Του Βασίλη Κοψαχείλη*
Το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ δεν είναι ένα διμερές πρόβλημα μεταξύ Σκοπίων και Αθήνας. Είναι πολύ ευρύτερο και η έκβασή του θα κρίνει τον ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τον έλεγχο των Βαλκανίων.
Τυχόν αποτυχία δεν θα πρέπει να χρεωθεί στην Αθήνα, διότι έχουμε υπερβεί κάθε όριο ανοχής προκειμένου να υπάρξει «λύση» του ζητήματος ενόψει της προσδοκίας σταθεροποίησης και ανάπτυξης των Βαλκανίων, στόχος δηλαδή που δυνητικά εξυπηρετεί οπωσδήποτε και τα Ελληνικά συμφέροντα.
Τυχόν αποτυχία – και αποτυχία θα είναι μια μη επωφελής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση – θα βαραίνει αποκλειστικά τον Αμερικανικό παράγοντα, που παρότι σήμερα στην Ουάσιγκτον υπάρχει μία νέα κυβέρνηση που φέρεται να επιδιώκει ρήξεις με το «κακό παρελθόν», εντούτοις εμμένει, έστω και παθητικά, να προωθεί κακοφορμισμένες συνταγές και αμφιλεγόμενους διαμεσολαβητές.
Η εμμονή αυτή πληρώνεται ακριβά, αφού τουλάχιστο σε επίπεδο δημόσιας διπλωματίας, η Μόσχα κεφαλαιοποιεί, παίζοντας με την ιστορία των λαών της περιοχής, το πολιτικό τους μέλλον και το μέλλον του Αμερικανικού παράγοντα στα Βαλκάνια!
Πολύπλοκο σκηνικό
Αντίθετα από την διάχυτη πεποίθηση ότι η όλη φασαρία επίσπευσης της λύσης του «Μακεδονικού» αφορά την βιασύνη των ΗΠΑ να εντάξουν την πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον φετινό Ιούλιο, η πραγματικότητα πιθανότατα είναι διαφορετική.
Είναι πολύ πιθανό οι εξελίξεις στα Σκόπια να αντανακλούν στις εξελίξεις στο Κόσσοβο. Κοινός παρανομαστής και στις δύο περιπτώσεις είναι το Αλβανόφωνο στοιχείο. Ενδεχομένως λοιπόν, και πίσω από όσα δηλώνονται δημόσια, ο Αμερικανικός παράγοντας να θέλει να δώσει ένα όνομα-δώρο στη μειονότητα των Αλβανοφώνων της πΓΔΜ, που δεν θέλουν τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγό της, και να το ανταλλάξει με υποχωρήσεις της πλειοψηφίας των Αλβανοφώνων στο Κόσσοβο, προκειμένου να ικανοποιηθεί εκεί η Σερβική μειονότητα, προσβλέποντας έτσι σε στενότερη συνεργασία Ουάσιγκτον – Βελιγραδίου και απομάκρυνσης της Σερβίας από την σφαίρα επιρροής της Μόσχας.
Μία δολοφονία και δηλώσεις που φωτογραφίζουν το διακύβευμα…
Τουλάχιστο τρία γεγονότα έρχονται τις τελευταίες μέρες να ενισχύσουν το παραπάνω ενδεχόμενο. Η δολοφονία του μετριοπαθούς Σέρβου πολιτικού του Κοσσόβου, Όλιβερ Ιβάνοβιτς, στις 16 Ιανουαρίου, η εσπευσμένη επίσκεψη του Σέρβου Προέδρου, Αλεξάντερ Βούτσιτς, στη Μόσχα, και οι δηλώσεις του έμπειρου Ρώσου υπουργού εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ για το «Μακεδονικό».
Ο Όλιβερ Ιβάνοβιτς ήταν μετριοπαθής πολιτικός στο Βόρειο Κόσσοβο, που αν και δεν αναγνώριζε την ανεξαρτησία του Κοσσόβου από την Σερβία, εντούτοις πίστευε σθεναρά στην ανάγκη απογαλακτισμού της Σερβικής μειονότητας του Κοσσόβου από τις τοξικές παρεμβάσεις του Βελιγραδίου και των συμμάχων τους. Παράλληλα, έδινε ιδιαίτερη σημασία στην ομαλή διαβίωση των Σέρβων εντός του Κοσσυφοπεδίου, αναγνωρίζοντας το επικίνδυνο των συνθηκών για την Σερβική μειονότητα. Ήταν οπαδός της πολιτικής σταθερότητας και πάνω από όλα ρεαλιστής, δηλαδή εμπόδιο σε όσους πίσω από εθνικιστικές κορώνες και όξυνση, εκμεταλλεύονταν την μειονότητα και παράλληλα προωθούσαν κάθε μορφή εγκληματικών συμφερόντων στην περιοχή. Η δολοφονία του αφήνει την Σερβική μειονότητα του Κοσσόβου χωρίς μετριοπαθή φωνή, γεγονός που θα ενισχύσει ένθεν και ένθεν τα άκρα!
Η εσπευσμένη επίσκεψη του Σέρβου Προέδρου, Αλεξάντερ Βούτσιτς, στη Μόσχα είναι το δεύτερο στοιχείο που υποδηλώνει πως κάποια σχέση υφίσταται μεταξύ των εξελίξεων στο «Μακεδονικό» και των εξελίξεων στο Κόσσοβο. Μάλιστα, σε δηλώσεις του ο Σέρβος πρόεδρος έσπευσε να καλέσει τη Ρωσία να έχει ενεργό συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις για το Κοσσυφοπέδιο, αν θελήσουν αντίστοιχα οι ΗΠΑ να έχουν παρουσία σε αυτές – πρόταση που έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Μόσχα. Παράλληλα, ο κ. Βούτσιτς υπέγραψε ευνοϊκή ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία όπου μελλοντικά θα δίνεται η δυνατότητα μέσα από το υφιστάμενο δίκτυο φυσικού αερίου της Σερβίας να εξάγεται στην Ευρώπη Ρωσικό αέριο.
Τέλος, είναι συνεχείς οι δηλώσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, που μάλιστα εμφανίζεται να υποστηρίζει τα Ελληνικά συμφέροντα – άσχετα αν η χώρα του πρώτη και καλύτερη αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία – να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε «λύση» του ονόματος και μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Εκτός του ότι οι ΗΠΑ θα έχουν κερδίσει ακόμη μια κίνηση (μετά το Μαυροβούνιο) στην Βαλκανική σκακιέρα έναντι της Ρωσίας, αυτό που φοβάται ο έμπειρος Λαβρόφ είναι το «έπαθλο» Σερβία, μετά τη χαμένη υπόθεση καλλιέργειας παλλαϊκού κινήματος γεω-στρατηγικού αναπροσανατολισμού της Ελλάδος προς το «ξανθό γένος»…
Αλήθεια, θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι θα ήταν διατεθειμένη να μας δώσει η Μόσχα προκειμένου να μην συμφωνούσαμε σε «λύση» του «Μακεδονικού» και να μπλοκάραμε έτσι την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ. Όπως αντίστοιχο ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε κάτι ανάλογο και από την Αμερικανική πλευρά! Γιατί, από φοβέρες χορτάσαμε ως λαός, για τις κυβερνήσεις μας δεν ξέρω…
Το διακύβευμα…
Το διακύβευμα είναι ο έλεγχος των Βαλκανίων! Η κόντρα ΗΠΑ – Ρωσίας είναι σε πλήρη εξέλιξη, συγκοινωνούντα δοχεία τα Σκόπια με το Κόσσοβο, σταθερός παράγοντας το αλβανόφωνο στοιχείο και έπαθλα η Ελλάδα και η Σερβία. Ο έλεγχος της Σερβίας εξασφαλίζει τον έλεγχο της Ευρώπης. Ο έλεγχος της Ελλάδας εξασφαλίζει τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και των ενεργειακών κοιτασμάτων της. Έλεγχος και των δύο περιοχών εξασφαλίζει τον έλεγχο από την Ερυθρά Θάλασσα ως τη Μαύρη Θάλασσα και το Βερολίνο.
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι δεν έχουν δημόσια εκφραστεί το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ρώμη. Περιμένουν να δουν την επόμενη κίνηση στη σκακιέρα…
* Ο κ. Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής.
Φωτογραφία: Shutterstock
