Του Σάκη Μουμτζή
Ως γνωστόν προχθές το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα, στον Σόιμπλε και στην τρόικα εσωτερικού. Πέρυσι, ο Κατρούγκαλος καλούσε τους συνταξιούχους να διαδηλώσουν κατά της περικοπής των συντάξεων που ήταν βέβαια δικό του έργο.
Αναρωτιέται ο ανυποψίαστος πολίτης: «μας δουλεύουν; ή μήπως τα έχασαν εντελώς;» Οι Συριζαίοι μια χαρά είναι. Απλώς προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβεβαιώνουν την πάγια θέση τους πως το μνημόνιο το επέβαλαν στον ΣΥΡΙΖΑ οι δανειστές. Πως δεν αποτελεί ιδιοκτησία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ—ΑΝΕΛ. Όπως υποστήριζαν, το πρωί της 13ης Ιουλίου 2015 είχε συντελεσθεί ένα πραξικόπημα με θύμα την ελληνική κυβέρνηση. Τον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και οι καταστατικές αρχές του κόμματος. Τίποτα άλλο.
Συνεπώς, κάθε κινητοποίηση που στρέφεται κατά των μνημονιακών μέτρων, δεν στρέφεται και κατά της ελληνικής κυβέρνησης που τα ψηφίζει και τα εφαρμόζει, αλλά κατά των εταίρων-δανειστών που την εξαναγκάζουν. Άρα οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλεται να συμμετάσχουν σε αυτές τις αντιμνημονιακές εκδηλώσεις μαζί με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Αυτά πιστεύουν οι Συριζαίοι, κι έτσι ενεργούν. Ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο λειτουργεί και το παράλληλο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκουν να διατηρήσουν το αριστερό προφίλ τους και να κρατήσουν ανέπαφα τα τείχη που ύψωσαν ενάντια στην «τρόικα εσωτερικού».
Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά ευθύνεται η αντιπολίτευση για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Και για πρώτη φορά μια κυβέρνηση δηλώνει ανεύθυνη για τα επώδυνα μέτρα που λαμβάνει. Εδώ παπάς, εκεί παπάς...
Προφανώς αυτή η σχιζοφρενική κατάσταση δεν γίνεται αποδεκτή από κανέναν σοβαρό πολίτη, καθώς είναι γνωστό πως φτάσαμε στην 13η Ιουλίου 2015, εξαιτίας της «περήφανης διαπραγμάτευσης» του Γ. Βαρουφάκη. Κανένας δεν παίρνει πλέον στα σοβαρά τους Συριζαίους με πρώτους-πρώτους τους παλιούς συντρόφους τους.
Όσο και να προσπαθήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να διατηρήσει ζωντανή την ανάμνηση του αντιμνημονιακού αγώνα στον οποίον πρωτοστατούσαν τα στελέχη τους, η πάροδος του χρόνου και τα όσα έγιναν στο μεταξύ, άμβλυναν την συνείδηση του ΟΧΙ.
Σε όσες διαδηλώσεις και να κατέβουν κατά του εαυτού τους, το μόνο που πετυχαίνουν είναι η γελοιοποίηση τους. Όσες επιθέσεις και να κάνει η εφημερίδα «Αυγή» κατά του ΣΥΡΙΖΑ, στον κοινό νου λειτουργεί η συνηθισμένη και ξεθωριασμένη πρακτική του «καλού και του κακού μπάτσου».
Ο,τι και να πουν και ό,τι και να κάνουν λειτουργεί σε βάρος τους, γιατί έχασαν τον έλεγχο της κατάστασης εδώ και καιρό. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου —όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις— γνωρίζει τους υπεύθυνους για τα όσα έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια, συγκρίνει με τους προηγούμενους, τους Σαμαροβενιζέλους και κρίνει.
Όλες αυτές οι γελοιότητες φανερώνουν την απόγνωση στην οποία έχει περιέλθει η ηγετική ομάδα του κόμματος. Η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει την έλλειψη κατευθυντήριας γραμμής και στρατηγικής. Γιατί πάντοτε την απουσία πολιτικού λόγου την αντικαθιστά η ανοησία και η φαιδρότητα. Τα φτηνά τεχνάσματα και οι εξυπνακίστικοι τακτικισμοί.
