Υποκρισία και πρόκληση χαρακτηρίζει την εξαγγελία Τσίπρα για το κοινωνικό μέρισμα ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μιλώντας στο Liberal. Υποκρισία γιατί έρχεται τώρα ο Πρωθυπουργός και βοηθά εκείνους τους ανθρώπους πάνω στους οποίους έπεσε ο βαρύτερος λογαριασμός από τους δικούς του, ατυχείς χειρισμούς στην οικονομία την τελευταία διετία.
Και πρόκληση, όπως προσθέτει, καθώς το πλεόνασμα έχει προκύψει από την απομύζηση των μεσαίων και παραγωγικών στρωμάτων, τα οποία η πολιτική της κυβέρνησης στέλνει είτε στην άτυπη οικονομία, είτε στην ανεργία, είτε εκτός χώρας. Η θέση του είναι ότι η κυβέρνηση με το ένα χέρι δίνει χριστουγεννιάτικά δώρα, και με το άλλο παίρνει αφού όσο δεν κάνει μεταρρυθμίσεις, τόσο θα υπονομεύει την ανάπτυξη και άρα θα χειροτερεύει τη θέση και των μεσαίων στρωμάτων.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Χάνει έδαφος, γι' αυτό και μοιράζει λεφτά ο Πρωθυπουργός;
Η επιλογή του χρόνου δεν είναι προφανώς άσχετη με την διαδικασία ανάδειξης του νέου φορέα της Κεντραοαριστεράς. Αντιμέτωπος με την προοπτική επαναπατρισμού προς το ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να αναδιατάξει την πολιτική ατζέντα, μοιράζοντας λεφτά, προκειμένου να δείξει ότι αυτός είναι η πραγματική Αριστερά. Το πόσο βέβαια, η πελατειακή διανομή πλεονάσματος που έχει προκύψει από την αφαίμαξη των μεσαίων και παραγωγικών στρωμάτων, είναι μια πολιτική συμβατή με την Κεντροαριστερά είναι υπό διερεύνηση.
- Δεν είναι ψέμα να υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι προστατεύει τις ευπαθείς ομάδες, όταν με όλη την πολιτική της τελευταίας διετίας, τις έχει πλήξει περισσότερο και από την μεσαία τάξη;
Οι κατεξοχήν αδύναμοι κρίκοι αυτής της κρίσης είναι κυρίως οι μακροχρόνια άνεργοι. Η ελληνική οικονομία είχε ανάπτυξη το 2014 και επρόκειτο να έχει άλλα δύο χρόνια ανάπτυξης το 2015 και 2016. Αυτά όλα, οι χειρισμοί Τσίπρα το 2015 τα ακύρωσαν. Ο λογαριασμός αυτής της αποτυχίας έπεσε κυρίως στους ανθρώπους που θα είχαν βρει δουλειά, αν η οικονομία και η απασχόληση είχαν αφεθεί να ανακάμψουν ή δεν είχαν εκτροχιασθεί από τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα. Το να υποστηρίζει τώρα ότι βοηθά τους ανθρώπους εκείνους, τους οποίους οι χειρισμοί του διατήρησαν στην ανεργία για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, είναι υποκρισία.
- Δεν είναι εκτός από υποκρισία και πρόκληση το γεγονός ότι παρ' ότι αυτό το πλεόνασμα προέρχεται από το στραγγαλισμό της μεσαίας τάξης, εντούτοις δεν ακούσαμε να την αφορά κάποιο ποσό από τα 1,4 δισ ευρώ του κοινωνικού μερίσματος;
Στην υποκρισία προστίθεται και η πρόκληση. Το πλεόνασμα έχει προκύψει από την απομύζηση των μεσαίων και παραγωγικών στρωμάτων, τα οποία η πολιτική αυτής της κυβέρνησης στέλνει είτε στην άτυπη οικονομία, είτε εκτός χώρας, είτε τους οδηγεί να κλείσουν την επιχείρηση τους. Στην ουσία αυτό που κάνει ο Πρωθυπουργός δεν είναι μόνο αναδιανομή από τα μεσαία στρώματα σε όσους προσδιορίζει ως εκλογική του πελατεία. Είναι και αναδιανομή πόρων από την μελλοντική δυνατότητα ανάπτυξης της χώρας, την οποία υπονομεύει η υπερφορολογηση των παραγωγικών στρωμάτων, προκειμένου η κυβέρνηση να δημιουργήσει πρόσκαιρα κομματικά οφέλη.
- Τελικά αρκούν οι χριστουγεννιάτικοι μποναμάδες μια φορά το χρόνο για να ανακουφιστούν οι ευπαθείς ομάδες;
Ασφαλώς και η κρίση απαιτεί να υπάρχει ένα ισχυρό δίχτυ κοινωνικής προστασίας για τους πιο αδύναμους, αλλά αυτό δημιουργείται με συστηματικές παρεμβάσεις, όπως η ενίσχυση κοινωνικών θεσμών και του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όχι με διανομή μποναμάδων. Στην ουσία η κυβέρνηση με το ένα χέρι δίνει, και με το άλλο παίρνει, γιατί όσο δεν κάνει μεταρρυθμίσεις, τόσο θα υπονομεύει την ανάπτυξη, και άρα θα χειροτερεύει τη θέση και της πλειονότητας, των μεσαίων στρωμάτων, και των αδυνάμων. Ελπίζω μόνο για να μην έχουμε τις περυσινές περιπέτειες να έχει αποσπάσει εκ προοιμίου ο κ. Τσίπρας την συμφωνία των εταίρων.
- Πιστεύετε ότι παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση μπορεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από την χθεσινή εξαγγελία;
Όσοι θέλουν να πιστέψουν στο αφήγημα του κ. Τσίπρα και να του πιστώσουν μια δύναμη ανάκαμψης της οικονομίας, μετά από δυόμισι χρόνια ολότελα περιττής ύφεσης, που οφείλεται στην δική του διακύβερνηση, πιθανόν να τον ανταμείψουν και εκλογικά.
Το ερώτημα όμως είναι πως αυτή η κυκλική ανάκαμψη μπορεί να μεταφραστεί σε ισχυρότερη και διαρκέστερη παραγωγική ανάπτυξη, όταν απουσιάζουν παντελώς οι μεταρρυθμίσεις και η εμπιστοσύνη των επενδυτών του ιδιωτικού τομέα. Η ιστορία του Ελληνικού και των Σκουριών λέει πολλά για την ικανότητα της κυβέρνησης να σηματοδοτήσει αυτή την εκκίνηση.
