Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ας συμφωνήσουμε σε μια τραγική διαπίστωση. Ωστόσο, πολύ χρήσιμη για να κατανοήσουμε το αδιέξοδο της χώρας.
Η Αριστερά έπρεπε να κερδίσει τον Εμφύλιο! Θα είχαμε ξεμπλέξει για πάντα. Η χώρα θα ξέφευγε από τη σοσιαλιστική φαντασίωση οριστικά. Θα μου πεις, μπορεί να χάναμε τη Μακεδονία, τη Θράκη και τα νησιά…
Το ρίσκο θα ήταν μεγάλο. Αν όμως επιβιώναμε θα κερδίζαμε την ελευθερία μας. Πρώτον, θα είχαν διαλυθεί οι παλιές δομές του «κατσαπλιάδικου» ψευδοαστικού κρατισμού και στην θέση του, μετά το 1990, θα χτίζαμε από την αρχή, μία φιλελεύθερη αστική δημοκρατία. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι οι νέοι θα είχαν γλιτώσει από μία εστία ιδεολογικής σήψης και δεν θα ήθελαν να ακούσουν για σοσιαλισμό.
Δεν έγινε όμως έτσι. Και τις συνέπειες τις ζούμε σήμερα. Πέρασαν δεκαετίες αλλά η λύσσα των «ηττημένων» για διάλυση της κοινωνίας δεν γιατρεύτηκε. Στην Παιδεία, στην οικονομία, στους θεσμούς, στην τοπική αυτοδιοίκηση. Όσο και να θέλεις να τους δικαιολογήσεις, όσο και να τους καταλογίσεις κάποια καλή διάθεση, πολύ γρήγορα καταλαβαίνεις ότι οι προθέσεις είναι σαφείς: ακυβερνησία, αποδόμηση και παράδοση κάθε συστήματος σε ένα είδος «δημιουργικής αδράνειας» μέχρι να παραδοθεί στο μπάχαλο και στην απραξία.
Προωθούν και το πιθανότερο είναι να την ψηφίσουν τον Σεπτέμβριο, την καθιέρωση της απλής αναλογικής στους δήμους και στις περιφέρειες, με νομοθετική ρύθμιση, ενταγμένη στο συνολικό πλαίσιο αλλαγών του «Καλλικράτη». Στον δεύτερο γύρο θα ισχύει ό τι και σήμερα (50+%) αλλά οι δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις θα εκπροσωπούνται στα συμβούλια με βάση τον αριθμό των εδρών που θα εξασφαλίζουν από τον α'' γύρο.
Για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτό, μπορεί να ρίξει μια ματιά στα πανεπιστήμια. Η ΔΑΠ βγαίνει πρώτη δύναμη με ποσοστά που σε μερικές σχολές, ξεπερνούν το 40% αλλά μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, οι σχολές διοικούνται από τους «επαναστάτες» της ισχνής μειοψηφίας!
Δεν θέλει μεγάλη φαντασία να προβλέψεις πώς οι «αντισυστημικές» παρατάξεις ακροαριστερών και ακροδεξιών «ακτιβιστών» δεν θα επιτρέπουν να ληφθεί καμία απόφαση. Πως τα λούμπεν στοιχεία κάθε τοπικής κοινωνίας θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, ισοπεδώνοντας τα πάντα και σπρώχνοντας στην τρέλα τον δήμαρχο!
Τι λέτε; Δεν το ξέρουν ότι έτσι θα δημιουργηθεί ζούγκλα; Μα αυτό ακριβώς, θέλουν. Η πρόταση έρχεται από τον «βαθύ» ΣΥΡΙΖΑ του 3% και των παλαιών συνιστωσών. Αυτών που ξέρουν καλά που θα βρίσκονται μετά το 2019 και επενδύουν στην ενίσχυσή τους, με κάθε τρόπο.
Το γονίδιο των «φασιστικών» μειοψηφικών ομάδων της Αριστεράς προβλέπει ανέκαθεν μηχανισμούς επιβίωσης, δια μέσου της φθοράς των άλλων. Γι΄αυτούς δεν υφίστανται πλειοψηφίες αλλά μόνο πεφωτισμένες αντιεξουσιαστικές ελίτ που ανατρέπουν τα πάντα στο δρόμο προς τη γη της επαγγελίας. Τη δικτατορία και την επιβολή του ολοκληρωτισμού!
Το απαράδεκτο αυτό σχέδιο για τους δήμους, έρχεται, εν τω μεταξύ, στην εποχή που νέοι και δραστήριοι άνθρωποι έχουν εκλεγεί στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Ανεξάρτητοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, απαλλαγμένοι από τις αλυσίδες των κομμάτων έχουν ανοίξει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και ξαφνικά θα βρεθούν απέναντι σε σταλινικούς μπαχαλάκηδες, σε νεοναζί η σε κομπλεξικούς που η μόνη τους επιδίωξη θα είναι να ανατρέπουν αποφάσεις και να δημιουργούν ακυβερνησία.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η αριστερή «παιδαγωγική» έχει δημιουργήσει γενιές και γενιές «τοξικών» ανθρώπων, στρατευμένους στην αποσύνθεση της αστικής δημοκρατίας.
Μόνη λύση η αντίδραση δημάρχων και περιφερειαρχών μέσα στο καλοκαίρι. Πριν είναι πολύ αργά για τις πόλεις τους.
Αλλά είπαμε. Μακάρι να είχαν κερδίσει τον Εμφύλιο. Μακάρι να είχαν νιώσει στο πετσί τους τι θα πει πόνος και εξευτελισμός από τους κόκκινους «παράδεισους» της «θρησκείας» τους. Για μερικές δεκαετίες κόλασης, η χώρα θα είχε κερδίσει αιώνες προόδου και ευημερίας.
