Προσωπικά, λίγο μετά την μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, είχα γράψει πως έχω τον πήχη των προσδοκιών μου χαμηλά, λόγω της πολυπλοκότητας των προβλημάτων που θα έπρεπε να λύσει η κυβέρνηση. Σταδιακά όμως οι κυβερνητικές επιδόσεις αυτόν τον πήχη τον ανέβαζαν, με αποτέλεσμα σήμερα να βρίσκεται σε υψηλό δείκτη. Ως εκ τούτου η κριτική που ασκείται βασίζεται σε αυτό το δεδομένο.
Τις τελευταίες ημέρες και ώρες προέκυψαν ζητήματα που αποκάλυψαν τις κυβερνητικές αβελτηρίες. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε πως η Νέα Δημοκρατία κυβερνά δύο χρόνια, με απλά λόγια βρίσκεται στο μέσο της θητείας της και κάποια βασικά θέματα διαχείρισης της εξουσίας θα έπρεπε να τα είχε λύσει.
1.Για μια ακόμα φορά μια απεργία κηρύχθηκε παράνομη και για μια ακόμα φορά οι συνδικαλιστές έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την δικαστική απόφαση, με την κυβέρνηση απλώς να παρατηρεί. Το επιχείρημα ότι με τον νέο εργασιακό νόμο ΘΑ αντιμετωπισθούν παρόμοιες περιπτώσεις δεν στέκει.
Σήμερα το πρόβλημα δεν έγκειται στην ποινική δίωξη των συνδικαλιστών. Η κυβέρνηση όφειλε να εφαρμόσει την δικαστική απόφαση και να κρατήσει τα λιμάνια ανοικτά για να ταξιδέψουν οι ταξιδιώτες. Αυτό ήταν το καθήκον της. Ας έλεγε το Μέγαρο Μαξίμου στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη «θέλω να γίνει σεβαστή η δικαστική απόφαση» και από και πέρα ήταν ζήτημα σχεδιασμού της ΕΛΑΣ. Η πολιτική απόφαση χρειαζόταν, που δεν υπήρξε.
Θα πρέπει να γνωρίζουν οι κυβερνώντες πως όλοι εμείς που είμαστε περιστασιακοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας είμαστε και ιδιαίτερα απαιτητικοί στα θέματα που αφορούν την τήρηση των νόμων και του σεβασμού των θεσμών. Κανένας από εμάς «δεν τιμά την Αριστερά και τους αγώνες της» και ούτε ποτέ πρόκειται να την τιμήσει. Απεναντίας, θεωρούμε πως στις εξωθεσμικές και παραβατικές συμπεριφορές της δεν θα πρέπει να υπάρξει καμιά ανοχή. Η 47χρονη ασυλία θα πρέπει να λάβει ένα τέλος.
2. Έντρομος και απορημένος, πληροφορήθηκα, μέσα από την δημόσια παραδοχή ενός επιτυχημένου υπουργού, πως μια δράκα συνδικαλιστών της ΕΑΒ είναι υπεύθυνη για την ακύρωση ενός επενδυτικού προγράμματος που, μετά βεβαιότητος, θα βάλει λουκέτο και στην εταιρεία. Και διερωτώμαι. Επί δύο χρόνια η κυβέρνηση γιατί δεν πρόλαβε να μην εμφανισθούν παρόμοιες συμπεριφορές; Δεν γνώριζε με ποιους είχε να κάνει; Όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τις συνθήκες εργασίες, για το μεροκάματο των εργαζομένων, για το καλό της εταιρείας στην οποία δουλεύουν. Απεναντίας, καθοδηγούμενοι από το δόγμα «όσο χειρότερα τόσο καλύτερα», στην δεκαετία του 80 και του 90 συνετέλεσαν τα μάλα στην αποβιομηχάνιση της Ελλάδας. Οι ίδιες συμπεριφορές όσο δεν αντιμετωπίζονται ριζικά θα επανεμφανίζονται.
Συνεπώς, αυτή η καθυστέρηση ήταν ανεπίτρεπτη και τώρα τρέχει η κυβέρνηση να θεραπεύσει το κακό, αντί να το είχε προλάβει.
3. Φαίνεται πως στον χώρο της Δικαιοσύνης οι μηχανισμοί του τέως κάνουν πάρτι και ο υπουργός κοιμάται. Θα μου πείτε μικροβιολόγος είναι ο άνθρωπος πού να ξέρει πώς παίζεται το παιχνίδι. Αλλά αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Η αβελτηρία ενός πολιτικού κινδυνεύει οδηγήσει στην δικαίωση των συνωμοτών της υπόθεσης ΝOVARTIS οι οποίοι με θράσος ζητούν και τα ρέστα. Το σύστημα που έχει στήσει και ελέγχει ο τέως δεν αντιμετωπίζεται με… μικροβιολογικές εξετάσεις. Δύο χρόνια κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν στον χώρο της Δικαιοσύνης. Δεν το λες κι επιτυχία. (Για να μην αναφερθώ στην μη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα).
Όλοι εμείς που ψηφίσαμε Νέα Δημοκρατία για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανόν να την ξαναψηφίσουμε για μην ξαναέρθει. Όμως είμαι σίγουρος κάτι τέτοιο δεν θα το ήθελε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Θα ήθελε να ξαναψηφίσουμε την Νέα Δημοκρατία για το έργο της. Το πήχη ψηλά ο ίδιος τον έβαλε.
