Του Πέτρου Τρουπιώτη
«Η απάντηση στο μαύρο είναι το…μαύρο ;»
Η ερώτηση αυτή είναι στα χείλη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων δημοσιογράφων, που αδυνατούμε να κατανοήσουμε την λογική με την οποία κινείται τους τελευταίους μήνες η πλειοψηφία του διοικητικού συμβούλιου της Ένωσης συντακτών.
Δεν χρειάζεται σήμερα να μείνει κανείς στις καθυστερημένες αντιδράσεις για μείζονα ζητήματα που «καταστρέφουν» όχι μόνον επαγγελματικά και οικονομικά τον κλάδο αλλά περιορίζουν και την ελευθεροτυπία. Είναι γνωστές σε όλους τους συνάδελφους.
Όμως δεν μπορεί κανείς να μην σχολιάσει τις … «αντιδράσεις» της ΕΣΗΕΑ στο θέμα της επιβολής … «πλαφόν» στον αριθμό των καναλιών. Θέμα που και θίγει βάναυσα την ελευθεροτυπία και οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες συνάδελφους αλλά και εργαζόμενους από συναφείς κλάδους. Αφού επί μήνες από την ώρα της κατάργησης του ΕΣΡ και της προκήρυξης για τις άδειες με βάσει κατάφωρα αντισυνταγματικό νομό, η ΕΣΗΕΑ «κοιτούσε αλλού», εδέησε να αντιδράσει την ήμερα που είχε ξεκινήσει ο διαγωνισμός. Λες και έκανε κάτι «για την τιμή των όπλων».
Μόνον που οι συνδικαλιστές κρίνονται και από τα αποτελέσματα των δράσεων τους. Και η ανακοίνωση «κατόπιν εορτής» της ΕΣΗΕΑ, μόνον αποτελέσματα δεν μπορουσε να φέρει.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά ενώ η κυβέρνηση αποφάσισε (και ετοιμάζεται να διατάξει) το μαύρο στα μισά από τα κανάλια που σήμερα λειτουργούν εκπέμποντας πανελλαδικά (και έπεται συνεχεία..) η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να βάλει πρώτη μαύρο στα κανάλια. Λες και δεν θέλει να χάσει την πρωτιά…
Γιατί ποιον εξυπηρετεί η σιγή στις τηλεοράσεις την ώρα των εγκαινίων της ΔΕΘ. Εκτός του ότι είναι «άκομψο» και «εύκολα παρεξηγήσιμο» να κάνεις απεργία στοχευόμενα σε μια τέτοια εκδήλωση, δίνοντας την ευκαιρία η κυβέρνηση να «παίξει» επικοινωνιακά και να εμφανίσει ως διωκόμενη, κλείνεις μονός σου τα κανάλια, την λειτουργία των οποίων οφείλεις να προστατεύεις Και ως συνδικαλιστικό και ως πνευματικό σωματείο.
Μάλιστα κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι βάζοντας μαύρο στα κανάλια εκτός από το ότι δίνεις «επικοινωνιακά» χαρτιά στην κυβέρνηση της δίνεις και την ευκαιρία και να μην δουν οι τηλεθεατές τις συγκεντρώσεις των εργαζομένων στην Θεσσαλονίκη και να μην ακούσουν τα όσα …δεν έχει πια να τους υποσχεθεί ο πρωθυπουργός.
Βέβαια ο αντίλογος μπορεί να είναι « μα να κάτσει η ΕΣΗΕΑ με σταυρωμένα χέρια;».
Τα πράγματα είναι απλά. Η δύναμη των δημοσιογράφων είναι η φωνή, το κείμενο η εικόνα. Και αυτή δεν μπορεί να σταματά σχεδόν ποτέ. Ότι έχεις να πεις , ότι έχεις να διαδηλώσεις το κανείς στο πολλαπλάσιο, μέσω του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, της εφημερίδας και του διαδικτύου. Όχι βάζοντας μαύρο σε αυτά. Κλείνοντας δηλαδή εσύ ουσιαστικά την φωνή σου που αγωνίζεσαι για να μην στην κλείσουν οι άλλοι…..
Οι τρόποι αντίδρασης είναι απλοί. Όλα τα μικρόφωνα ανοιχτό Όλες οι φωνές να ακούγονται δυνατά.
Και κάτι ακόμα. Θα μπορούσε, ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, να πάει στην Θεσσαλονίκη και την ώρα που θα ξεκινήσει η συνέντευξη του πρωθυπουργού την Κυριακή –και θα μεταδίδεται ζωντανά από όλα τα κανάλια και τα ραδιόφωνα- να σηκωθεί και απευθυνόμενος στον κ Τσίπρα να του επισημάνει τις απόψεις της ΕΣΗΕΑ για το μαύρο στα κανάλια , για την ανεργία των συναδέλφων ακόμα και για το ταμείο μας. Αυτή θα ήταν μια σωστή και μαχητική συνδικαλιστική κίνηση.
Αγαπητέ Σταμάτη Νικολόπουλε, Πρόεδρε της ΕΣΗΕΑ, υπάρχει ακόμα χρόνος για κάτι τέτοιο. Για να αποδείξει και η ΕΣΗΕΑ ότι έχει λόγο και ρόλο στα της δημοσιογραφίας. Για να πείσει τους εκατοντάδες συνάδελφους ότι υπάρχει ακόμα.
Γιατί ας μη γελιόμαστε , η αμφισβήτηση είναι πια όχι απλώς εμφανής, αλλά τείνει να γίνει κύμα δυνατό…
