Η Αριστερά ήταν πάντα καλή στους τακτικισμούς. Τους έμαθε στα αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων, όταν αναζητούσε τρόπους να «καπελώσει» τις πλειοψηφίες. Σε έναν τέτοιο φθηνό τακτικισμό επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες, προσπαθώντας να δικαιώσουν την αρθρογραφία του Κώστα Λαλιώτη. Συνδέουν την Ν.Δ με την… ακροδεξιά! Μάλλον απευθύνονται στον Πάνο Καμμένο! Στο Μαξίμου δεν πρέπει να κάνουν άλλη δουλειά…
Κι εδώ που τα λέμε την κάνουν καλά. Είναι οι καλύτεροι στην Επικράτεια (ίσως και στα Βαλκάνια) για να κάνουν το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Οι υπερασπιστές του δολοφόνου Μαδούρο, οι άνθρωποι που έχουν αρνηθεί να κάνουν έστω μία δήλωση συμπάθειας των θυμάτων του καθεστώτος στην Βενεζουέλα, εμφανίζονται υπερασπιστές των… ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Πάνε περίπατο και τα «πρώτα ο άνθρωπος» και τα συνθήματα υπέρ της Ειρήνης και κατά της τυραννίας της εξουσίας. Κι έρχονται αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν υποδείξεις στους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους για θέματα ατομικών δικαιωμάτων! Συγνώμη, αλλά θα επιμείνω: Κάνουν καταπληκτική δουλειά οι άνθρωποι. Δεν πετάνε ένα σύνθημα και γεια σας. Κάθε εκστρατεία παραπληροφόρησης έχει αρχή, μέσο και τέλος. Και το κυριότερο είναι ότι διαθέτει και πολλαπλούς στόχους.
Ξεκίνησαν, λοιπόν, μία ιστορία ότι αυτοί είναι κατά των Ταλιμπάν της Ορθοδοξίας, υπονοώντας ότι είναι και υπέρ του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας. Χωρίς φυσικά το τελευταίο να το δηλώσουν ανοικτά. Επίσης, έθεσαν θέματα κατά της σημαίας, αποφεύγοντας την ίδια ώρα να μιλήσουν για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων. Κι ενώ την έβγαιναν από τα ακροαριστερά, άφησαν τον κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο να την βγαίνει από ακροδεξιά! Από την μία ικανοποιούσαν την εκλογική τους πελατεία που ήθελε ένα καρότο να μασήσει και να βγάλει έτσι αυτό το άκρως μνημονιακό καλοκαίρι και από άλλη είχαν την ελπίδα να ενισχύσουν το συνεταιράκι τους από την μη αντίδραση της «φοβικής Νέας Δημοκρατίας».
Αν η Νέα Δημοκρατία δεν έλεγε το παραμικρό, τότε θα την κατηγορούσαν τα διάφορα «δεξιόστροφα» μέσα ενημέρωσης ότι έχει αλλοιωθεί από τους φιλελέδες. Αν αντιδρούσε, θα την ταύτιζαν με την Δεξιά του Λαλιώτη. Κερδισμένος σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμμένος. Αυτό έλεγε το σχέδιο.
Μόνο που η Νέα Δημοκρατία αντέδρασε! Κατηγόρησε τον υπουργό Παιδείας για υποκρισία και αναρωτήθηκε για τα έργα και τις ημέρες του προέδρου της Βουλής. Αυτό τους έπεσε λίγο βαρύ. Θα ήθελαν να παίζουν μόνοι τους στο γήπεδο, με την Νέα Δημοκρατία να βρίσκεται σε μόνιμη και αδικαιολόγητη άμυνα. Αλλά δεν έγινε έτσι και αυτό τους ενόχλησε. Όχι μόνο τους «ανθρωπιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τους άλλους που περιμένουν με κάθε ευκαιρία την Νέα Δημοκρατία στην γωνία για να ασκήσουν φθηνή κριτική.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ του ανθρωπισμού θα πρέπει να πούμε ότι στην επόμενη κατασκηνωτική περίοδο πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να μας εκπλήξει. Επειδή αυτή την φορά δεν τα κατάφερε με την «φιλοξενία» του ειρηνιστή πρεσβευτή της Βενεζουέλας, καθώς ήταν αναμενόμενη. Έχουμε την ελπίδα οι συμμετέχοντες στην κατασκήνωση να σκεφτούν πόσες σφαίρες έπεσαν στην Βενεζουέλα κατά αθώων διαδηλωτών εκείνη την ημέρα που οι ίδιοι χειροκροτούσαν με θέρμη τον εκπρόσωπο του Μαδούρο. Επειδή είναι και οι μόνοι που μπορούν να πιέσουν την ηγεσία τους να αλλάξει ρότα σε αυτό το θέμα.
Για όσους είδαν κάτι «σκοτεινό» στην αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας, ας ανησυχούν περισσότερο για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Δημοκρατία μας από την καθεστωτική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεταίρων του. Κι ας αποφύγουν για μία φορά να πέσουν στις καλοστημένες παγίδες προπαγάνδας που στήνει το Μέγαρο Μαξίμου.
Αγαπώ την πατρίδα μου, σέβομαι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων των ανθρώπων και θα έκανα τα πάντα για την οικογένειά μου. Κι αν δεν αρέσει αυτό στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ, ας κάνουν οι ίδιοι διαφορετικές επιλογές στην ζωή τους. Είναι δικαίωμά τους. Ως φιλελεύθερος θα υπερασπιστώ το δικαίωμα της επιλογής τους. Για σήμερα, όμως, δεν έχω αμφιβολία: Επιχειρούν να κτίσουν νέα σύνορα και στον δικό τους κόσμο δεν υπάρχει ανοχή.
Θανάσης Μαυρίδης
