Του Τάσου Ευαγγελίου
Άκρα του... ΣΥΡΙΖΑ σιωπή για την επίθεση του Ρουβίκωνα στο σπίτι του Άδωνι Γεωργιάδη. Ούτε μια καταδίκη, ούτε μια δήλωση ούτε μια ανακοίνωση. Και πως θα μπορούσε άραγε; Οι καταδρομικές επιθέσεις αποτελούν «παρεμβάσεις» της «συλλογικότητας» και οι απειλητικές ανακοινώσεις εν είδει προκηρύξεως δεν είναι κάτι το «αξιόποινο». Στο κάτω κάτω δεν πέταξαν και καμιά βόμβα όπως και στην ΑΣΟΕΕ δεν βρέθηκαν και ... καλάσνικοφ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση απέφευγε να καταδικάζει τις επιθέσεις του Ρουβίκωνα. Το να καταδικάσει τώρα μια ενέργειά του μόνο έκπληξη θα προκαλούσε. Πολύ δε περισσότερο όταν ο Αλέξης Τσίπρας τέθηκε, έστω και μια περιορισμένη διαδρομή επικεφαλής του μπλόκου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πορεία για το Πολυτεχνείο.
Έχοντας εξαγγείλει από πρωί «αντίσταση στη συντήρηση και οπισθοδρόμηση» και έχοντας κατ επανάληψη στοχοποιήσει τον Άδωνι Γεωργιάδη με χαρακτηρισμούς και αήθης επιθέσεις δύσκολα θα μπορούσε να λάβει και κάποια θέση.
«Δεν ντρέπεστε να γίνεστε εδώ και χρόνια ο Joker της ελληνικής πολιτικής σκηνής» ήταν η πρόσφατη αναφορά του Αλέξη Τσίπρας για τον υπουργός Ανάπτυξης. Και μπορεί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα να εμφανίσθηκε να συναγελάζεται μαζί του, δεν παύει να αποτελεί στόχο στην «αντιδεξιά» αντιπολιτευτική του τακτική που διαρκώς αναζητεί βαρβάρους.
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι στη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος του συνταγματικού τόξου, επίθεση είναι μόνο όταν υπάρχουν βόμβες, ή καλάσνικοφ. Εν τούτοις μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αντίδραση.
Και δείχνει να θεωρεί ότι η προσπάθεια εκφοβισμού «ξέρουμε που είναι τα σπίτια σας» και οι απειλές είναι απλά δρώμενα και «ενέργειες». Κάτι σαν «happening» που συμβαίνει σε συχνή βάση στους δρόμους της Αθήνας. Κατί που είναι μέσα στην καθημερινότητα όλων.
Το έχουν πεί άλλωστε ο Γ. Κυρίτσης και ο Ν. Φίλης, «το να πετάς τρικάκια δεν είναι επίθεση, είναι μια ενέργεια. Δεν συνιστά επίθεση και μάλιστα καταδρομική». Και το έχει διευκρινίσει ο Γιάννης Δραγασάκης λέγοντας, με αφορμή την εισβολή υποστηρικτών του Ν. Μαζιώτη και της Π. Ρούπα σε μια εκδήλωση που συμμετείχε: «Δεν πειράζει, δικά μας παιδιά είναι και αυτά. Και εμείς τα κάναμε κάποτε αυτά. Κάποιοι»...
Το γεγονός πάντως ότι φτάνουν, ορμώμενοι από την άτυπη ασυλία και ανοχή που είχαν επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ στο σπίτι ενός πολιτικού οπου ζει η οικογένειά του και ανερυθρίαστα εκ των υστέρων προκαλούν με ανακοινώσεις θα μπορούσε ίσως να τύχει μιας αναφοράς. Η πολλά ζητάμε;
