Την σημαντικότερη διάσταση της συνέντευξης του προϊσταμένου του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού κ.Αλέξη Πατέλη την ανέλυσε ο Θανάσης Μαυρίδης σε χθεσινό του σημείωμα το οποίο, βέβαια, προσυπογράφουμε.
Βρήκαμε όμως ενδιαφέροντα και όσα είπα ο κ. Πατέλης για την οικονομία.
Αντιγράφουμε: «Η ελληνική πραγματικότητα είναι η εξής: η χώρα δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα της. Οπότε η πολιτική μας πρέπει να στηρίζεται στις εξαγωγές, αλλά και να αποθαρρύνει εισαγωγές. Δηλαδή ναι στην παραγωγή, όχι στην κατανάλωση. Οι αλλαγές στη φορολογία πρέπει να είναι σε αυτές τις κατευθύνσεις, Μεγαλύτερη προτεραιότητα λοιπόν πρέπει να είναι η μείωση του μη μισθολογικού εργατικού κόστους και του κόστους της παραγωγής. Αλλά και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής γιατί είναι στη βάση της, η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία απ’όλες».
Αυτό το απόσπασμα θα μπορούσε να είναι copy/paste από επιφυλλίδα του 2011 και 2012 στην «Καθημερινή». Από τότε έχουν περάσει τρία μνημόνια, τέσσερις κυβερνήσεις, είμαστε στην πέμπτη κυβέρνηση μετά την κατάρρευση του 2010 και οι αξιωματούχοι της ελληνικής πολιτείας συζητάνε ακόμα τα ίδια πράγματα.
Αναφέρεται ο κ.Πατέλης στην ανάγκη να παράγουμε και όχι να καταναλώνουμε.
Όμως, πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει με 100 εκατομμύρια ευρώ για 18 μήνες τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δηλαδή θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα να επιδοτήσουμε κάτι που στην Ελλάδα δεν παράγεται ούτε βίδα από αυτό!
Να πούμε κι άλλα;
Η ΔΕΗ κατέληξε σε συμφωνία με τη γερμανική RWE για τη δημιουργία του ηλιακού πάρκου στην Πτολεμαΐδα και η συμφωνία δεν περιλαμβάνει την υποχρέωση της RWE να παράγει κάποια από τα εξαρτήματα, έστω μια βίδα βρε αδελφέ!- στα ελληνικά εργοστάσια, υψηλής τεχνογνωσίας, που κάνουν αυτή τη δουλειά για τη ΔΕΗ και βρίσκονται στην Πτολεμαΐδα. Σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν εργοστάσια, τους Έλληνες που έχουν επενδύσει στην Ελλάδα, που δημιουργούν θέσεις εργασίας στην Ελλάδα που συμβάλλουν στη δημιουργία πλούτου στην περιοχή, σε αυτούς που ήδη παράγουν τεχνολογία για τη ΔΕΗ, η κυβέρνηση τους λέει να βρουν κάτι άλλο να κάνουν στη ζωη τους ενώ θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ένα μέρος της παραγωγής των ανεμογεννητριών να γίνεται εδώ, για να μην κλείσουν τα εργοστάσια και όχι να τα εισάγουμε όλα από τη Γερμανία έστω και με χρήματα της ΕΕ.
Με ποιο τρόπο θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας η απολιγνιτοποίηση (την οποία προφανώς και επιθυμούμε) αν δεν φροντίσουμε να παράγουμε εδώ κομμάτια του πρότζεκτ; Όλα αυτά τα χρήματα θα τα επενδύσουμε για να παράξουμε ή για να αγοράσουμε τεχνολογία που έχει παραχθεί εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό;
Μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας λέει ο κ. Πατέλης. Υπέροχα.
Στις 27 Μαίου βγήκε ο Υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης και με διθυραμβικούς τόνους ανακοίνωσε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών διανθίζοντας την θριαμβευτική ανακοίνωση με προβλέψεις για το πόσο ευεργετικά θα λειτουργήσει η μείωση αυτή στην αγορά εργασίας.
Γνωρίζουν στην κυβέρνηση ποιας τάξης ήταν αυτή η περίφημη μείωση;
Είναι 7,2 Ε για ένα μέσο μισθό 1.500Ε που κοστίζει στον εργοδότη 1.872Ε για να πάρει τελικά ο εργαζόμενος «στο χέρι» 1.150Ε.
Αλήθεια τώρα;
Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι αυτό το είπε ο κ.Γιάννης Βρούτσης και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με την σοβαρότητα που του αναλογεί όμως οι αριθμοί είναι αυτοί.
7 ευρώ μείωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις ασφαλιστικές εισφορές.
Οπότε, υπό αυτή την έννοια, είναι λογικό ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού να να μιλάει με όρους 2010 και να εύχεται να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας.
Να μιλήσουμε για τη φορολογία;
Να απαριθμήσουμε κάποια εύκολα και βασικά;
Τί έγινε για την αναθεώρηση των τεκμηρίων διαβίωσης και των στρεβλώσεων που αυτά προκαλούν σε ολόκληρη την αγορά;
Ποιες αλλαγές έγιναν στη φορολογία του χαρτοσήμου; Έχει μείνει ίδια από τον προηγούμενο αιώνα όταν και θεσπίστηκε.
Όλα τα παραπάνω είναι στοιχειώδη που τα διαβάζουμε εδώ και χρόνια στον Τύπο. Για παράδειγμα, δεν θέλουμε καν να σχολιάσουμε την «σούπα» του νόμου για την Παιδεία. Δεν θέλουμε καν να σχολιάσουμε όσα έγιναν με τη συνταγογράφηση των αντιβιοτικών (σχήμα λόγου, θα επιστρέψουμε σε αυτό) ή άλλες πρωτοβουλίες που δεν έχουν ληφθεί για τον εξορθολογισμό της αγοράς εργασίας. Αλήθεια, τι έγινε το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, για να θυμηθούμε κάτι άλλο πολύ απλό. Μείναμε στην αλλαγή της νομοθεσίας για τον τρόπο λήψης της απόφασης για την απεργία. Αυτή ήταν η μεταρρύθμιση για την εργασία; Μεσολάβησε η πανδημία βέβαια αλλά η πανδημία δεν εμπόδισε την κυβέρνηση να περάσει το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο που ήταν κάτι σύνθετο και πολύ σοβαρό.
Σε λίγες εβδομάδες η κυβέρνηση θα συμπληρώσει ένα χρόνο και διαβάζουμε ότι ετοιμάζει εορτασμούς. Εύλογο, αναμενόμενο, σωστό επικοινωνιακά.
Όμως, ακόμα και σήμερα στελέχη της κυβέρνησης και υπουργοί μιλάνε με όρους 2010 και μας ζητούν να συζητήσουμε από την αρχή αυτά για τα οποία ψηφίσαμε την κυβέρνηση.
Είναι απλό. Όσο θα μιλάμε για τα ίδια πράγματα είναι επειδή δεν θα έχει γίνει τίποτα γι αυτά.
