Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Ο θάνατος του νεαρού κακοποιού ίσως αποτελέσει την αφορμή για να ξαναζήσουμε μέρες του 2008. Ως γνωστόν έχουμε την πορεία για το Πολυτεχνείο και την επέτειο του φόνου του Γρηγορόπουλου. Στήνεται από τώρα το σκηνικό, με τις συνεχείς πορείες και διαδηλώσεις, ελάχιστων είναι αλήθεια μπαχαλάκηδων.
Ας σημειωθεί πως το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε έξαρση της πανεπιστημιακής βίας. Ο ξυλαδαρμός στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του φοιτητή Βλαχονικολού, η τετράωρη ομηρεία του κοσμήτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης, τα καθημερινά επεισόδια στη Θεσσαλονίκη στους χώρους γύρω από το ΑΠΘ, η καταστροφή αυτοκινήτων πανεπιστημιακών υπαλλήλων, όλα αυτά μαρτυρούν πως μερικές ομάδες θέλουν να ξανανάψουν τις φωτιές πρώτα στα πανεπιστήμια και μετά ό,τι προκύψει.
Το 2008 η τότε κυβέρνηση άφησε την Αθήνα να καεί. Παραιτήθηκε ουσιαστικά από την άσκηση των καθηκόντων της, που είναι και η προστασία της περιουσίας των πολιτών. Σήμερα στην ΕΛΑΣ παρατηρούνται φαινόμενα ενός νέου ευνουχισμού. Η πρωτοφανής κεντρική εντολή να σταματήσει η καταδίωξη κακοποιών γιατί συμβαίνει σε αστικό περιβάλλον, φανερώνει πως κάποιοι αναπολούν την εποχή Τόσκα. «Αν μπει ο κλέφτης στο σπίτι σου, κάνε πως κοιμάσαι». Κάποιοι μέσα στην ΕΛΑΣ -γιατί δεν τολμώ να πιστέψω πως αυτή είναι η θέση της πολιτικής ηγεσίας-επιθυμούν να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερους μπελάδες στο κεφάλι τους. Και αν «κάτσει καμιά στραβή στη βάρδια τους», θέλουν να κάνουν πως δεν την είδαν.
Με τέτοια νοοτροπία μετά βεβαιότητος η Αθήνα θα ξανακαεί.
Αναμφίβολα είναι θετικές οι παρεμβάσεις της ΕΛΑΣ να περιορίζονται οι μικρές σε όγκο πορείες σε μια λωρίδα, για να μην διακόπτεται η κυκλοφορία. Όπως επίσης και η εξιχνίαση δεκάδων περιπτώσεων κοινού ποινικού εγκλήματος. Όμως, επικοινωνιακά, όλα αυτά επισκιάστηκαν από την πρωτοφανή διαταγή να εγκαταλειφθεί η καταδίωξη κακοποιών. Δημιουργήθηκε στους πολίτες και πάλι ένα αίσθημα ανασφάλειας. Αν οι κακοποιοί εντοπίζονται, αλλά δεν συλλαμβάνονται γιατί διαφεύγουν με την ανοχή της ΕΛΑΣ, το μήνυμα που παίρνουν είναι πως υπό προϋποθέσεις έχουν το ακαταδίωκτο. Μπορούν να δρουν ανενόχλητοι, σε συγκεκριμένες πυκνοκατοικημένες περιοχές. Εκεί η ΕΛΑΣ υπάρχει και δεν υπάρχει συγχρόνως, κάτι σαν τη γάτα του Σρέντιγκερ.
Προφανώς, στην αναταραχή επενδύει και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς το μόνο που ελπίζει είναι στη φθορά της κυβέρνησης. Χθες ο κ. Τζανακόπουλος επισκέφτηκε τους γονείς του φονευθέντα κακοποιού, για να τους συμπαρασταθεί. Θα ήταν πολυτέλεια να ρωτούσαμε αν έπραξε κάτι ανάλογο και σε περιπτώσεις που τα θύματα ήταν αστυνομικοί ή θύματα της βίας ομάδων που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει υπό την προστασία του.
Θα μου πείτε, τώρα τι γυρεύεις; Εδώ ο Τσίπρας δεν έκανε ούτε ένα τηλέφωνο συμπαράστασης στον Λ. Παπαδήμο όταν έγινε η εναντίον του δολοφονική απόπειρα.
Πάντως, εκεί στην κυβέρνηση ας αντιληφθούν πως οι πολιτικές κατευνασμού σε όλα τα πεδία φέρνουν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Αποθρασύνουν τους ταραξίες. Στο κάτω κάτω εξελέγη για να κάνει σεβαστούς τους νόμους και να επιβάλει την τάξη, όταν χρειάζεται.
