Του Σάκη Μουμτζή
Τα δύσκολα για την Νέα Δημοκρατία αρχίζουν μετά την προσεχή εκλογική αναμέτρηση. Τα προβλήματα που θα κληθεί να διαχειριστεί θα είναι τεράστια και γι΄αυτό θα απαιτηθούν ευρύτερες συναινέσεις.
Πώς όμως επιτυγχάνονται αυτές οι ευρύτερες συναινέσεις; Η πολιτική, είναι η τέχνη του συγκεκριμένου. Αόριστες αναφορές, εκθέσεις ιδεών και ευχολόγια, μπορεί να βοηθούν στην οικοδόμηση του προφίλ ενός νέου πολιτικού, όμως δεν αποτελούν πολιτική πρόταση.
Η πολιτική πρόταση απαιτεί σαφήνεια. Ποιοι θα συνεργαστούν με ποιους και σε ποια βάση. Ποιο θα είναι το πολιτικό πρόγραμμα στο οποίο θα συγκλίνουν οι συνεργαζόμενες δυνάμεις.
Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία οι κοινωνικές συναινέσεις επιτυγχάνονται με την διαμεσολάβηση των πολιτικών κομμάτων. Δεν νοούνται διαφορετικά οι κοινωνικές συμμαχίες, που είναι σε τελική ανάλυση πολιτικές συμμαχίες.
Συμμαχία ενός κόμματος με κοινωνικά στρώματα ή κοινωνικές τάξεις, άμεσα, υπάρχει μόνον στα μυαλά των μαρξιστών, που ελάχιστη σχέση έχουν με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Τα πολιτικά κόμματα εξουσίας, είναι υποχρεωμένα να τηρούν τις ισορροπίες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων διαφόρων κοινωνικών ομάδων, γιατί διαφορετικά χάνουν τον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα τους.
Συνεπώς, την επόμενη ημέρα, η Νέα Δημοκρατία για να διαχειρισθεί τα πολύπλοκα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει, θα πρέπει να συζητήσει με τα λοιπά κόμματα του Ευρωπαϊκού τόξου τις βάσεις της συνεργασίας τους.
Το κεντρικό σημείο σύγκλισης αυτών των δυνάμεων θα είναι η υιοθέτηση του τρέχοντος προγράμματος. Δηλαδή, θα πρέπει να συμφωνήσουν πως αυτό δεν είναι προϊόν καταναγκασμού και πραξικοπήματος, αλλά μια αναγκαιότητα της οικονομίας μας.
Τούτου δοθέντος, θα θεωρηθούν λυμένα τα προβλήματα που ταλανίζουν την Ελληνική οικονομία, λόγω των ιδεολογικών αγκυλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι αποκρατικοποιήσεις, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, τα μέτρα για τον εξορθολογισμό της ασφαλιστικής δαπάνης.
Επί πλέον, στο τραπέζι των συζητήσεων θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις στα καυτά προβλήματα της Δημόσιας Τάξης, της Παιδείας, του Πολιτισμού κλπ.
Η πολιτική συμφωνία πάνω στις συγκεκριμένες λύσεις των συγκεκριμένων προβλημάτων, είναι ουσιαστικά και διεύρυνση της κοινωνικής συναίνεσης και η διαμόρφωση νέου συσχετισμού δυνάμεων.
Βέβαια, προς αυτήν την κατεύθυνση δεν βοηθεί καθόλου η μορφή του διαλόγου που διεξάγεται για τις εσωκομματικές εκλογές στην ΔΗ.ΣΥ. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κάθε υποψήφιος αναλίσκεται σε ανούσιες κορώνες κομματικού πατριωτισμού και προβάλλει πληκτικά την θεωρία των ίσων αποστάσεων.
Μέχρι στιγμής, κανείς δεν πήρε θέση πάνω στα προβλήματα των αποκρατικοποιήσεων, της Παιδείας, του ασφαλιστικού, των μπαχαλάκηδων, κλπ. Και όμως αυτά τα προβλήματα θα κληθεί να συνδιαχειρισθεί μετά τις βουλευτικές εκλογές ο/η νέος/α αρχηγός.
Πάνω σε ποια βάση θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον αρχηγό του πρώτου κόμματος, ώστε η χώρα να μην μείνει ακυβέρνητη;
Πάνω σε ποια βάση θα οικοδομηθούν οι ευρύτερες, δυνατόν, συναινέσεις; Μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητό, πως η επόμενη ημέρα των εκλογών δεν θα αφορά μόνον το πρώτο κόμμα, δηλαδή την Νέα Δημοκρατία.
Θα αφορά όλο το φάσμα του Ευρωπαϊκού-δημοκρατικού τόξου, ώστε και ο μαγικός αριθμός των 180 εδρών να συγκεντρωθεί, αλλά και η λύση όλων αυτών των χρόνιων προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας να στηριχθεί σε μια ευρύτατη πολιτική πλειοψηφία.
Τα επιτεύγματα της περιόδου 2012-2014, ας είναι οδηγός για το μέλλον.
