Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει εντελώς. Ξεπέρασαν με αυτά που λένε και τους πιο χυδαίους υβριστές των ποδοσφαιρικών θυρών. Και μάλιστα έχουν επιδοθεί σε μιαν άμιλλα. Ποιος θα βρίσει πιο εμετικά. Ποιος θα επινοήσει καινούργιες βρισιές για τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, για τον κ.Τσιόδρα, για τον κ. Χαρδαλιά.
Είναι μάταιος ο κόπος της Νέας Δημοκρατίας να ζητεί από τον Α.Τσίπρα να τους αποπέμψει, καθώς αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης. Αν ήθελε, με μια κίνηση του εδώ και καιρό, θα τους είχε θέσει εκτός κόμματος.
Αλλά το διασκεδάζει, γιατί κι αυτός τέτοιος είναι.
Αυτό το κρεσέντο ύβρεων των τελευταίων ημερών πού οφείλεται; Τι συμβαίνει και ξαφνικά θυμήθηκαν τον «παλιό καλό» τους εαυτό οι σεσημασμένοι, εδώ και καιρό, υβριστές του ΣΥΡΙΖΑ;
Νομίζω πως βρίσκονται σε μια φάση έντονης ψυχικής διαταραχής. Έχω γράψει, πως για κάποιους εκεί μέσα το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό, αλλά ψυχιατρικό.
Με απλά λόγια είναι για δέσιμο. Βρίσκονται σε διαρκή παράκρουση.
Έχει σαλέψει ο νους τους με τις επιτυχίες της κυβέρνησης. Δεν μπορούν να φανταστούν πως ο «Κούλης» τα κατάφερε και στην εθνική κρίση του Έβρου και στην υγειονομική κρίση. Τρελαίνονται με την ιδέα πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατόρθωσε και κινητοποίησε με επιτυχία την κρατική μηχανή. Δεν μπορούν να πιστέψουν πως ο πρωθυπουργός επέλεξε έναν άνθρωπο για να διαχειρισθεί την επιδημία του κορονοϊού, ο οποίος απολαμβάνει συντριπτικά ποσοστά δημοτικότητος, γιατί είναι άριστος και κάνει καλά την δουλειά του.
Όλοι αυτοί οι υβριστές τού ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταρρεύσει ψυχολογικά και για έναν πρόσθετο λόγο. Θέλουν δεν θέλουν κάνουν την σύγκριση του τρόπου με τον οποίον αντιμετώπισε την καταστροφή στο Μάτι ο αρχηγός τους και η κυβέρνηση του, με το πώς αντιμετωπίζει σήμερα την υγειονομική κρίση ο Μητσοτάκης.
«Άχαστος» ο ένας, « Κούλης» ο άλλος. Ο ένας «πιάνει πουλιά στον αέρα», ο άλλος «δεν τραβά». Η ζωή όμως αντέστρεψε πλήρως αυτήν την εικόνα που είχε στο μυαλό του ο κάθε Συριζαίος. Πώς να μην καταρρεύσουν;
Αλλά ο σπουδαιότερος λόγος αυτού του συλλογικού παραληρήματος οφείλεται στο γεγονός πως συνειδητοποιούν ότι εξουσία θα ξαναδούν με το κυάλι. Οι κυβερνητικές επιτυχίες, όπως αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και είχαν καλομάθει στην εξουσία.
Σαμπάνια, χαβιάρι και Βελουχιώτη Άρη. Περασμένα μεγαλεία...
Ακόμα και αυτοί που διατηρούν, σε γενικές γραμμές, «σώας τας φρένας τους», βρίσκονται στον δικό τους κόσμο.
Ο «δήμιος» της μεσαίας τάξης επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τολμά και εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν λαμβάνει μέτρα για τους μικρομεσαίους και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Αυτός που δήλωσε υπερήφανος για την υπερφορολόγηση τους, καθώς αυτή ήταν αποτέλεσμα ταξικής επιλογής και όχι μνημονιακή υποχρέωση.
Φορολόγησαν τον κοσμάκη με 70 και 80% για λόγους ιδεολογικούς. Και τώρα τάχα ενδιαφέρονται γι΄αυτούς που «εκτέλεσαν».
Ο «δολοφόνος» επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος.
Όλα αυτό το νοσηρό κλίμα που έχει μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα- οχετό, εγγράφεται στην συνείδηση της κοινής γνώμης. Καταγράφεται από τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, από αυτούς που καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογικών αναμετρήσεων.
Προσωπικά, δεν ασχολούμαι με τα ονόματα των υβριστών. Αυτοί είναι το κλαδευτήρι. Σημασία έχει ποιος το κρατά και το κινεί.
Και αυτός είναι ο Τσίπρας.
