Tου Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο παραλογισμός στη δημόσια ρητορική, έχει ταυτότητα, μόνο για όσους διαθέτουν μνήμη για τα λόγια των πολιτικών. Όταν θυμάσαι εικόνες, στρατηγικές και διατυπώσεις ανθρώπων που εκτέθηκαν δημόσια, για τις θέσεις και τις απόψεις τους. Διαφορετικά, όλα μοιάζουν φυσιολογικά, με αποτέλεσμα να αυτονομούνται τα επίπεδα επικοινωνίας, χωρίς καμία συνέπεια για τα πρόσωπα.
Πρόσφατα, στα Γιάννενα, ο πρωθυπουργός επιτέθηκε στα μέσα ενημέρωσης, λέγοντας ότι πολλές ειδήσεις που μεταδίδονται για δημοσιονομικές αστοχίες και προβλήματα στις αξιολογήσεις δεν είναι απλώς «πλαστές» (fake news) αλλά και «απελπισμένες» (desperate).
Για να πάρει σήμερα, στη Βουλή, πληρωμένη απάντηση από τον Σταύρο Θεοδωράκη: «Αναφέρεστε συχνά στα fake news, προφανώς κάποιοι επικοινωνιολόγοι σάς έχουν συστήσει να το κάνετε. Ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε στη χώρα μας το 2014 για να χαρακτηρίσει τις ειδήσεις που εσείς διαδίδατε για τους αντιπάλους σας. Θα έλεγα να μην μιλάτε τόσο συχνά για τα fake news, εκτός και αν είναι μία πίκρα, δικαιολογημένη θα έλεγα, ότι αυτονομήθηκε το τέρας που εσείς εκθρέψατε. Εσείς και οι σύμμαχοί σας στην κυβέρνηση, οι ΑΝΕΛ».
Και όντως, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο Θεοδωράκης δεν είπε κάτι καινούργιο. Όλοι όσοι έχουν στο μυαλό τους την αφήγηση των ανατροπών που επεδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει κυβέρνηση, θυμούνται την τακτική του. Θα έλεγε μάλιστα, κάποιος ότι το ίδιο το κυβερνών κόμμα είναι ένα παράγωγο «fake news» από τη στιγμή που γεννήθηκε, δομήθηκε και οργανώθηκε πάνω σε ένα τεράστιο κατασκευασμένο ψεύδος: Την ανώδυνη απαλλαγή της χώρας από το Μνημόνιο.
Επομένως, είναι τουλάχιστον κωμικό να αναγορεύεται σήμερα, σε τιμητή της προπαγάνδας και του πολιτικού αποπροσανατολισμού ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι σαν να προσπαθεί να απομονώσει στη σκέψη των ανίδεων πολιτών, σε μια μονοδιάστατη πραγματικότητα.
Κάποια στιγμή, το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ είναι σίγουρο ότι θα απασχολήσει, πολύ έντονα, πολιτικούς επιστήμονες, επικοινωνιολόγους και ψυχολόγους. Ήδη ο πολιτικός όρος «kolotumba» εντάχθηκε στο παγκόσμιο λεξιλόγιο πολλών αναλυτών. Ακόμα όμως, δεν έχουν μελετήσει τον ιδανικό τρόπο διάχυσης της «δημιουργικής ασάφειας» (Βαρουφάκης), της «παρελκυστικής δραματουργίας» (επιθέσεις σε παρελάσεις, «λιποθυμίες» κτλ) και την ενορχήστρωση ψευδών ειδήσεων στα μίντια ( Eurogroup, Schauble, προδότες Έλληνες πολιτικοί κλπ). Για να μην αναφέρω, τον στρατό των έμμισθων trolls που σήμερα – κατά ομολογία του υπουργού Βερναρδάκη- αλωνίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και παρακολουθούν τα πάντα.
Πραγματικά, η φράση του Σταύρου Θεοδωράκη ήταν σήμερα η πιο εύστοχη για αυτό που συμβαίνει στα αλήθεια. Ο Αλέξης Τσίπρας θύμωσε που το τέρας των «fake news» ξέφυγε από το κλουβί του ΣΥΡΙΖΑ και τείνει να αυτονομηθεί. Και όπως κάθε συνεπής «κομμουνιστής», ο πρωθυπουργός δεν ανέχεται οτιδήποτε ξεφεύγει από τον έλεγχό και την εποπτεία του.
Δεν ξέρω αλλά μου δίνεται καμιά φορά, η εντύπωση ότι ο Αλέξης, έτσι όπως μεγαλώνει ως φαινόμενο, είναι η «τρολιά» της Ιστορίας, στις αμαρτίες της Μεταπολίτευσης. Γιατί είναι ο μόνος έλληνας πρωθυπουργός που μπορεί, τόσο απροκάλυπτα, να επιτίθεται, χωρίς δίκη και αιδώ, σε όσα ο ίδιος δημιούργησε στο παρελθόν του…
Φωτογραφία SOOC
