Του Σάκη Μουμτζή
Τα όσα κωμικοτραγικά διαδραματίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο θέτουν το θέμα της ποιότητας αυτών που μας εκπροσωπούν. Και το πρόβλημα οφείλεται κυρίως σε νεοπαγείς κομματικούς σχηματισμούς, χωρίς ιστορία, χωρίς κοινοβουλευτική παράδοση. Κόμματα που δημιουργήθηκαν από την αντίδραση μερίδας πολιτών στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της περιόδου 2010-2014. Τότε που η κοινωνία δεν ήθελε να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και τα αίτια του.
Έτσι, έστειλε στην βουλή ανθρώπους χωρίς καμιά ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση, με μηδενική κοινωνική επιφάνεια και γι΄αυτούς τους λόγους εισήλθαν στην βουλή με ελάχιστους σταυρούς. Αντιπροσώπευαν πλην ελαχίστων περιπτώσεων ( βλέπε μερικούς βουλευτές του Ποταμιού) το απόλυτο τίποτα.
Έτσι συγκροτήθηκαν κοινοβουλευτικές ομάδες που λειτούργησαν αποσταθεροποιητικά για το πολιτικό μας σύστημα. Αποχωρήσεις και προσχωρήσεις βουλευτών αλλοίωσαν ουσιαστικά την βούληση των πολιτών. Νόθευσαν το πολίτευμα.
Ας αναλογιστούμε τώρα τι θα γινόταν αν οι κοινοβουλευτικές ομάδες αυτών των κομματιδίων αριθμούσαν, λόγω του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, 35-40 βουλευτές. Θα είχαμε μια πλήρη μπαχαλοποίηση της πολιτικής μας ζωής.
Ως γνωστόν το σύστημα της απλής αναλογικής θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τι θα συμβεί τότε. Δεν θα είναι μόνον η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, ούτε αν αυτή τελικά σχηματισθεί, η αστάθεια της. Το βασικότερο πρόβλημα που θα προκύψει θα είναι η συμπεριφορά των βουλευτών των κομματιδίων, η οποία και θα απειλεί με κατάρρευση τον κυβερνητικό σχηματισμό, καθώς η παρουσία τους θα είναι απαραίτητη για τον σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Αφήνω στην άκρη την συναλλαγή, τους εκβιασμούς και τις έξωθεν παρεμβάσεις.
Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε συνειδητά την μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής, μετά την απομάκρυνση του από την εξουσία. Επιδιώκει μέσα από το χάος να ξαναβρεί ρόλο σε κυβερνητικό επίπεδο, έστω και με την μορφή συμμαχικής κυβέρνησης. Είναι το μοντέλο της οικουμενικής κυβέρνησης που προωθούν ολιγάρχες και ξένα κέντρα αποφάσεων.
Είναι ευνόητο πως ο εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής θα πρέπει να αλλάξει από μιαν αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Θα πρέπει να εξουδετερωθεί άπαξ δια παντός η προοπτική της ακυβερνησίας και του μπάχαλου. Ο τόπος πήγε μπροστά με ισχυρές κυβερνήσεις, που δεν εκβιάζονταν.
Ας φέρουμε στην μνήμη μας τον εγκληματικό νόμο Κουτσόγιωργα του 1989 και τις ολέθριες συνέπειες του για την πολιτική σταθερότητα και την οικονομία.
Η προοπτική μερικοί τυχάρπαστοι, κυριολεκτικά, βουλευτές να αποφασίζουν για τις τύχες της πατρίδος μας είναι εφιαλτική. Ίσως η παρούσα βουλή και τα όσα διαδραματίζονται σε αυτήν να είναι το κύκνειο άσμα των κομμάτων του χαβαλέ και της τυφλής ψήφου. Ίσως...
Αυτό βέβαια εξαρτάται από το επίπεδο συνείδησης των πολιτών. Αν έχουν καταλάβει πού πήγε η ψήφος τους σήμερα όταν ψήφιζαν ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων και Ποτάμι πριν από τέσσερα χρόνια, τότε μπορεί να αισιοδοξούμε.
