Οι προσπάθειες εξεύρεσης της ερμηνείας την χθεσινής εμφάνισης του πρώην πρωθυπουργού, μετά από την τριήμερη νηστεία δηλώσεων, καλά κρατούν. Αρκετοί ομιλούν για προσγείωση στην πραγματικότητα, ενώ οι υπόλοιποι αναφέρονται σε μια απλή αλλαγή στην τακτική του. Σημασία έχει ότι διαφοροποιήθηκε πλήρως από την κυρίαρχη ιδεολογική τάση του σκληρού εσωκομματικού μηχανισμού.
Η διαφοροποίηση αυτή, μας θυμίζει το καλοκαίρι του 2015 όταν ο πρώην πρωθυπουργός ουσιαστικά είχε διαγράψει το μισό του κόμμα, ανατρέποντας εν μια νυκτί τις πάγιες και εδραιωμένες ιδεοληπτικές εμμονές πάνω στις οποίες είχε δομηθεί ο Σύριζα. Όλοι θυμόμαστε τις τυχοδιωκτικές και συγκρουσιακές αντιλήψεις και πρακτικές, που κόντεψαν να ρίξουν την χώρα στα βράχια. Αυτές ανατράπηκαν σε μηδενικό χρόνο και όχι διότι αποκαλύφθηκε η γελοιότητα και η επικινδυνότητα αυτών των θέσεων. Αλλά διότι κινδύνευσε η ηγετική ομάδα του Σύριζα να χάσει την εξουσία.
Το ίδιο συνέβη και τώρα. Μετά από το τετραετές καταστροφικό έργο και στον χώρο του μεταναστευτικού, ο αρχηγός του Σύριζα περίμενε πρώτα να δει τις εξελίξεις, μετά από την αλλαγή στρατηγικής της τουρκικής πλευράς και από την άμεση ανταπόκριση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Περίμενε να δει αν οι δηλώσεις των στελεχών του Σύριζα θα έπιαναν τόπο; Αν θα κλιμακώνονταν οι αντιπαραθέσεις με τους τοπικούς δήμους; Αν θα “γινόταν η περίφημη στραβή”; Αν θα επικρατούσε πανικός; Αν θα υπήρχε κατάρρευση στα σύνορα; Περίμενε να δει το πως θα αντιδρούσαν οι πολίτες στη νέα πραγματικότητα;
Και κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής, άφηνε ανενόχλητες τις ανιχνευτικές βολές απύθμενης προοδευτικής μπουρδολογίας, που εξαπέλυαν τα στελέχη του. Και διαπίστωσε πως δεν πιάνουν τόπο. Διαπίστωσε ότι η μεταναστευτική πολιτική που είχε ακολουθήσει, είχε περάσει στο κάλαθο των αχρήστων στην συνείδηση των πολιτών. Η πολιτική των ανοικτών συνόρων, των μεταναστών που λιάζονται και των ΜΚΟ που κερδοσκοπούσαν πάνω στη ανθρωπιστική πλευρά του μεταναστευτικού, γνώρισαν πλέον την απαξίωση και τη περιφρόνηση των πολιτών, ειδικά μετά από την λήψη των πρόσφατων κυβερνητικών πρωτοβουλιών.
Και έτσι αποφάσισε ο αρχηγός του Σύριζα να αποδεχθεί την κυβερνητική πολιτική. Κι αυτό, όχι διότι πείστηκε για την ορθότητα της. Απλά διέκρινε την αλλαγή του κλίματος και αφουγκράστηκε τα νέα δεδομένα. Και άφησε στην άκρη το κλασσικό δήθεν προοδευτικό αφήγημα, άφησε στην άκρη τις γνωστές “διεθνιστικές” τάσεις – βαρίδια στο εσωτερικό του κόμματος του και υιοθέτησε έναν πιο ρεαλιστικό λόγο. Με δυο λόγια απομακρύνθηκε από τον σκληρό πυρήνα του παλαιού Σύριζα του 3% και αγκάλιασε την πτέρυγα του “πατριωτικού” τζοχατζοπουλικού Πασόκ, που συστεγάζεται πλέον στην Κουμουνδούρου.
Και για να μην φανεί ότι παραδόθηκε, πέταξε και το πυροτέχνημα του βέτο. Πρότεινε να θέσει η χώρα μας βέτο στον κοινό προϋπολογισμό, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι να συμφωνηθεί ο επιμερισμός των προσφύγων στις τελικές χώρες προορισμού τους. Δυστυχώς ο εκβιασμός ως αναποτελεσματικό όπλο άσκησης πολιτικής, έχει σκάσει πολλές φορές στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα. Όλοι θυμόμαστε τους εκβιασμούς στα θέματα της οικονομικής πολιτικής, αλλά και της εξωτερικής πολιτικής, με κυρίαρχο τον εκβιασμό περί αποστολής τζιχαντιστών στην Γερμανία, που είχε εκστομίσει ο κυβερνητικός εταίρος της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου.
Έτσι και τώρα με τον εκβιασμό τον οποίο προτείνει, θέτει σε κίνδυνο τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα. Τα περιφερειακά προγράμματα, τα κονδύλια που προορίζονται για την Ελλάδα, τα ΕΣΠΑ και τις πάσης φύσεως επιδοτήσεις, που είναι υπερπολύτιμες αυτήν την στιγμή, στην προσπάθεια επιστροφής της χώρας στην προ Σύριζα κανονικότητα.
Δεν χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη, από αυτόν τον εκβιασμό, για να αντιληφθούμε ότι η εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού στο “κανάλι της διαπλοκής και των σκοτεινών συμφερόντων” και η υιοθέτηση της γραμμής Μητσοτάκη, δεν αποτελεί παρά έναν τακτικό ελιγμό εσωκομματικού χαρακτήρα. Το βραχυκύκλωμα που προκάλεσε στο εσωτερικό του κόμματος του, πιστοποιεί την ορθότητα της εκτιμήσεως μας. Η ηγετική ομάδα του Σύριζα θα υποστηρίξει οτιδήποτε χρειαστεί, για να διατηρήσει ζωντανές τις πιθανότητες της πολιτικής επιβίωσης της και της επανόδου της στην κυβέρνηση. Οτιδήποτε.
Ας μην περιμένουμε την παραμικρή μεταβολή της πολιτικής αντίληψης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αντίληψη της εντάσσεται στη κοντόφθαλμη προσπάθεια διατήρησης των πελατών της, με την βαρύτητα να πέφτει πλέον στις τζοχατζοπουλικές μεταγραφές, μια που οι παραδοσιακές ιδεοληπτικές ομάδες θεωρούνται δεδομένες. Και είναι δεδομένες, διότι οποιαδήποτε διαφοροποίηση τους από τη νέα γραμμή Τσίπρα θα τους οδηγήσει πίσω στους καφενέδες, στα ρακομελάδικα και στις ολομέλειες, όπου και θα αναζητήσουν εκ νέου, τη επαναστατική αλήθεια του Τροτσκισμού, του Σταλινισμού και των τσιτάτων των υπόλοιπων ηρώων τους.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
