Η χαλυβουργία επλήγη από την κρίση. Διότι η «ηλίθια φορολογική επίθεση» κατά της ακίνητης περιουσίας σκότωσε την οικοδομική δραστηριότητα με άμεση συνέπεια την κατακόρυφη πτώση της ζήτησης για τα προϊόντα της χαλυβουργίας, αναφέρει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Στέφανος Μάνος. Και προσθέτει πως πλήγμα υπέστη η χαλυβουργία και από τον περιορισμό των δημοσίων επενδύσεων.
Αναλυτικότερα, στην ανάρτησή του ο κ. Μάνος αναφέρει τα εξής:
«Πριν από λίγες μέρες έκλεισε η Χαλυβουργική στην Ελευσίνα επειδή δεν πλήρωσε οφειλές της προς τη ΔΕΗ ύψους 32 εκ. ευρώ!
Πριν από 6 χρόνια έκλεισε η Χαλυβουργία Ελλάδας στον Ασπρόπυργο ύστερα από πολύμηνη κατάληψη/απεργία του κομμουνιστοκρατούμενου σωματείου του εργοστασίου.
Απομένουν σε δύσκολη λειτουργία η Χαλυβουργία Ελλάδας στο Βόλο και ο όμιλος Στασινόπουλου.
Η παρουσία υγιούς κερδοφόρου χαλυβουργίας στην Ελλάδα διευκολύνει την εκβιομηχάνιση, ενισχύει την εθνική άμυνα.
Η χαλυβουργία επλήγη από την κρίση. Διότι η ηλίθια φορολογική επίθεση κατά της ακίνητης περιουσίας σκότωσε την οικοδομική δραστηριότητα με άμεση συνέπεια την κατακόρυφη πτώση της ζήτησης για τα προϊόντα της χαλυβουργίας. Πλήγμα υπέστη η χαλυβουργία και από τον περιορισμό των δημοσίων επενδύσεων.
Οι ελληνικές χαλυβουργίες θα μπορούσαν να αναπληρώσουν ένα μέρος από τις απώλειες στην εσωτερική αγορά με εξαγωγές, με μια όμως προϋπόθεση: Να πληρώνουν την ενέργεια (τη ΔΕΗ) όσο και οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές τους.
Με την υπόθεση ότι τη σημερινή κυβέρνηση θα τη διαδεχθεί κυβέρνηση Μητσοτάκη και θα κυριαρχήσει η κοινή λογική, θα ήθελα να γίνει η εξής μελέτη για τη δεκαετία 1.1.2009 - 31.12.2018:
1. Πόσες MWh κατανάλωσε κάθε μια χαλυβουργία, κάθε χρόνο 2009 - 2018;
2. Πόσο κόστισε σε κάθε μια από αυτές η κατανάλωση αυτή;
3. Αν η ΔΕΗ είχε χρεώσει τη MWh στο κόστος των λιγνιτικών της σταθμών συν ένα μικρό εύλογο κέρδος (θα ήταν δηλαδή ωσάν να αφιερώνει ένα λιγνιτικό σταθμό για τη λειτουργία της χαλυβουργίας) ποια διαφορά θα προέκυπτε για κάθε χαλυβουργία;
4. Στο ίδιο διάστημα 2009 - 2018 επιδοτήθηκαν διάφοροι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με ευφάνταστες φόρμουλες αμφιβόλου λογικής (κατά τη γνώμη μου). Αποδεικτικά Διαθέσεως Ισχύος (ΑΔΙ), Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ) είναι δύο τέτοιες φόρμουλες. Υπάρχουν και άλλες. Για κάθε μια από αυτές, για κάθε παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας και για κάθε χρονιά θα πρέπει να δοθούν τα στοιχεία για το ύψος των επιδοτήσεων.
Από τα παραπάνω, αν γίνουν γνωστά, θα πληροφορηθούμε φαντάζομαι, ότι οι παλαιές χαλυβουργίες με ζωή δεκαετιών έκλεισαν διότι η ΔΕΗ χρέωνε την ενέργεια σε παράλογα υψηλές τιμές. Κατά το ίδιο διάστημα επιδοτούνταν με πολλαπλάσια ποσά παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας και αποκόμιζαν κέρδη για να προσφέρουν ρεύμα σε μη ανταγωνιστικές τιμές.
Η μελέτη θα πρέπει να καθησυχάσει την κοινή γνώμη ότι τα κέρδη των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα δεν είναι το αποτέλεσμα ευφάνταστων συστημάτων κρατικής επιδότησης, αλλά γνήσιο αποτέλεσμα, κερδισμένο στην ελεύθερη ανταγωνιστική αγορά».
