H κυρίαρχη φωνή του ΣΥΡΙΖΑ κατά των εμβολιασμών και των εφαρμοζόμενων ιατρικών και υγειονομικών πρακτικών κατά της πανδημίας, σιώπησε με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι ενστάσεις κατά των «μη δοκιμασμένων εμβολίων» και οι προτάσεις για τη χρήση φαρμάκων της κτηνιατρικής πάνω στους ασθενείς, εξαϋλώθηκαν «εν μια νυκτί», με τους οπαδούς του αντιεμβολιασμού, να κατηγορούν τον πρώην υπουργό υγείας του ΣΥΡΙΖΑ για ξεπούλημα, για προδοσία και λοιπά γλαφυρά.
Τα εκατοντάδες σχόλια που ακολούθησαν την ανάρτηση του ουσιαστικού αντιπρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αδειάζουν εν πολλοίς τον πρώην υποστηρικτή του αντιεμβολιαστικού κινήματος, επειδή «δέχτηκε να κάνει το μπόλι».
«Σας πίστευα πολύ, ήμουν υπέρ σας, όμως με αυτή την ξαφνική απόφαση για το εμβόλιο, κλονίστηκα. Πριν δω την ανάρτησή σας, είχα πει ότι ο μόνος πολιτικός που θα μπορούσε να πάρει την χώρα θα είσαστε εσείς».
«Τελικά, αυτή η χώρα δεν έχει σωτηρία! Συστημικοί πολιτικάντες ανύπαρκτοι. Κρίμα, παίρνω όλα τα θετικά σχόλια πίσω».
«Απογοητευτικό! Ένας - ένας υποκύπτει σε αυτή την παράνοια, τον εκβιασμό και το ιατρικοποιημένο φασισμό».
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο μέτωπο του αντιεπιστημονικού σκοταδισμού και του παρανοϊκού αρνητισμού, ο φιλελεύθερος χώρος ομφαλοσκοπεί για μια ακόμα φορά, αναζητώντας αφορμές και αιτίες για να διαφοροποιηθεί από την κυρίαρχη και επικρατούσα αντίληψη για την αντιμετώπιση του αντιεμβολιαστικού κινήματος.
Άλλες φορές, οι παρεμβάσεις αυτού του τύπου ήταν απλώς γραφικές. Τα πράγματα όμως, έχουν πλέον ξεφύγει. Από την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αρνητών του αντιεμβολιασμού, έχουμε περάσει στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αρνητών της διασωλήνωσης.
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των τελευταίων, καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι είναι δικαίωμα του κάθε ασθενούς να επιλέξει το θάνατο, όπως επιλέγει την αυτοκτονία. Και ότι οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση, στερεί την ελευθερία των επιλογών που έχουν οι ασθενείς.
Και όμως, οι πολίτες που αρνούνται τη διασωλήνωση, δεν επιθυμούν να πεθάνουν. Ούτε να αυτοκτονήσουν. Ούτε συνειδητά να θέσουν με οποιοδήποτε τρόπο, ένα τέλος στη ζωή τους. Αρνούνται να διασωληνωθούν, όπως αρνούνται να κάνουν το εμβόλιο. Δεν επιθυμούν όμως να πεθάνουν.
Και γενικότερα, οι αρνητές δεν αρνούνται τη ζωή. Αρνούνται να κάνουν χρήση των εργαλείων της επιστήμης, διότι φοβούνται τα τσιπάκια, τις επεμβάσεις στο dna, την παρέμβαση του σατανά και άλλα γραφικά.
Με την ίδια λογική αρνούνται και τη διασωλήνωση, διότι πιστεύουν ότι δεν θα τους φανεί χρήσιμη στη μάχη για να κρατηθούν στη ζωή, ότι μάλλον θα επιβαρύνει την κατάσταση τους και ότι οι ιατροί επιθυμούν γεμάτες ΜΕΘ και εκατόμβες νεκρών.
Οι πολίτες που αρνούνται τους εμβολιασμούς, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε, φυσικά και θέλουν να ζήσουν. Ταυτόχρονα όμως μέσα στη σύγχυση τους και την εμμονή τους, αρνούνται να εμβολιαστούν, ακριβώς για να προστατεύσουν τη ζωή τους.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους ασθενείς, που απαιτείται για ιατρικούς λόγους να υποβληθούν σε διασωλήνωση. Οι ασθενείς επιθυμούν να επιστρέψουν σώοι και ασφαλείς στην οικία τους. Γι’ αυτό το λόγο αρνούνται τη διασωλήνωση, διότι πιστεύουν ότι θα τους οδηγήσει στον θάνατο.
Επομένως, δεν μπαίνει καν θέμα, σεβασμού ή καταπάτησης των ελευθεριών των ασθενών από την πλευρά του ιατρικού προσωπικού. Η πολιτεία έστω και καθυστερημένα, πήρε τα μέτρα της απέναντι στους ανεμβολίαστους, που αποτελούν μια κινούμενη πυρηνική βόμβα για τους ίδιους και τον βασικό παράγοντα εξάπλωσης του covid.
Και η ιατρική κοινότητα, κάνε το δικό της καθήκον απέναντι στους ασθενείς που αρνούνται να διασωληνωθούν, με βάση τα ιατρικά πρωτόκολλα, την ιατρική δεοντολογία και το νομικό πλαίσιο που διέπει αυτές τις περιπτώσεις.
Οι ακραίοι φιλελεύθεροι πυρήνες, που μάχονταν το 2020 εναντίον «της καταπάτησης των συνταγματικών δικαιωμάτων και του περιορισμού των ελευθεριών από το lockdown», που υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των αντιεμβολιαστών και που τώρα καταγγέλλουν την «δια της βίας» διασωλήνωση των ασθενών, καλά θα κάνουν να κατέβουν από το «μοναδικό και υπερπολύτιμο» ιδεολογικό τους καλάμι. Και να κοιτάξουν να γίνουν για λίγο χρήσιμοι και να σταθούν στο πλάι της κοινωνίας, που αγωνίζεται να νικήσει την πανδημία.
