Του Σάκη Μουμτζή
Όταν διαβάζει αυτόν τον τίτλο ο αναγνώστης, προφανώς, θα νομίζει πως κάποιος παράφρων ή άτομο που κινείται στο υπερπέραν θα έκανε αυτήν την δήλωση. Ή τουλάχιστον κάποιος που του αρέσουν οι «πλάκες».
Τη δήλωση αυτήν την έκανε ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας. Η καλύτερη εκδοχή γι'' αυτόν είναι η τελευταία. Να είναι «χωρατατζής». Προσωπικά, πιστεύω πως ζει και κινείται στο δικό του κόσμο. Στον φανταστικό πλανήτη του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί δεν υπάρχουν περικοπές συντάξεων, κατάργηση επιδομάτων, πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις. Είναι ένας ειδυλλιακός πλανήτης.
Δυστυχώς, στο δικό μας τον πλανήτη και στη δική μας τη χώρα, πρωθυπουργός της οποίας είναι ο Α. Τσίπρας, το παρόν είναι ζοφερό και το μέλλον ζοφερότερο. Δεν είναι μόνον τα επώδυνα μέτρα που έρχονται, είναι κυρίως, πως αυτά θα επιβληθούν σε μια εξαντλημένη κοινωνία, που επί εφτά χρόνια πληρώνει και δεν βλέπει φως.
Και όταν άρχισε να αχνοφέγγει στα τέλη του 2014, επί των Σαμαροβενιζέλων, ο λαός κυριαρχικά προτίμησε την περιπέτεια από τη σταθερότητα, τον εύκολο δρόμο των τζάμπα παροχών και υποσχέσεων, από τον δύσκολο δρόμο της προσπάθειας και των θυσιών.
Οι ηθικοί και οι φυσικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος σε βάρος της Εθνικής οικονομίας της χώρας, ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως μετά από δυόμιση χρόνια, περίπου, κατάλαβαν το τι διέπραξαν. Έτσι, λησμονώντας τις αντιμνημονιακές κορώνες τους και τους πολιτικούς κουτσαβακισμούς τους, σήμερα επαγγέλλονται την επιστροφή στην κανονικότητα.
Μόνον που δεν μπορούν να την επιτύχουν. Δεν έχουν τα απαραίτητα γνωστικά εργαλεία και έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει κανονικότητα. Επειδή μισούν την επιχειρηματικότητα και περιφρονούν τον Έλληνα επιχειρηματία, αγνοούν πως κανονικότητα δεν μπορεί να υπάρξει με τράπεζες που υπολειτουργούν, με capital controls, με χιλιάδες κατασχέσεις σε ημερήσια βάση, με δισεκατομμύρια οφειλές του Ελληνικού Δημοσίου –του πρώτου μπαταχτζή—προς τους πολίτες κλπ.
Συνεπώς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εντελώς υποκριτικά αναφέρονται στην επιστροφή στην κανονικότητα. Δεν μπορούν να την ορίσουν και συγχρόνως δεν την θέλουν. Το κόμμα αυτό στις δεκαετίες της κανονικότητας ήταν ένα κόμμα γραφικών—περιθωριακών μαρξιστών που αποτελούσαν το φολκλόρ της πολιτικής μας ζωής.
Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και διακόπηκε βιαίως η κανονικότητα, αυτοί σάλταραν, σαν τους πειρατές, στην εξουσία. Συγχρόνως, κατάλαβαν πως θα την διατηρούσαν και θα την νέμονταν, μόνον σε συγκρουσιακές συνθήκες, που παράγουν εχθρούς και ρήξεις. Κι έτσι ακριβώς πορεύονται μέχρι σήμερα.
Αυτή όμως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ επιβάρυνε και επιβαρύνει την οικονομία, η οποία δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε ένα πολεμικό περιβάλλον. Μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ—ΑΝΕΛ, βλέπει παντού εχθρούς. Είναι υποχρεωμένη λοιπόν να λαμβάνει συνεχώς μέτρα που πλήττουν όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα, αλλά πλήττουν συγχρόνως και την ίδια την κυβέρνηση.
Η προσπάθειά της να δημιουργήσει μιαν επίπλαστη εικόνα αισιοδοξίας προσκρούει στην αμείλικτη πραγματικότητα των φόρων και των περικοπών. Γι'' αυτό και πιστεύω πως ο πρωθυπουργός όταν δήλωσε πως «τα καλύτερα έρχονται» μας έκανε πλάκα.
Διαφορετικά, θα πρέπει να ανησυχούμε γιατί ο άνθρωπος ζει στο δικό του κόσμο. Και αν δεν τύχαινε να είναι πρωθυπουργός, ουδόλως αυτό θα μας ενδιέφερε.
