Της Μελίνας Δασκαλάκη*
Στα χρόνια της κρίσης υποτιμήθηκε από όλους τους πολιτικούς χώρους η συμμετοχή της Δικαιοσύνης στην ανάπτυξη ή την παρακμή μιας χώρας. Οι εξοντωτικές καθυστερήσεις, που πλέον ισοδυναμούν με αρνησιδικία, και που δεν είναι ασφαλώς το μόνο πρόβλημα της τρίτης εξουσίας, απασχολούσαν μόνο κάτι συνέδρια κομμάτων που κατηγορούνταν για ελιτισμό, όπως η Δράση.
Τα αίσχη της τ. Προέδρου του Αρείου Πάγου και πρώην πρωθυπουργού κας Θάνου, ως συνδικαλίστριας ακόμα, οι αντισυνταγματικές απεργίες των Δικαστικών, οι αποφάσεις ανυπακοής που ανέτρεπαν κάθε μείωση των μισθών τους και τους στόλιζαν με εκατομμύρια αναδρομικών και άλλα πολλά, δεν θορύβησαν κανένα.
Κανένας δεν κατέβηκε στο πεζοδρόμιο για την άθλια δικαιοσύνη που επιδεινώθηκε ραγδαία τα τελευταία χρόνια, ούτε οι δικηγόροι, και πάντως αν το έκαναν το έκαναν προσχηματικά: στ'' αλήθεια αυτό που τους ένοιαζε ήταν να μην υποχρεωθούν να βάλουν POS και να συνεχίζουν να παίρνουν κανένα φράγκο από κανένα διαζυγιάκι.
Τώρα, σήμερα, με αφορμή το σκάνδαλο Novartis, μουδιασμένοι παρακολουθούμε την άθλια αυτή κυβέρνηση να εξευτελίζει την δικαιοσύνη, με περιφρόνηση και κυνισμό, με στοχευμένες πράξεις, αλλά και με σκόπιμες παραλείψεις, και δεν βγαίνουμε στους δρόμους για αυτήν την κατάντια.
Με πράξεις, όταν σε όλες τις υποθέσεις με πολιτικό ενδιαφέρον έχουν γίνει ξεδιάντροπες μεθοδεύσεις, ορατές δια γυμνού οφθαλμού, όταν από επίσημες και θεσμικές θέσεις όπως της τ. Προέδρου ΑΠ και από την ιστοσελίδα του ΑΠ εξαπολύεται προπαγάνδα, όταν πληρώνονται γραμμάτια με νόμους – αμνησία σε κρατούμενους, αλλά και με παραλείψεις, όταν η κυβέρνηση αναγκασμένη να καταβάλλει φόρο υποτέλειας στα κινήματα 'δεν πληρώνω' που την έφεραν στην εξουσία, δεν εγγυάται την απονομή δικαιοσύνης, δεν εγγυάται την πρόοδο στην διενέργεια των πλειστηριασμών, ούτε την ασφάλεια των συμβολαιογράφων ή κανενός άλλου δημόσιου λειτουργού όταν κάνει το καθήκον του.
Δεν βγαίνουμε, όπως βγήκαμε με σημαίες, και εξαπτέρυγα, και φυσεκλίκια, για τα άλλα Εθνικά θέματα. Το πιο σοκαριστικό είναι ότι στην Βουλή σήμερα ήρθε η Χρυσή Αυγή να διευκολύνει την κυβέρνηση, να δικαιολογήσει αυτά τα αίσχη, διατυπώνοντας το δόγμα του ριζοσπαστικού λαϊκισμού, το δόγμα των αριστερών και δεξιών ολοκληρωτιστών: Ασχολούμαστε, είπε ο κ. Κασιδιάρης, με αυτά τα ζητήματα αντί να ασχοληθούμε με τα Εθνικά Θέματα. «Αυτά τα ζητήματα» είναι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Το καταφύγιο των αδυνάτων. Δεν είναι τόσο σπουδαίο Εθνικό ζήτημα, ώστε να δείχνουμε ευαισθησία, η Δικαιοσύνη. Το είπε στη Βουλή ο γνωστός και μη εξαιρετέος ξεδιάντροπος κ. Πολάκης: Ο κόσμος λέει τον ρωτάει στον δρόμο αν θα πάει κανείς φυλακή. Αφού ο κόσμος θέλει φυλακές, φυλακές θα του δώσουμε. Άρτον δεν έχουμε, δώστε στον λαό διπλή μερίδα θεάματα, στο Κολοσσαίο του λαϊκισμού.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι το χειρότερο που μας έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια. Όπως ο κόσμος δεν μπορούσε να δει τις συνέπειες του πάρτι των ''90 και της φούσκας, αλλά αυτές ήρθαν, ανελέητες, έτσι δεν βλέπει τις συνέπειες της διάλυσης της δικαιοσύνης. Αλλά κι αυτές θα έρθουν αν δεν αντιδράσουμε τώρα. Και θα είναι δυστυχώς κι αυτές αδυσώπητες, για τους αθώους, τους φτωχούς, γι' αυτούς που δεν έχουν τα μέσα. Και θα είναι τότε πολύ αργά.
*Η κ. Μελίνα Δασκαλάκη είναι δικηγόρος, Δημοτική Σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων και Αντιπρόεδρος της Δράσης.
