Ο κυπριακός λαός αποφάσισε ότι δεν του αρέσει το σχέδιο Ανάν. Αλλά αυτό έχει μικρή σημασία στις μέρες μας! Το σημαντικό είναι ότι ο ελληνισμός περνάει μία μεγάλη δοκιμασία και βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία. Όταν κανείς βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο, δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτεί. Δεν είναι η εποχή να λύσουμε τα εθνικά μας θέματα!
Τις τελευταίες ημέρες όλο και πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν τον ξένο παράγοντα να μας παίρνει από το χέρι και να μας λύνει με τη μορφή πακέτου όλα τα μεγάλα εθνικά μας θέματα, με πρώτα απ' όλα το Κυπριακό. Να το πούμε πιο απλά: Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι είναι οι μόνοι που μας στηρίζουν αποφασιστικά σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Δεν μας αφήνουν να πέσουμε χάμω.
Μας έχουν χώσει στο στόμα τον αναπνευστήρα και μας γυρίζουν από εδώ και από εκεί υποβασταζόμενους, ντοπαρισμένους. Με το ζόρι μας κρατάνε όρθιους! Τους ευχαριστούμε γι'' αυτό, που δεν μας αφήνουν στην επιρροή του κακού μάγου Σόιμπλε. Το πρόβλημα είναι ότι την ίδια ώρα μας βάζουν να συνομιλούμε για προβλήματα που χρόνια τώρα αποφεύγαμε να αντιμετωπίσουμε, επειδή πιστεύαμε ότι οι συσχετισμοί ήταν σε βάρος μας…
Σε περιόδους που μία χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, χωρίς οικονομική δραστηριότητα και τράπεζες, δεν είναι ο καταλληλότερος χρόνος για να επιλύει τα εθνικά της θέματα. Να βάζει κανείς την υπογραφή του και να δεσμεύει τις επόμενες γενιές. Το σχέδιο Ανάν δεν απορρίφθηκε από τον κυπριακό λαό κατά λάθος, για λόγους ιδιοτροπίας.
Το σχέδιο Ανάν μπορεί να ήταν το αγαπημένο διαφόρων εκσυγχρονιστών, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να δικαιώσουν τον πρόεδρο Σημίτη για το «ευχαριστούμε» προς τους Αμερικανούς, αλλά ο κυπριακός λαός αποφάσισε διαφορετικά. Και δεν ήταν ηλίθιοι οι Κύπριοι, κάτι παραπάνω θα ήξεραν οι δύσμοιροι από τους μόνιμους κατοίκους της πλατείας Κολωνακίου…
Η ελληνική κυβέρνηση περνάει αυτήν την περίοδο ημέρες αφόρητης πίεσης. Είμαστε βέβαιοι ότι κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να αποκρούσει τα σχέδια για επιστροφή του σχεδίου Ανάν από το παράθυρο.
Πόσο εύκολο είναι να αντιταχτεί κανείς στη θέληση του αφέντη; Και για τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν θα ήταν εύκολο. Αυτό είναι σίγουρο. Όπως και για τη σημερινή! Το να θυμηθούμε σε αυτή ακριβώς τη στιγμή ότι σε κρίσιμες στιγμές του πρόσφατου παρελθόντος κάποιοι έκαναν λόγο για «προδοσία» και ζητούσαν κρεμάλες για τους πολιτικούς τους αντιπάλους θα ήταν, προφανώς, μικροπρεπές.
Αν κάτι μας κάνει εντύπωση, πάντως, είναι το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς σε συζήτηση για το ασφαλιστικό κι όχι για το Κυπριακό! Εκτός κι αν δεν το γνώριζε! Πράγμα που μας φαίνεται εντελώς απίθανο! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι αρχηγοί των ελληνικών πολιτικών κομμάτων συζήτησαν όλες τις πτυχές του θέματος σε κλίμα απόλυτης μυστικότητας και πήραν την καλύτερη δυνατή απόφαση. Αμήν!
Θανάσης Μαυρίδης
