Του Σάκη Μουμτζή
Το πρόβλημα των σχέσεων Ελλάδας-FYROM κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεσε να το επιλύσει.
Απλώς ο Κ.Καραμανλής πέτυχε να μεταθέσει την ευθύνη για την μη λύση στην άλλη πλευρά.
Σήμερα τα διεθνή δεδομένα έχουν αλλάξει. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής πως η Ρωσία το 2008 δεν είχε την ίδια ισχύ και επιρροή στην FYROM, σαν την σημερινή.
Αυτήν την επιρροή χρησιμοποιεί για να μην ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ.
Μια λεπτομέρεια. Ως γνωστόν η ένταξη της στο ΝΑΤΟ περνά μέσα από την Ελλάδα. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, δεν υπάρχει ένταξη.
Αυτό είναι σαφές.
Συνεπώς, η Ρωσία θα επιδιώξει, μέσω των πολιτικών στα Σκόπια που έχουν φιλικές σχέσεις μαζί της, να αποτρέψει την είσοδο.
Σε αυτό το σύνθετο γεωπολιτικό παιχνίδι τι ρόλο παίζει ο Ελληνας πρωθυπουργός;
Προφανώς του ασκήθηκαν πιέσεις για να κάνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις. Και προφανώς του υποσχέθηκαν κάποια ανταλλάγματα στον οικονομικό τομέα, αν φέρει σε πέρας την αποστολή του.
Ο Α. Τσίπρας βρήκε την ευκαιρία να συνδέσει την επίλυση του Σκοπιανού με την αναδιάταξη, προς όφελος του, τού πολιτικού σκηνικού.
Ο σχεδιασμός του ήταν έξυπνος, όμως δεν υπολόγισε έναν παράγοντα. Τον λαό.
Η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης υποχρέωσε τον Α. Τσίπρα σε αναμόρφωση της πολιτικής του πρότασης προς την FYROM σε δύο τομείς.
1.Προέταξε τον αλυτρωτισμό και έθεσε σε δεύτερο χρόνο την ονομασία, η οποία ξεκαθάρισε πως θα είναι σύνθετη μεν, αλλά έναντι όλων.
2.Είπε για πρώτη φορά πως η διαδικασία επίλυσης του προβλήματος θα είναι ενιαία. Χωρίς στάδια.
Αμφιβάλλω, αν ο πρωθυπουργός θα έκανε αυτήν την στροφή, αν δεν μεσολαβούσε το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
Αντιλαμβάνεται το μέγεθος και το πιθανό κόστος του εγχειρήματος; Σίγουρα, ναί. Στην αρχή πίστευε πως θα μπορούσε να το διαχειρισθεί με αμελητέες απώλειες.
Σήμερα, πιθανόν να έχει αλλάξει γνώμη.
Μάλλον ποντάρει πως η πολιτική τάξη της FYROM δεν θα αποδεχθεί τις ελληνικές θέσεις, έτσι όπως αυτές διατυπώθηκαν στο Νταβός.
Το κέρδος τριπλό. Πρώτα-πρώτα θα παραμείνει σταθερός ο κυβερνητικός συνασπισμός. Δεύτερον, θα φύγει ένα βάρος από τις πλάτες του Α.Τσίπρα και οι ευθύνες θα μετατεθούν στην γείτονα χώρα. Και τρίτον θα δείξει στους φίλους μας πως είναι ένας αξιόπιστος εταίρος.
Τι θα γίνει όμως αν η ηγεσία της FYROM, παρ΄ελπίδα, αποδεχθεί την ελληνική πρόταση;
Εδώ, αρχίζουν τα δύσκολα για τον Α.Τσίπρα. Γιατί θα πρέπει να περάσει από την Βουλή τη σύνθετη ονομασία, αφού βέβαια προηγουμένως συμφωνήσει με τον κυβερνητικό του εταίρο.
Δύσκολη και πολιτικά κοστοβόρα διαδρομή.
Και αν με το κοινοβούλιο τα καταφέρει, τι θα κάνει με την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού;
Το θέμα δεν αφορά μισθούς και συντάξεις, αλλά την ψυχή και το θυμικό του Έλληνα.
Και η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού; Αν η Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής κρατήσουν με σταθερότητα την θέση τους για την αναγκαιότητα ύπαρξης ενιαίας κυβερνητικής προτάσεως, το πολιτικό σύστημα της χώρας, θα υποστεί ελάχιστους κραδασμούς.
Αν όμως ψηφίσουν και αυτά τα δύο κόμματα την συμφωνία, τότε ο αγανακτισμένος και οργισμένος κόσμος, θα στραφεί στα αντισυστημικά-εθνικιστικά κόμματα.
Όντως, θα έχουμε μιαν αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, αλλά όχι όπως την ονειρεύεται ο Πρόεδρος της Βουλής.
Ας προσεύχεται ο πρωθυπουργός, η ηγεσία της FYROM να απορρίψει τις ελληνικές θέσεις.
