Του Δημήτρη Καμπουράκη
Αυτός είναι υπουργός οικονομίας και λέγεται Δημήτρης Παπαδημητρίου. Αυτή είναι αναπληρώτρια υπουργός εργασίας και ονομάζεται Ράνια Αντωνοπούλου. Υποθέτω βασίμως ότι πρόκειται για ευτυχισμένο ζευγάρι. Και γιατί όχι; Η φτώχεια φέρνει γκρίνια, ο πλούτος φέρνει αγάπη, ειδικά όταν συνοδεύεται από το ηθικό πλεονέκτημα. Έχουν αθροιστικά (σύμφωνα με το πόθεν έσχες τους) περιουσία και καταθέσεις 3.275.881 δολαρίων και εισόδημα 523.429 δολαρίων τον χρόνο. Ζουν στο Κολωνάκι, σε σπίτι που πληρώνει το ελληνικό δημόσιο με 1000 ευρώ τον μήνα.
Ξέρω ότι λαϊκίζω ασύστολα, ότι ελέγχομαι για βρώμικο πόλεμο εναντίον της κυβέρνησης και για δολοφονία χαρακτήρων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου. Γι αυτό σπεύδω να διευκρινίσω ότι το αξιότιμο ζεύγος Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου δεν έχει κάνει τίποτα παράνομο. Οι άνθρωποι ακολουθούν κατά γράμμα τον νόμο. Το γεγονός ότι εφαρμόζουν έναν δικό τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛικό νόμο (4336/2015) που έδωσε έξοδα διαμονής και σε εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς (εκτός από τους βουλευτές της επαρχίας) δεν αλλάζει την ουσία του ζητήματος. Το υπουργικό ζεύγος είναι νομιμότατο, όταν κάθε αρχή του μήνα εισπράττει το χιλιαρικάκι για το νοίκι του. Επειδή μάλιστα ο νόμος ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2015 (θυμάστε σε τι κατάσταση ήταν τότε η οικονομία) με αναδρομική ισχύ (άρθρο 25) από 1/2/2015 που ορκίστηκε η ΣΥΡΙΖΑΝΕΛική κυβέρνηση, η κ. Αντωνοπούλου πρέπει να πήρε τότε μαζεμένα 6.000 με 7.000 ευρώ, αλλά τι να έκανε κι αυτή, αφού έτσι έλεγε ο νόμος; Να παρανομούσε κοτζάμ αναπληρώτρια υπουργός;
Εγώ χαίρομαι τους ανθρώπους που έχουν καταφέρει να φτιάξουν με νόμιμο και ηθικό τρόπο κάποια ικανή περιουσία, διότι αυτό αποδεικνύει πως είναι άξιοι και ικανοί. Τους χαίρομαι επίσης όταν, όντας υπουργοί σε μια αριστεροκρατούμενη αποικία κρατάνε τα λεφτά τους στην καπιταλιστική μητρόπολη, διότι αυτό δείχνει έναν σπάνιο συνδυασμό νεοφιλελεύθερης διορατικότητας και παλαιομαρξιστικής επαγρύπνησης. Οι διαχειριστικές τους επιλογές αποδεικνύουν ότι ξέρουν να κρατήσουν τα λεφτά που μάζεψαν με τον κόπο τους και ότι δεν είναι διατεθειμένοι να τα χαλαλίσουν στους κομμουνιστές που θα τα διαμοιράσουν σε αντιαναπτυξιακά επιδοματάκια και σε νεοπροσλαμβανόμενους συμβασιούχους του δημοσίου.
Τέλος, εκτιμώ απεριόριστα τους ανθρώπους που ενώ διαθέτουν άπειρα χρήματα, δεν αφήνουν να τους ξεφύγει ούτε ευρώ από την τσέπη τους για – δήθεν – λόγους ηθικής τάξεως. Αυτό αποδεικνύει ότι είναι νοικοκύρηδες κι εμείς τι υπουργούς θέλουμε σε τούτο τον τόπο, παρακαλώ; Φρόνιμους νοικοκυρέους ή τίποτα ασυνείδητους σκορποχέρηδες; Το «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι», τυχαία νομίζετε ότι δοξάστηκε από την λαϊκή σοφία; Αν άφηναν τα χιλιάρικα που δικαιούνται να τα παίρνει ο αέρας, θαρρείτε πως θα είχαν σήμερα αυτό το μικρό κομπόδεμα για να εξασφαλίσουν τα γεράματα τους; Κι έπειτα, αν ο σοφός νομοθέτης ήθελε να υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια στην χορήγηση του χιλιάρικου σε εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, ας το ''βαζε στον νόμο. Αφού δεν το ''βαλε, κάτι παραπάνω ήξερε, κάτι θα ''χε στο μυαλό του, σωστά;
Τούτων δοθέντων, εν' κατακλείδι και συνελόντι ειπείν, το ζεύγος Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου, είναι το ίνδαλμα μου. Και πλούσιοι, και υπουργοί, και αριστεροί, και αποταμιευτές, και άξιοι επενδυτές, και φιλολαϊκοί, και ικανοί επιχειρηματίες, και πιστοί στην τήρηση των νόμων, και με καταθέσεις στην J&P Morgan, και νοικοκύρηδες, και φορείς του ηθικού πλεονεκτήματος, και καλοί νοικάρηδες, και Κολωνακιώτες. Εύχομαι κάποτε να μπορέσω να γίνω σαν αυτούς. Ως τότε, θα υποκλίνομαι απλώς στην μεγαλειότητα τους μέχρις εξαρθρώσεως των (διαπλεκόμενων) οσφυϊκών μου σπονδύλων…