Η άρνηση των «προστατευόμενων μαρτύρων» να καταθέσουν στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου μεταβάλλει – κατά ένα παράδοξο, αλλά εν πολλοίς προβλέψιμο λόγο-ένα ζήτημα λιπομαρτυρίας σε πολιτικό πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από την αρχή αυτής της σκευωρίας που στήθηκε για τη διαπόμπευση και την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του, ο ΣΥΡΙΖΑ –Κυβέρνηση και κόμμα-πήρε θέση από τη λάθος πλευρά της Δικαιοσύνης και του Κράτους Δικαίου. Υιοθέτησε, εργαλειοποίησε και κάλυψε πολιτικά, μέσω των «αρμών» του στην εκτελεστική εξουσία και τη Δικαιοσύνη, τη λειτουργία ενός παραδικαστικού-παραθεσμικού κυκλώματος με στόχο να κερδίσει τις εκλογές «βάζοντας 5-6 πολιτικούς αντιπάλους στη φυλακή».
Ο λαός όμως αποφάσισε διαφορετικά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές, οι μάρτυρες στην Προανακριτική Επιτροπή για τον Δ. Παπαγγελόπουλο καταγγέλλουν, ο ένας μετά τον άλλον, ότι υπέστησαν πιέσεις και εκβιασμούς για να «στήσουν» κατηγορίες για πολιτικά πρόσωπα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμμένει στην ίδια τακτική να προστατεύσει μέχρι τέλους «τα δικά του παιδιά» από τον κίνδυνο της απόδοσης της Δικαιοσύνης. Αυτό δεν το κάνει ούτε από αδυναμία, ούτε από αφέλεια, αλλά από πολιτική επιλογή.
Θυμίζω ότι, από την πρώτη στιγμή, το Φεβρουάριο του 2018, στην Προανακριτική για τη Novartis, η τότε πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απέρριψε αμέσως το αίτημα της αντιπολίτευσης να κληθούν για κατάθεση οι «προστατευόμενοι μάρτυρες» και να αιτιολογήσουν τους χονδροειδείς ισχυρισμούς τους ότι «κάπου άκουσαν», «κάποιος τους είπε», «η αγορά βοούσε», και «αυτοί υπέθεταν» ότι χρηματίζονταν πολιτικοί με εκατοντάδες χιλιάδες έως και εκατομμύρια ευρώ σε «τροχήλατες βαλίτσες». Υπουργοί και στελέχη της τότε Κυβέρνησης «επισκέπτονταν» την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να ενημερωθούν για το μεγαλύτερο σκάνδαλο «από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους». Η λάσπη έπεφτε αφειδώς στον ανεμιστήρα, προκειμένου να πληγούν (να τελειώσουν) οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Καταθέσεις μαρτύρων έβλεπαν το φως της δημοσιότητας σε συγκεκριμένα έντυπα πριν καν δοθούν στον Εισαγγελέα. Ο τότε Υπουργός Αναπληρωτής Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελλόπουλος άφηνε απειλητικά υπονοούμενα εναντίον Δικαστικών λειτουργών με δηλώσεις του στη Βουλή. Βορβορώδεις πολιτικές μηχανορραφίες ταυτίζονταν με μεθοδεύσεις παρακράτους. Επιπλέον, ένας από τους «προστατευόμενους μάρτυρες», που στη συνέχεια κατέστη κατηγορούμενος από τις δικαστικές αρχές, κατέθεσε για τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τις μεθοδεύσεις του παραδικαστικού κυκλώματος, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να απαξιώσει τους ισχυρισμούς του, υιοθετώντας το αφήγημα της «σκευωρίας» από ύποπτα και αμαρτωλά συμφέροντα εναντίον του και εναντίον της υποτιθέμενης «κάθαρσης» που επιχείρησε στο σκάνδαλο Novartis. Τέλος, σήμερα καλύπτει πολιτικά τη λιπομαρτυρία των «προστατευόμενων», καταγγέλλοντας, με ανακοίνωση του ιδίου του κ. Τσίπρα, την δήθεν παραβίαση του θεσμού της προστασίας μαρτύρων στην Ελλάδα.
Το πολιτικό μήνυμα είναι ένα: Ο κ. Τσίπρας παίρνει θέση πλέον προσωπικά και πολιτικά στη σύγκρουση Δικαιοσύνης vs Παραδικαστικών Κυκλωμάτων, Δημοκρατικής νομιμότητας vs Άλωσης των Θεσμών και αλλοίωσης της λειτουργίας τους, Αλήθειας vs Σκευωρίας και τοποθετείται σε όλες τις περιπτώσεις από τη λάθος πλευρά της Ιστορίας. Ωστόσο, αυτή η λάθος πλευρά ήταν και παραμένει η δική του πολιτική που συμπυκνώνεται στην πρόσφατη αποστροφή του σε εκδήλωση του i-syriza ότι «στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Πολλάκης τελικά έχει περισσότερους υποστηρικτές από όσους πίστευε». Έτσι, μετά το «θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε στη φυλακή 5-6 πολιτικούς αντιπάλους», η πολιτική του θέση εξελίσσεται στο εξωφρενικό ότι «την επόμενη φορά που έρθουμε στην εξουσία, θα αλλάξουμε τους συσχετισμούς διορίζοντας 3-4.000 Δικαστές».
Αυτή την αντίληψη για τη Δικαιοσύνη και τη λειτουργία της Δημοκρατίας την υιοθετεί στην Ευρώπη μόνο ο Όρμπαν! Στη λάθος πλευρά βρίσκονται συνήθως αυτοί που αρνούνται τα πρωτεία των θεσμών και του Συντάγματος. Όσοι επιδιώκουν την αλλοίωση και τη νόθευσή τους. Αυτοί που θεωρούν ότι μπορούν να τους χειραγωγήσουν προς κομματικό όφελος. Τέλος όλοι όσοι αμφισβητούν τη Δημοκρατική νομιμότητα και θέλουν να την παρακάμψουν με κόλπο.
Στη λάθος πλευρά της Δικαιοσύνης και της λειτουργίας της Δημοκρατίας δεν υπάρχει δίχτυ προστασίας. Η διολίσθηση είναι ελεύθερη, για όποιον την επιλέγει. Ο λαός ξέρει να βγάζει τις μάσκες από όσους τον εμπαίζουν. Φυσικά δεν εννοώ τους καρναβαλιστές μέρες που είναι…
