτό που επισημαίνω και στην νέα μου επιστολή, είναι την δυσκολία ενός πρωτόγνωρου ζητήματος, και υπογραμμίζω την ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα, να δοθούν άμεσες λύσεις, καθώς δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για καθυστερήσεις. Σκεφτείτε ότι από τις αρχές Νοεμβρίου, περισσότεροι από 2.900 μετανάστες έχουν καταφτάσει στα τρία νησιά Λέσβο, Χίο, και Σάμο. Η τάση είναι αυξητική. Ζούμε μια συνεχή είσοδος μεταναστών και προσφύγων στα νησιά μας, γεγονός που σε συνδυασμό με την υπάρχουσα υπερσυγκέντρωση ανθρώπων, δημιουργεί μια πολύ μεγάλη δυσκολία τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους νησιώτες.
- Η ανταπόκριση από τον αρμόδιο υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλα ποια είναι;
Επαναλαμβάνω ότι αυτό που χρειάζεται είναι η λήψη άμεσων μέτρων. Με τις διαπιστώσεις και τις καλές προθέσεις δεν λύνετε το ζήτημα. Ο χειμώνας είναι πλέον εδώ, οι καιρικές συνθήκες επιδεινώνονται, και η ήδη δύσκολη κατάσταση γίνεται ακόμη δυσκολότερη. Το γεγονός ότι η κατάσταση παραμένει αυτή που σας περιέγραψα καθιστά νομίζω αντιληπτό, ότι ζητάμε συνεχώς λύσεις, δίχως άλλες καθυστερήσεις. Έχουμε άμεση ανάγκη λήψης μέτρων, γιατί το πρόβλημα ξεκινά από την ανθρωπιστική διάσταση και φτάνει μέχρι την ασφάλεια με την ευρύτερη έννοια. Οι επισημάνσεις μας δεν έχουν άλλο στόχο, παρά την αναζήτηση λύσεων.
- Μιλήσατε πριν για επιβάρυνση των δομών, και μία τέτοια είναι και το νοσοκομείο της Μυτιλήνης. Ποια είναι η κατάσταση σε σχέση με τις αυξημένες ανάγκες περίθαλψης μεταναστών;
Η κόπωση είναι εμφανής και εκεί. Η μαιευτική κλινική του νοσοκομείου Μυτιλήνης έχει χρειαστεί πολλές φορές να υποστηρίξει ανάγκες πολύ μεγαλύτερες από αυτές για τις οποίες είχε σχεδιαστεί να καλύψει. Ο διευθυντής της Γυναικολογικής Κλινικής του νοσοκομείου, έχει συχνά δηλώσει ότι χρειάστηκε να αντιμετωπίσει 10 και 15 γεννήσεις μέσα σε λιγότερο από τρεις ημέρες. Καταλαβαίνετε ότι όλο αυτό δείχνει την επιβάρυνση στις δομές, την μεγάλη δυσκολία να ανταποκριθεί το νοσοκομείο, και όχι μόνο, στις προκλήσεις του Προσφυγικού ζητήματος. Ούτε το Βόρειο Αιγαίο από μόνο του μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα, αλλά ούτε και η χώρα μπορεί να το κάνει δίχως βοήθεια. Πρέπει και η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας συνδράμει περισσότερο.