Πολλοί αναρωτιούνται αν η σύγκρουση και η ανοιχτή διαφορά απόψεων μεταξύ των ΑΝΕΛ και του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο μήνα σε πολλά θέματα είναι ένα ακόμα θέατρο για χάρη των ψηφοφόρων. Είναι ίσως η μόνη φορά που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι ΑΝΕΛ παίζουν θέατρο.
Οι εκλογές πλησιάζουν και οι δρόμοι τους χωρίζουν. Καθένας πρέπει να υπερασπιστεί τη φυσιογνωμία του στους ψηφοφόρους του. Η άρχουσα τάξη του Μαξίμου έχει αποφασίσει ότι στο μέλλον θα συνεργαστεί με συγγενείς δυνάμεις. Σαν τέτοιες έχει επιλέξει τους εκσυγχρονιστές του Σημίτη, που εκπροσωπούνται από το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη - Αλλαγή.
Το τι δηλώνουν και τι πιστεύουν οι άλλοι δεν έχει και τόση σημασία στην πολιτική. Σημασία έχει ο στόχος σου. Επομένως, οι δηλώσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που εξορκίζουν μια προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αγνοηθούν. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Αν η ΝΔ δεν συγκεντρώσει αυτοδυναμία και δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας, ενώ αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ με τους πρώην ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ μπορούν, είναι πολύ απίθανο να κλωτσήσουν την ευκαιρία. Η καρέκλα είναι πολύ γλυκιά.
Φυσικά, τίποτε δεν αποκλείει την επανάληψη της αριστεριστικοδεξιάς συμμαχίας αν το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα οδηγεί στην εξουσία με μια τέτοια λύση.
Από την άλλη, η δημοσκοπική κατάρρευση των ΑΝΕΛ τους έχει δείξει ότι μόνο αν επιστρέψουν στη μπάσταρδη εθνικιστική (όχι εθνική), ακροδεξιά και ταυτόχρονα καραμανλική φρασεολογία, παίρνοντας απόσταση από την αριστερή φρασεολογία του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν πιθανότητες να ξαναδούν τα έδρανα της Βουλής. Αν πουλήσουν ακραιφνή εθνικοπατριωτική φυσιογνωμία.
Ήδη, ο ίδιος ο κ. Καμμένος έχει πάρει έναν διαφορετικό δρόμο από την κυβέρνηση και μάλιστα στο υπουργείο του! Μπλέκοντας, ως συνήθως επιπόλαια, τα συμφέροντα της χώρας με τα δικά του. Την αρχή την έκανε με τις δηλώσεις του για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που παραδόθηκαν στον Έβρο υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες.
Παρά την επίσημη κυβερνητική θέση για πολιτική χαμηλών τόνων και για αποδοχή της παραβίασης συνόρων από τους δύο Έλληνες, ο υπουργός Άμυνας τους χαρακτήρισε επίσημα δύο φορές όμηρους και μία αιχμάλωτους.
Η διαφοροποίηση αυτή, εκτός από την επίσημη της πολιτικής του οπτικής από της κυβέρνησης, μπορεί να σημαίνει και κάτι σοβαρότερο. Ότι σαν υπουργός ξέρει πως οι δύο δεν πιάστηκαν υπό τις συνθήκες που δηλώνονται επισήμως. Μπορεί να απήχθηκαν σε ελληνικό έδαφος ή και σε τουρκικό με ενέδρα. Και, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, το λέει πλαγίως.
Ακόμα κι έτσι, είναι η πρώτη φορά που φωνάζει τόσο δυνατά μια άλλη θέση από την επίσημη της κυβέρνησης σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ταυτόχρονα, είναι όλο και πιο απόμακρος και «εξαφανισμένος» από το πρώτο πλάνο της συγκυβέρνησης. Κι αυτό δεν γίνεται με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Γίνεται με δική του.
Τα τελευταία 24ωρα έχουμε τους εξής αγώνες ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ: Καμμένος- Μαξίμου, Κουβέλης- Καμμένος, Παπαχριστόπουλος- Τσίπρας, Τζανακόπουλος- Παπαχριστόπουλος, Βασιλειάδης- Λαζαρίδης, Καββαδία- Δ. Καμμένος, Δ. Καμμένος- Μαξίμου. Και το πρωτάθλημα δεν έχει καν ξεκινήσει…
Ο άλλος Καμμένος των ΑΝΕΛ, ο Δημήτρης, έχει ξιφουλκήσει κατά της κυβέρνησης και στο θέμα των Ιμίων, και των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, και του Ιβαν Σαββίδη, και της συμμετοχής βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο των Κούρδων. Μάλιστα, οι θέσεις του για τη συμμετοχή αυτή, είχαν σαν αποτέλεσμα τη σκληρή αντίδραση της Αννέτας Καββαδία, που πήρε μέρος στο συνέδριο και τον χαρακτήρισε με απαξία ακροδεξιό!
Η εισβολή Σαββίδη ήταν και η αφορμή για σκληρή επίθεση του βουλευτή Θεσσαλονίκης των ΑΝΕΛ κ. Λαζαρίδη στον υφυπουργό Αθλητισμού κ Βασιλειάδη, μέσα στη Βουλή, τον οποίο κατηγόρησε για σκανδαλώδη πολιτική της κυβέρνησης υπέρ ων αθηναϊκών ομάδων! Με την ελπίδα ότι τον άκουσαν οι ψηφοφόροι του…
Ο κ. Παπαχριστόπουλος άδειασε την κυβέρνηση, ομολογώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όντως στενές σχέσεις με τον Σαββίδη. Εισπράττοντας την επόμενη μέρα το άδειασμα του κυβερνητικού εκπροσώπου. Το Μαξίμου θέλει να πετάξει από πάνω του επειγόντως τον ολιγάρχη, μετά τη σύγκρουση του φιλοσυριζαίου εκδότη Μάρη με τον Σαββίδη για το «Έθνος» και το «Έψιλον» και την εισβολή του ελληνο- ρώσου με το πιστόλι στην Τούμπα.
Όπως λέμε διαρκώς, τον ΣΥΡΙΖΑ τον ενδιαφέρει η εικόνα. Όχι η ουσία. Και ο Σαββίδης του χαλάει την εικόνα του ηθικού και του τιμωρού της διαπλοκής. Τον εμφανίζει αγκαλιά με έναν οπλοφόρο κόσμο. Αντίθετα, η διαπλοκή του Μαξίμου με τους «καθωσπρέπει» και παραδοσιακούς ισχυρούς επιχειρηματίες δεν ενοχλεί! Αντίθετα, το Μαξίμου επικαλείται κατ ιδίαν και σε επιχειρηματικές συναντήσεις και στο εξωτερικό αυτή τη σχέση, για να δηλώσει την εμπιστοσύνη του επιχειρηματικού κόσμου στην κυβέρνηση. Η οποία είναι σχεδόν καθολική. «Με το γκουβέρνο παιδάκι μου» που έλεγε και ο Μποδοσάκης.
Η σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ θα οξύνεται όσο θα πλησιάζει η ώρα που όλοι θα νομίζουν ότι θα γίνουν εκλογές. Και θα μπαλώνεται για τα μάτια του κόσμου αν απειλείται με οποιονδήποτε τρόπο η κυβέρνηση. Το ουσιαστικό είναι ότι αυτή η εμφανής σύγκρουση εξυπηρετεί και τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Γιατί ο ένας δηλώνει έτσι στους αφελείς από τους ψηφοφόρους τη διαφοροποίησή του από την ακροδεξιά και ο άλλος από τον αριστερισμό.
Και η χώρα; Έλαμωρετώρα. Τα σύνορα της χώρας τελειώνουν εκεί που τελειώνουν τα όρια της καρέκλας τους.
Γ . Παπαδόπουλος - Τετράδης
