Του Σάκη Μουμτζή
Όταν έχεις διατελέσει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός, και ομιλείς ως εκπρόσωπος κάποιου ΚΙΔΗΣΟ, έχεις σοβαρό πρόβλημα.
Η ομιλία του Γ.Α.Παπανδρέου στο συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ. ήταν αποκαλυπτική όχι μόνον του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται, αλλά και ενός προσωπικού δράματος που βιώνει. Δεν μπορεί να αποδεχθεί, πώς αυτός που σήκωσε τον «Σταυρόν του μαρτυρίου», είναι ο αποσυνάγωγος της πολιτικής ζωής του τόπου και ο Κώστας Καραμανλής να αποτελεί εθνική εφεδρεία. Αυτό τον πληγώνει και επηρεάζει την κρίση του.
Είναι γεγονός πλέον αναμφισβήτητο, πως ο Κώστας Καραμανλής «έπιασε Κώτσο» τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεν τον εξαπάτησε. Έκανε κάτι πολύ πιο τραυματικό για τον Γιώργο. Τον έπιασε κορόιδο, καθώς του πέταξε την καυτή πατάτα της οικονομίας.
Γνωρίζουμε όλοι πως η κοινή γνώμη παίρνει πάντα το μέρος του εξαπατηθέντος. Ποτέ όμως του κορόιδου. Γι΄αυτήν την περίπτωση ισχύει το, «ας πρόσεχε». Και ο Γιώργος δεν πρόσεξε.
Γιατί αυτός έδωσε στον Κώστα την ευκαιρία να αποδράσει. Αυτός δεν συμφώνησε με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την εκλογή του Κ.Παπούλια στην προεδρία της Δημοκρατίας.
Είναι ολοφάνερο πως αν το ΠΑΣΟΚ αποδεχόταν την συγκεκριμένη πρόταση, ο Κώστας Καραμανλής δεν θα είχε την δυνατότητα της ανώδυνης διαφυγής. Θα έπρεπε να κυβερνήσει μέχρι το 2011.
Δηλαδή, να πιεί ολόκληρο το ποτήρι του μνημονίου. Αυτός θα διαχειριζόταν την υπόθεση της κρίσης. Βέβαια η ιστορία δεν γράφεται με το «τι θα γινόταν εάν», όμως σε πρώτο επίπεδο μπορούμε με ευκολία να πούμε, πως δεν θα γινόταν αυτό που έγινε.
Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ δεν θα εξαερωνόταν και ο ίδιος ο Γ.Α.Παπανδρέου θα είχε πολύ καλύτερη τύχη από την σημερινή. Δεν θα ήταν πρόεδρος κάποιου ΚΙΔΗΣΟ. Ενδεχομένως δε, η Νέα Δημοκρατία σήμερα, αυτή να βρισκόταν σε μονοψήφιο ποσοστό.
Συνεπώς, ο Γ.Α.Παπανδρέου ας μην ασχολείται με τα πεπραγμένα του Κώστα Καραμανλή, αλλά ας βλέπει αυτοκριτικά τις δικές του βασικές επιλογές. Ο Γιώργος, είναι σίγουρα ένας πολιτικός με πρωτοποριακές και καινοτόμες ιδέες. Είναι όμως ο ίδιος «πολιτικά χύμα». Δηλαδή, όλες αυτές τις σκέψεις του δεν μπορεί να τις ενοποιήσει και να τις εντάξει σε μια πολιτική κατεύθυνση.
Και το κυριότερο, δεν έχει συνεργάτες που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν σε αυτό. Όλοι τους είναι βαθύτατα συντηρητικά άτομα του πολύ «βαθέως ΠΑΣΟΚ». Όχι μόνον δεν μπορούν να τον συμβουλεύσουν, αλλά ούτε καν να τον προστατέψουν.
Επιπροσθέτως, η βάση που υποστήριζε το ΠΑΣΟΚ ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τον κυβερνητισμό του. Με την εξουσία. Όταν διαπίστωσαν πως αυτή πέταξε οριστικά, πέταξαν μαζί της και οι ψηφοφόροι του Κινήματος.
Αντιθέτως, η βάση της Νέας Δημοκρατίας παρέμεινε συσπειρωμένη γύρω από το κόμμα της, κυρίως, γιατί αυτό δεν διαχειρίσθηκε τα εφιαλτικά χρόνια του 2010-2011 και γιατί η πολιτική Σαμαρά αυτών των ετών ήταν -δικαιολογημένα όπως αποδείχθηκε- αντιμνημονιακή. Τα Ζάππεια δικαιώθηκαν πολιτικά, καθώς διέσωσαν την Νέα Δημοκρατία και το αστικό στρατόπεδο.
Συγχρόνως, βάση και ηγεσία, υπερασπίσθηκαν την υστεροφημία του Κώστα Καραμανλή, προστατεύοντας έτσι και την ενότητα της παράταξης. Σήμερα δε, βρίσκονται ένα βήμα πριν την εξουσία.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση ο Γ.Α.Παπανδρέου, πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ, ονειρεύεται την ανεύρεση της πραγματικής Αριστεράς την οποία θα εκφράσει η ΔΗ.ΣΥ.
Ευτυχώς, η Φ.Γεννηματά είναι σοβαρό άτομο και δεν παρακολουθεί τους παραλογισμούς του Γιώργου. Με σαφήνεια έχει ορίσει πως ο βασικός αντίπαλος αυτήν την στιγμή, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
