Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» του Edvins Snore είναι το πρώτο μεγάλο κινηματογραφικό αφήγημα που δείχνει τον κοινό ολοκληρωτισμό των ναζί και των κομμουνιστών. Η στενή συνεργασία των καθεστώτων δεν προέκυψε τον Αύγουστο του 1939 (Molotov–Ribbentrop). Οι σοβιετικές υπηρεσίες ασφαλείας δίδαξαν πολλά κόλπα στους συναδέλφους τους και η σοβιετική μηχανή του τρόμου λειτουργούσε ήδη είκοσι χρόνια πριν οι ναζί αρχίσουν τα δικά τους εγκλήματα. Ο πρώην πράκτορας των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών, Viktor Suvorov, αποκάλυψε ότι «αντιπροσωπεία της Γκεστάπο και των SS επισκέφθηκε τη Ρωσία για να μάθει τεχνικές χτισίματος των στρατοπέδων συγκέντρωσης».
Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν στο ντοκιμαντέρ που πρόβαλε η ΕΡΤ το 2010 και το ΚΚΕ έσπευσε να της ζητήσει δημόσια την απολογία της…
Μεταξύ της θηριωδίας των κοινών εθνοκαθάρσεων, μπορεί κανείς να διαπιστώσει και τα προπαγανδιστικά κόλπα που χρησιμοποιούν οι παρακρατικές οργανώσεις, όταν θέλουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τους υπαίτιους των γεγονότων.
Η χθεσινή επίθεση του Ρουβίκωνα σε συμβολαιογράφο είναι ενδεικτική της φιλοσοφίας με την οποία λειτουργεί ο σύγχρονος «σκιώδης ακτιβισμός» του παράλληλου κράτους της Αριστεράς. Θα μου πεις, είναι ο Ρουβίκωνας παρακρατική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ; Που να ξέρω αν είναι; Και πόση σημασία έχει, από τη στιγμή που το πολιτικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο;
Αυτό που συμβαίνει τελικά είναι η στοχοποίηση των συμβολαιογράφων και η αθώωση της κυβέρνησης. Η μέση και η «κατώτερη» αντίληψη με τις οποίες φλερτάρει πάντα η Αριστερά καταγράφουν ως δαίμονες των πλειστηριασμών τους συμβολαιογράφους και απαλλάσσουν σε μεγάλο βαθμό αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις.
Στην πραγματικότητα, το έγκλημα των πλειστηριασμών μοιράζεται μεταξύ δανειστών, τραπεζιτών και συμβολαιογράφων ενώ ταυτόχρονα αθωώνεται υποσυνείδητα η πολιτική εξουσία. Όταν μάλιστα ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί του δεν χάνουν την ευκαιρία να διατυμπανίζουν παντού ότι «έχουν μεν την κυβέρνηση αλλά δεν έχουν την εξουσία»...
Ο ρόλος του Ρουβίκωνα - εκτός από βίαιος και αντιδημοκρατικός- δημιουργεί, εκ των πραγμάτων, υποψίες για στοχευμένη παρακρατική δράση η οποία δεν είναι και τόσο αθώα όσο θέλει το αριστερό ένστικτο ηθικής να το παρουσιάζει. Αναρωτιέται μάλιστα κανείς, πόση διαφορά θα είχαν οι «ακτιβιστικές» εξορμήσεις της Χρυσής Αυγής, σε περίπτωση που δε είχε συμβεί η δολοφονία του Φύσσα και συνέχιζαν μέχρι σήμερα τις «εκκαθαρίσεις» τους...
Οι συμβολαιογράφοι βέβαια, είναι «εκτελεστικά» όργανα της απεχθούς αστικής δημοκρατίας, επομένως τους αξίζει κάθε είδος βίας. Από την άλλη, όμως, πόσο αφελής μπορεί να είσαι όταν νομίζεις ότι μ'' αυτό τον τρόπο θα σταματήσεις τους πλειστηριασμούς που θα γίνονται πλέον ηλεκτρονικά;
Γιατί το κάνεις; Γιατί πιθανότατα, βρίσκεσαι σε εντεταλμένη υπηρεσία ή αναζητείς ρόλο και θέση στον κόσμο του επαγγελματία επαναστάτη. Προσπαθώντας να ανταγωνιστείς τον Λαφαζάνη, το ΠΑΜΕ και άλλες «ειδικότητες» που σιτίζονται διαχρονικά- άμεσα ή έμμεσα- από το σύστημα για να παίζουν τον μπαμπούλα της εξουσίας.
Αν έχετε χρόνο, αναζητήστε το «Soviet Story». Θα βρείτε πολλές ιστορίες σοβιετικής ηθικής παράνοιας που επαναλαμβάνονται - τηρουμένων των αναλογιών- και σήμερα...
