Του Παναγιώτη Στάθη*
Επιχείρηση «καθαρά χέρια» (που πιθανότατα θα καταλήξει σε παρωδία), με στόχο χιλιάδες κρατικούς λειτουργούς οι οποίοι θα στοχοποιηθούν για επικοινωνιακούς λόγους εν όψει εκλογών, στήνεται από νοσηρούς κυβερνητικούς εγκεφάλους, σε συνεργασία με «ελεγχόμενο» μέρος της Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες, το σχέδιο επιτάσσει ενεργοποίηση παλιάς εισαγγελικής παραγγελίας η οποία αφορά συμβάσεις του Δημοσίου σε όλους τους τομείς, προκειμένου με απλές «υπόνοιες» να βρεθούν υπό έλεγχον πάνω από 1.000 πρόσωπα τα οποία θεωρούνται «πολιτικά προσκείμενα» στην αντιπολίτευση. Η τυχόν έρευνα θα αφορά:
-Τα μέλη 4.000 αρχών που -κατά το παρελθόν- ήταν εξουσιοδοτημένες να αναθέτουν προμήθειες του Δημοσίου,
δηλαδή χιλιάδες κρατικοί υπάλληλοι οι οποίοι συμμετείχαν απλώς σε διοικητικά συμβούλια, χωρίς ουσιαστική δυνατότητα ελέγχου και τελικής υπογραφής.
-Επιτροπές προμηθειών στον στενό δημόσιο τομέα, τον ευρύτερο, ΔΕΚΟ, νοσοκομεία (κυρίως), Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ.λπ.
ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
Η απόφαση που πρόσφατα ελήφθη σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης τελικά έχει έντονα στοιχεία «αστυνομικής μυθυστοριογραφίας». Ουσιαστικά πρόκειται για το «πάτημα» του κουμπιού για την υλοποίηση μιας παλαιότερης στρατηγικής κυβέρνητικής επιλογής που είχε να κάνει με το δόγμα «έλεγχος δικαιοσύνης-κάθαρση-σπίλωση πολιτικών αντιπάλων» να βρίσκεται σε πρώτο πλάνο.
ΜΠΑΡΑΖ ΔΙΩΞΕΩΝ
Η επιλογή πλέον είναι ξεκάθαρη. Θα στηθούν εδώλια μέσω διώξεων σε σειρά προσώπων της δημόσιας διοίκησης (κυρίως προ του 2015) τα οποία θα πρέπει να αιτιολογήσουν αποφάσεις που ελήφθησαν από συμμετοχές σε διοικητικά συμβούλια. Τα πρόσωπα αυτά είναι κρατικοί υπάλληλοι δημόσιων υπηρεσιών του στενού αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, υπουργείων, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ και άλλων οργανισμών. Ο τρόπος είναι απλός και σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να έχει εντοπιστεί πράγματι άδικη πράξη για να δημιουργηθεί το κύμα των «διώξεων» που απαιτούνται.
ΟΜΑΔΕΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ
Αρκεί συγκεκριμένοι υπάλληλοι, που πλέον (μετά το 2015) έχουν ενταχθεί ή στρατολογηθεί ως τοποτηρητές στις συγκεκριμένες υπηρεσίες, να αρχίσουν να καταθέτουν μια μακρά σειρά μηνυτήριων αναφορών με τις οποίες θα περιγράφουν «υπόνοιες διάπραξης αδικημάτων για τη λήψη αποφάσεων από προηγούμενες διοικήσεις».
Για τον σκοπό αυτόν έχουν σχηματιστεί ειδικές ομάδες «τεκμηρίωσης», οι οποίες έχουν μοναδικό αντικείμενο να στραφούν κατά δικαίων και αδίκων και να σχηματοποιήσουν το σχέδιο «Νέμεσις». Οι αναφορές αυτές είναι συνήθως γενικόλογες και απλώς εκφράζουν υποψίες «διασπάθισης δημόσιου χρήματος». Παράλληλα γίνονται -ταχύτατα- γνωστές σε συγκεκριμένα ΜΜΕ που είναι έτοιμα «να αποκαλύψουν το σκάνδαλο».
ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ
Η δημοσιοποίηση των αναφορών και του «σκανδάλου» είναι προφανές ότι θα δημιουργήσει ένα ντόμινο επικαιρότητας. Αυτονόητο είναι πως θα ακολουθήσει η παρέμβαση της Δικαιοσύνης, η οποία αφού παραλάβει τη μηνυτήρια αναφορά και αναγνώσει τα δημοσιεύματα, δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να διατάξει εισαγγελική έρευνα. Αλλωστε για να διερευνηθεί μια υπόθεση χρειάζεται μόνο καταγελλία και για να διωχθεί κάποιος -με βάση τον νόμο- απαιτούνται απλώς ενδείξεις και όχι αποδείξεις ενοχής. Η εντολή έρευνας όμως θα πυροδοτήσει εκ νέου δημοσιεύματα από το σύνολο του Τύπου, αλλάζοντας την ατζέντα, με πηχιαίους τίτλους, «για την αποκάλυψη της διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση». Στο μεσοδιάστημα, αν κάποιος από τους δυστυχείς «εμπλεκομένους» τολμήσει να αντιλέξει, θα εισπράξει δημοσίως κι ένα «δεν δικαιούσαι διά να ομιλείς»!
Ο ΣΤΟΧΟΣ
Τα αλλεπάλληλα κρούσματα, όμως, που θα «αποκαλυφθούν» θα δημιουργήσουν ένα δίπολο: αφενός «χτύπημα κατά της διαφθοράς και διαπλοκής», που αποτελεί άλλωστε και το βασικό πεδίο ρητορικής της κυβέρνησης, και αφετέρου θα μεταφερθεί το βάρος στην αντιπολίτευση, η οποία θα καλείται να απολογηθεί «για όσα έγιναν από δικούς της ανθρώπους». Η στόχευση είναι απλή: Η ανάκτηση του «ηθικού πλεονεκτήματος» και ο λίθος του αναθέματος σε αυτούς «που κυβέρνησαν 40 χρόνια». Εν όψει μάλιστα της εκλογικής αναμέτρησης που αναπόφευκτα -για την κυβέρνηση- θα έρθει, η μετατόπιση της συζήτησης σ'' αυτό το πεδίο προφανώς θα στρέψει την προσοχή του κόσμου από τα βασικά προβλήματα της καθημερινότητάς του στο θυμικό και την οργή, βασικό συστατικό της ψήφου προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ;
Την επόμενη ημέρα των εκλογών, όταν πιθανόν τη χώρα θα κυβερνά μια άλλη κυβέρνηση, τι θα γίνει; Η Δικαιοσύνη, με τη γνωστή καθυστέρηση στον χειρισμό υποθέσεων, θα κληθεί να αποφανθεί αν οι καταγγελίες αυτές είναι ορθές και αν αυτοί οι άνθρωποι διέπραξαν κάποιοι αδίκημα. Τότε, ελλείψει στοιχείων, οι περισσότερες θα μπουν στο αρχείο. Τι θα κάνει όμως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανόν ως αντιπολίτευση; Μα βέβαια θα καταγγείλει την -τότε- κυβέρνηση ότι κουκούλωσε, όπως παλιά, τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής που αποκάλυψε εκείνος ως κυβέρνηση. Εν ολίγοις, ο συγγραφέας του αστυνομικού μυθιστορήματος κερδίζει πάντα.
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος», Αρ. Φύλλου 9, που κυκλοφόρησε την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου.
