Στα ελληνικά χωριά λένε ότι από τότε που βρέθηκε η συγνώμη πληθύναν τα γαϊδούρια. Προφανώς το λέγανε όταν ακόμα τα γαϊδούρια ζητάγανε συγνώμη. Τα πράγματα άλλαξαν. Σήμερα τα γαϊδούρια περάσανε στην αντεπίθεση και ρίχνουνε το φταίξιμο σε άλλους. Φυσικό. Όλα τα είδη προοδεύουν με το χρόνο. Ιδίως όταν βρίσκουν τροφή για να θεριεύουν και να αναπαράγονται. Σανός υπάρχει άφθονος.
Η πολιτική ευαισθησία δεν ήταν ποτέ ίδιο της πολιτικής οικογένειας στη χώρα μετά τον Β' Παγκόσμιο. Φαίνεται ότι στον πόλεμο σκοτώθηκε και η τσίπα που υπήρχε στον τόπο. Με έκρηξη την περίοδο της «εκσυγχρονιστικής» διακυβέρνησης και με αποκορύφωμα την αριστερά με το ηθικό μειονέκτημα.
Προχτές, ο υπουργός Σπίρτζης, σε μια καθαρόαιμη πασοκική θεατρική παράσταση, στην οποία έχει θητεύσει, ζήτησε συγνώμη από «όσους ταλαιπωρήθηκαν» στις ουρές της υπερηφάνειας για μια κάρτα- εισιτήριο στις συγκοινωνίες. Οι λόγοι για τους οποίους ζητάει συγνώμη αναζητιούνται ακόμα! Γιατί;
Μα, γιατί στη συνέχεια ο υπουργός ξεκαθαρίζει ότι ο ίδιος δεν φταίει σε τίποτε για το αλαλούμ των εισιτηρίων. Για το οποίο φταίνε η προηγούμενη διοίκηση του ΟΑΣΑ, η γραφειοκρατία, η αντιπολίτευση και τα κυκλώματα των πλαστών εισιτηρίων!
Είναι απορίας άξιο πώς ο υπουργός κατονομάζει διαρκώς αυτά τα κυκλώματα, που αποτελούνται από υπαλλήλους των συγκοινωνιών, τους οποίους έχει βρει η έρευνα που έχει γίνει (με λεία πάνω από 1 εκατομ. σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα), αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν και να δρουν σε βάρος των συγκοινωνιών και του έργου του υπουργού!
Τελικώς, ο υπουργός έχει ξηλώσει τα κυκλώματα (άρα δεν υποσκάπτουν το έργο του) ή τα διατηρεί;
Προχτές ο υπουργός Τόσκας, μετά από 4 χοντρές ληστείες, τη θανάτωση ενός ληστή από πολίτη, την πυρπόληση ενός αστυνομικού τμήματος, τη δολοφονία ενός δικηγόρου, την βασανισμό ηλικιωμένων στα σπίτια τους από κλέφτες, τον ξυλοδαρμό πολιτών από χρυσαυγίτες, τον ξυλοδαρμό ΑΜΕΑ από τραμπούκους, τη δολοφονία μιας εφοριακού σε μεγάλο νεκροταφείο, το φόνο 2 γυναικών στα σπίτια τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τον εμπρησμό αστυνομικών και αυτοκινήτων πολιτών από άλλους τραμπούκους, τη ληστεία σε κεντρικό περίπτερο με πυροβολισμούς εναντίον πολιτών, τον ξυλοδαρμό ευέλπιδων από άλλους τραμπούκους, την ένοπλη ληστεία στο Π Φάληρο με σύλληψη του δράστη από πολίτες, και μετά από δεκάδες κλοπές σε σπίτια σε όλη τη χώρα σ αυτό το μικρό διάστημα διαβεβαίωσε τους Έλληνες ότι ζουν σε μια ασφάλεια που δεν έχει προηγούμενο στη χώρα!
Αυτός, σε αντίθεση με τον προηγούμενο που ξέρει τα κόλπα, είναι και εντελώς ανίκανος και εντελώς αδαής και αναίσθητος. Γιατί, μόνο μ αυτά τα ελάχιστα που παρέθεσα πιο πάνω, καθένας με στοιχειώδη τσίπα θα είχε πάει στο σπίτι του. Αν μη τι άλλο, για να μην ξεφτιλίζεται.
Χτες το αρμόδιο Κέντρο Ερευνών ανακοίνωσε ότι οι θάλασσες της Αττικής εξακολουθούν να είναι μολυσμένες από το μαζούτ του «Αγία Ζώνη ΙΙ» μέχρι και τη Βούλα. Παρ όλα αυτά, ο υπουργός Κουρουμπλής με μια κουστωδία από παρατρεχάμενους του υπουργείου και, δυστυχώς, και του Λιμενικού, παρελαύνει σε φιέστες … παράδοσης ακτών (αλλά όχι θαλασσών!!) αντί να έχει παραιτηθεί για την ανικανότητα και την αναισθησία με την οποία αντιμετώπισε εξ αρχής την καταστροφή.
Πριν λίγες μέρες ο υπουργός προπαγάνδας Βερναρδάκης ομολόγησε κυνικά ότι παρακολουθεί και φακελώνει ιστοσελίδες ανάλογα με τις ιδεολογικές τους κατευθύνσεις! Αυτό από μόνο του, σε μια οποιαδήποτε χώρα της δύσης θα έστελνε τον υπουργό στο σπίτι του και μάλιστα διωκόμενο, ενώ θα δημιουργούσε μείζον πρόβλημα στην κυβέρνηση. Στην Ελλάδα, ο μεν υπουργός καμάρωσε για τη δραστηριότητά του, την οποία συνεχίζει με τις πρωθυπουργικές ευλογίες (!), η δε κυβέρνηση αντέδρασε λες και το φακέλωμα είναι φυσιολογικό της δικαίωμα!
Φυσικά, σ αυτή την ανοχή παίζουν πρωτεύοντα ρόλο τα ΜΜΕ, που αντιμετώπισαν το γεγονός περίπου σαν … φυσιολογικό, αλλά και οι πολίτες, οι οποίοι έχουν πλέον δημοκρατικά και δικαιωματικά αντανακλαστικά όσα είχαν και επί χούντας.
Χτες ο υπουργός Καμμένος, που πιάστηκε να παίζει σε ιδιωτικά καζίνο σε επίσημο ταξίδι στο Λονδίνο, με χρήματα που άλλοτε ήταν δικά του σε κάρτα και άλλοτε μετρητά δικά του και της συζύγου του (που κατά διαβολική σύμπτωση συμπλήρωναν εκ των υστέρων το ποσό που επιτρέπεται να εξαγάγει κάθε Έλληνας, με τα υπερήφανα capital controls της κυβέρνησής του) απείλησε με … μήνυση τον βουλευτή που τον κατήγγειλε μέσα στη Βουλή ότι άλλα έλεγε όταν πιάστηκε και άλλα σήμερα!
Για συγνώμη και παραίτηση ούτε να το συζητάει κανείς από τον Καμμένο των ευγενικών και δημοκρατικών συναισθημάτων… Για τη φρασεολογία και τον λεκτικό τραμπουκισμό όσων τον κρίνουν ας μη μιλήσουμε.
Χτες στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ εκλήθη ο κ Μουζάλας να εξηγήσει τι γίνεται με τους πρόσφυγες. Στην πράξη δεν χρειαζόταν ο κ Μουζάλας για να ξέρουν οι κομματικοί εγκέφαλοι ότι οι πρόσφυγες ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό άθλιες συνθήκες και ότι κάθε λίγο πεθαίνει κι από ένα παιδάκι ή ένας άρρωστος μέσα στις λάσπες και στα κουρέλια, χωρίς φαϊ, νερό, περίθαλψη. Σαν ζώα εγκαταλειμμένοι στα νησιά του Αιγαίου.
Ο υπουργός Γαβρόγλου, αφού προανήγγειλε την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση και κατάργησε δύο (2) φορές με δηλώσεις του τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ, ανέκρουσε πρύμναν, κάνοντας άνω κάτω την εκπαιδευτική κοινότητα, ενώ ταυτόχρονα έχει αφήσει έρμαια τα Πανεπιστήμια στα χέρια του κάθε τραμπούκου και σε κατάσταση αλαλούμ τις σχέσεις τους με τα ΤΕΙ! Επιπλέον, ο νόμος για τα λύκεια καρκινοβατεί στην πράξη, ενώ οι ελλείψεις σε καθηγητές παραμένουν σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά, ούτε μία συγνώμη για τα πισωγυρίσματα και το χάος στα σπίτια μαθητών και φοιτητών. Για παραίτηση, ούτε λόγος.
Ευτυχώς, στην περίπτωσή του, για όλα αυτά δεν του έχει φταίξει κανείς άλλος, εκτός από έναν: Το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα που δε λέει να κάνει την εμφάνισή του για να λύσει τα προβλήματα. Για την ακρίβεια, όταν την κάνει με τη ρώμη του πληθαίνει τα προβλήματα.
Για το δίδυμο Ξανθό- Πολάκη είναι ίσως περιττό να μιλήσει κανείς. Πριν λίγες βδομάδες, και ενώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Πάκης εγκαινίαζε με φανφάρες αίθουσα στο νοσοκομείο Καλαμάτας, στο ίδιο το νοσοκομείο την ίδια ώρα (!) εμείς παίρναμε ακτινογραφία συγγενούς μας στο χέρι για να φύγουμε, χωρίς φάκελλο (!), γιατί «το νοσοκομείο δεν έχει λεφτά ούτε για φακέλλους εξετάσεων»! Εδώ δεν έχει για γάζες.
Φυσικά, δεν περιμένει κανείς από τραμπούκο να έχει συναίσθηση της θέσης του έξω από το φυσικό του χώρο. Και κάθε απαίτηση σ αυτή την περίπτωση είναι ουτοπική.
Όλοι αυτοί οι ευαισθητούληδες για κάθε τι που δεν ευθύνονται, μετατρέπονται στα πιο αναίσθητα όντα όταν τους ακουμπάνε οι ευθύνες μιας δουλειάς, μιας υποχρέωσης που είναι επιφορτισμένοι να διεκπεραιώσουν. Και είτε προπαγανδίζουν τη διαστροφή της ολοφάνερης πραγματικότητας, είτε ρίχνουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τους εαυτούς τους.
Στην πραγματικότητα κάθε ευθύνη, απαίτηση δημοκρατικότητας, ευαισθησίας, ευθιξίας και ηθικής που δεν υπάρχει, καθρεφτίζει τον πρωθυπουργό και κανέναν από τους παραπάνω ή τους υπόλοιπους υπουργούς και φαρισαίους. Ο πρωθυπουργός τους επέλεξε, εκείνος τους καθοδηγεί, εκείνος τους αξιολογεί, εκείνος τους διατηρεί ή τους παύει.
Όπως λένε και στα χωριά μας , απ όταν βρέθηκε η συγνώμη πληθύναν τα γαϊδούρια. Εδώ, όμως, δεν υπάρχει τσίπα ούτε για συγνώμη. Ακόμα και τα γαϊδούρια ωχριούν. Και να με συμπαθάνε τα γαϊδούρια.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
